اقتصاد۲۴- این کارشناس اقتصادی ادامه داد: مطلوب هم این بود که در طی این فرایند که به سمت تولید صادرات محور حرکت می‌کند از سرمایه گذاری‌های خارجی استفاده شود. در قدم بعدی بسیاری از کشور‌ها برای خروج از اقتصاد دولتی صرف و حضور گسترده‌تر در بازار‌های جهانی باز هم از بستر مناطق آزاد استفاده کردند و منطقه آزاد را به عنوان یک پایلوت برای حضور فعالین اقتصادی دانستند تا با کاهش هزینه‌های تولید در مناطق آزاد به واسطه اعطای معافیت‌های مالیاتی و معافیت‌های گمرکی فعالین اقتصادی در این مناطق حضور پیدا کنند و مناطق آزاد دروازه ورود به اقتصاد جهانی باشند.
کریمی افزود: کشوری که از بستر منطقه آزاد استفاده می‌کند سهم خودش را در بازار‌های جهانی افزایش می‌دهد پس یک قسمت منطقه آزاد هم جایگاهی برای تمرین اقتصادی برای حضور در بازار‌های جهانی و پس از موفقیت تسری برخی از قوانین منطقه آزاد به سرزمین اصلی بوده یعنی کاری که چین انجام داد.
بیشتر بخوانید: افول سرمایه گذاری در مناطق آزاد ایران/ در سایه تنزل شأن دبیرخانه شورایعالی مناطق آزاد مزیت‌های قانونی این مناطق از دست رفت
وی در خصوص نگاه چین به مناطق آزاد و پیشرفت آن گفت: شما نگاه می‌کنید در یک اقتصاد تماماً دولتی و تماماً کمونیست مطلق آمدند برای تمرین اقتصادی خودشان شروع کردند و یک منطقه آزاد کوچکی را تأسیس کردند و آن منطقه آزاد کوچک بعد از اینکه توانست امتحان خودش را پس بدهد و در حوزه فعالیت‌های اقتصادی موفقیت‌های لازم را به دست آورد قوانینی برای تأسیس و توسعه منطقه آزاد در تدوین شد که این قوانین زمینه‌ای شد برای اصلاح قوانین سرزمین اصلی چین، و به واسطه پایلوت قرار دادن منطقه آزاد قوانین سرزمین اصلی خودشان را تا یک حدودی تعدیل کردند و به سمت اقتصاد بازار و اقتصاد باز حرکت کردند.
این کارشناس اندیشکده اقتصاد مقاومتی در مقایسه منطقه آزاد چین با مناطق آزاد ایران گفت: در سال ۱۳۶۸ پس از پایان جنگ و آن حاکمیت مطلق دولت بر اقتصاد یکی از بستر‌هایی که تصمیم گرفته شد کشور از اقتصاد دولتی بیرون بیاید تا حرکت کنیم به سمت گسترش فضای اقتصادی و تبادلات اقتصادی با دنیا همین منطقه آزاد بود به همین دلیل ادبیات منطقه آزاد برای اولین بار در کشور وارد فضای اقتصادی کشور شد.