اقتصاد۲۴- یوسف بهمنی کارگر شرکت نیشکر هفتتپه با اشاره به آخرین وضعیت کارگران این شرکت و وعدههای عملی نشده مسئولان با رویداد۲۴ گفتگو کرده است. روایت بهمنی از وضعت کنونی هفتتپه را در ادامه بخوانید:
* بعد از مشکلات و اعتصابات چند ساله و گروگان گرفتن معیشت کارگر توسط بخش خصوصی ناکارآمد، کارگران همچنان پای کار ایستادند و خودمان شرایط را مدیریت کردیم.
* ما محصولی به نام نیشکر داریم که در یک زمان خاص مراحل کاشت و داشت و برداشت باید صورت بگیرد و اگر هر یک از این مراحل در زمان خودش انجام نشود ضررهای سنگین و جبران ناپذیری به شرکت وارد میشود. در آن زمان کارگران همه این مراحل را خودشان مدیریت میکرند، حتی در زمان اعتصاب اگر زمان داشت یا آبیاری بود، برخی از کارگران سرکار میرفتند تا امور را پیش ببرند و به این شکل هماهنگی و مدیریت صورت گرفته بود و این یعنی اعتراض دقیق و حساب شدهای داشتیم.
* کارگران هفت تپه سهم بزرگی در مطالبهگری داشتهاند و هزینه زیادی هم در این مسیر پرداخت کردند. شخصا چند پرونده دارم که مثلا گفتهاند «حق نداری علیه فلان مسئول صحبت کنی» و ...، اما آمدیم و اعتراضمان را انجام دادیم.
* همه این شرایط منجر به این شد که کمیسیون اصل ۹۰ پروندهای را برای آقایان درست کردند و ما در پروسه خلع ید قرار گرفتیم چرا که اینها نه اهلیت کار را داشتند نه صلاحیت آن را. یعنی شرکت را با فرآیندی ناسالم به دست آورده بودند و بعد هم آن را به حال خود رها کردند و مصیبتهایی فراوانی برای تولید و زندگی کارگران ایجاد کرده بودند.
* ما برای پیگیری مسائلمان رفت و آمدهای زیادی به تهران داشتیم. آن زمان که آقای رئیسی در قوه قضاییه بود، چندین جلسه با ایشان داشتیم و برنامه خلع ید (یعنی شرکت را از بخش خصوصی بگیریم و به بخش دولتی برگردانیم) را پیگیری میکردیم، اما این پروسه خیلی زمانبر بود، گرچه بخش زیادی از آن پیش رفته بود.
* بعد از حکم قوه قضاییه و خلع ید، کارفرمای سابق آمدند شرکت را به صورت پیمان مدیریتی به شرکت توسعه نیشکر و صنایع جانبی خوزستان دادند که طرح توسعه کشت و صنعت نیشکری دارد و اساساً کارشان بهصورت تخصصی در رابطه با نیشکر است.
* هفتتپه زمانی سرآمد عام و خاص بوده و همین طرح توسعه نیز برگرفته از هفتتپه است، هم از لحاظ آموزش نیرویهای فنی و تخصصی و ... این مجموعهها را ساپورت میکرده است تا اکنون که به ۷ مجموعه کشت و صنعت نیشکر با ۸۴ هزار هکتار کار میکنند.
* ما از همان ابتدا گفتیم تنها مجموعهای که صلاحیت دارد هفت تپه را تحت مدیریت بگیرد همین طرح توسعه است و پیشنهاد دادیم و طرح توسعه را قانع کردیم که پای کار بیاید. ما میگفتیم ۱۲ هزار هکتار زمین قابل کشت داریم که بسیار مرغوبتر و بهتر از زمینهای سایر کشت و صنعتهاست. به جرات میتوانم بگویم که «نی» ما ۳ برابر نی آنها رشد دارد و آمارهای رسمی تحقیقات نیشکر هم همین را اثبات میکند که اگر بخواهیم تولید شکرمان را در نظر بگیریم از همه این شرکتها جلو هستیم، اما تاکنون ما به خواستههایمان نرسیدیم.
* این شرکت قرار بود واگذار شود، نه پیمان مدیریتی بماند. الان دو سال از این موضوع گذشته، اما هنوز شرکت را رسما به طرح توسعه که مطالبه جدی کارگران است واگذار نکردهاند و طرح توسعه هم با سردرگمی مواجه شده است؛ مخصوصا حالا که تمام دغدغه کارگران این است که زیر نظر طرح توسعه برویم و آن ۷ شرکت همراه نیشکر هفت تپه شود.
وزرای اقتصاد و صمت به حرف رئیس جمهور گوش نمیکنند
* آقای رئیسی بارها دستور داده و گفته این کار باید انجام شود؛ حتی در سفر استانی که اینجا آمده بود و مطالبه یکصدای کارگران را شنید هم این موضوع را عنوان کرد. اما به نظر میرسد همه صدای هفت تپه را شنیدند به جز وزرای خود دولت! زیرا وزرای اقتصاد و صمت به حرف رئیس جمهور گوش نمیکنند.
