اقتصاد24 - گاه بر صدر نشسته و گاه خانهنشین بوده است. اما تا آنجا که یادم است، روحیاتش کمتر تغییر کرده است.
زود احساساتی می‌شود؛ عواطف جایگاه خاصی در زندگی‌‌اش دارد؛ عصبانی هم می‌شود...
سیاست را از پایینترین پلههای نردبان شروع کرده و به گمانم پلههای زیادی را بالا رفته؛ هوشمندیاش در سیاست تردیدناپذیر است؛ بیشتر چپ سنتی است (که با اصلاحطلبی مرزهای پررنگی دارد) و این خصلت سیاسی‌اش ریشه در دوران کارگری او دارد.
مدیری دوراندیش است و وقتی جایی را اداره میکند، حواسش به همه جا هست. صراحت لهجه و شجاعت دارد.
زیر و بالای همه چهرههای سیاسی و غیرسیاسی کشور را میداند. ساختارهای نظام و کشور را میشناسد...
حتی بخشی از این ویژگیها می‌تواند دارندهاش را دارای صلاحیت سخنگویی دولت کند. اما به گمانم آنچه کار او را تسهیل میکند، حضور طولانی اش در دنیای رسانه است. به همه اینها بیفزایم مردمداری و رفیق بودن و تواضعش را و نیز خوش قلم و خوش مجلس بودنش را.
با این همه از یک نکته برای او میترسم. نگرانم که وقتی کت سخنگویی میپوشد، رفتارش عوض شود. ماله دست بگیرد برای مالهکشی رفتار این وزارتخانه و آن سازمان و بدتر اینکه عصا قورت بدهد و شق و رق راه برود و جوابهای سربالا بدهد. نه اینکه دلش بخواهد چنین باشد بلکه روزگار، مجبورش کند. از همان اولین مصاحبه اش با خبرنگاران فهمیده خواهد شد که علی ربیعی، چقدر شفاف و صریح است. منتظر اولین حضورش میمانم.