سهلانگاری دولت تمام روح و روان کارگران هفت تپه را بههم ریخته است
* سوال ما این است که وزیر صمت چرا برنامه نهایی واگذاری هفت تپه به توسعه نیشکر را نهایی نمیکند؟ یا وزیر اقتصاد که در جلسه با او موضوعاتمان را مطرح کردیم و گفتیم این واگذاری باید صورت بگیرد و ایشان قول اکید داد که ظرف سه ماه انجام خواهد شد، اما هنوز این موضوع روی هوا است. حتی سهامداران توسعه نیشکر ازجمله بانک صادرات از عدم پایبندی دولت به انجام تعهداتش ناراضی است و همین تعلل و سهلانگاری دولت تمام روح و روان کارگران هفت تپه را بههم ریخته است.
بیشتر بخوانید: پشتپرده زمینخواری در میرجاوه؛ هشدار درباره دو طرح تازه مرزی!
* بالغ بر ۵ هزار کارگر داریم که همچنان دغدغههایشان باقی است. اگر آزمون و خطایی بود طرح توسعه در این دوسال انجام داده و کارنامه موفقی دارد پس چرا این واگذاری صورت نمیگیرد و آرامش هفت تپه برایشان مهم نیست؟ کارگران از طرح توسعه رضایت دارند چرا که بهعنوان مثال هم سطح زیر کشت دو برابر زمان تحویل شده است و هم معوقات پرسنل پرداخت شده و همسانسازی حقوق هم صورت گرفته و ساختار مدیریتی درستی شکل گرفته است.
* اقای رئیسی هم وقتی در قوه قضاییه بود هم وقتی در ریاست جمهوری، در هر دو قوه دستور این کار را داد و وعده داد که انجام میشود، اما حالا رها کرده است، حتی ظاهراً وزیرش هم به حرفش توجهی نمیکند و تحت تاثیر عوامل و عناصر دیگری است! وزیر صمت چرا کار را نهایی نمیکند؟ چه کسی از این تنشها سود میبرد؟ آرامش زندگی کارگران هفت تپه منافع چه کسی را به خطر انداخته؟ خیرخواهانه پیشنهاد میکنم بیش از صبرمان ما را امتحان نکنند.
* خداراشکر حقوق کارگران بهروز پرداخت میشود، اما طرح توسعه اکنون سردرگم است و نمیداند در هفت تپه برای زیرساختها هزینه کند یا نه؟ چرا که هنوز نمیداند به صورت قطعی به آنها واگذار میشود یا نه.
* هرکسی شایسته اداره هفت تپه نیست. همان مدیری که ۲۱ سال قبل من را استخدام کرد، مزرعه به مزرعه و خیابان به خیابان اینجا را میشناخت و زمانی که به پیشنهاد مدیریت توسعه پس از سالها به هفت تپه آمد در کنار هم توانستند آرامش را به هفت تپه برگردانند و ما سال قبل در یک رکورد بیسابقه ۵ هزار هکتار نیشکر کاشتیم و بقای هفت تپه برای چند سال تضمین شد و اکنون بیش از ۹ هزار هکتار نیشکر آماده برداشت داریم که اگر کارخانه آماده نشود و برداشت نیشکر در زمان خود صورت نگیرد، باز هم کلی بدبختی داریم.
سرنوشت کارگران را که پس از سالها مصیبت به نقطه امن نسبی رسیدهاند، به بازی نگیرید
* پیمان مدیریتی تا چه زمانی قرار است ادامه داشته باشد؟ در حالی که باید آماده ۲ هزار هکتار کشت جدید شویم و کارخانه نیاز به تسریع در «اورهال» دارد، اما با تعلل دولت تمام فکر و ذهن ما درگیر وضعیت واگذاری است. وزیر صمت چرا کار را پیش نمیبرد؟ چرا وضعیت ما برایشان اهمیتی ندارد؟ پیمان مدیریتی بودن مانند مستاجر است و مستاجر هم نمیتواند هزینه زیادی در ملک انجام دهد! هرچند تا کنون توسعه تا جاییکه مقدور بوده هزینه کرده است، اما نمیداند فردا چه میشود و اساسا قدرت تصمیمگیری درازمدت را از مجموعه مدیریتی توسعه در هفت تمه گرفتهاند. نمیدانیم دولت واقعا چرا تا این اندازه سهلانگاری میکند.
* سخن ما خطاب به دولت واضح و شفاف و قاطع این است که آقای رئیسی به وزاری صمت و اقتصاد و هر آنکس در واگذاری هفت تپه به شرکت توسعه نیشکر و صنایع خوزستان دخیل است دستور دهید هرچه سریعتر اینکار صورت پذیرد و بیش از این آرامش هفت تپه و سرنوشت زندگی کارگران آن را که پس از سالها تحمل مصیبت به نقطه امن نسبی رسیدهاند به بازی نگیرند.