حیدر مستخدمین حسینی در گفتگو با خبرنگار اقتصاد24 با بیان اینکه نرخ ارز، متغیری کلیدی در اقتصاد هر کشوری محسوب می شود، عنوان کرد: یکی از متغیرهای اصلی در حوزه اقتصاد این است که سیاستگذاران اقتصادی شرایطی را فراهم کنند که اقتصاد در ثبات نسبی سیر کند و در فضای مناسب، سرمایه گذاری مورد نیاز کشور را انجام داد.
وی افزود: اگر این تناسب بنا به هر دلایلی برهم بخورد به طور قطع سرمایه گذاری و ایجاد اشتغال مطلوب نخواهد بود و به دنبال آن عدم شکل گیری بنای اقتصادی صورت می گیرد.
مستخدمین حسینی اظهار کرد: مسئله ای که اقتصاد ما سال ها درگیر آن است و هنوز روند مشخصی برای این موضوع شکل نگرفته این است که مسئولان اقتصادی، دولت و مجلس نتوانستند یک چهارچوب اقتصادی درستی را برای نرخ ارز و نوسانات ارزی فراهم کنند تا شاهد نوسانات عجیبی در حوزه اقتصاد نشویم.
معاون سابق بانک مرکزی بیان کرد: نوسانات نرخ ارز از 4 دهه قبل مطرح شده است در حالی که اقتصاد باید در یک بستر امنی بتواند خدمات مورد نیاز مردم را فراهم کند و نباید درآمد نفت یا درآمدهای حاصل از نفت به زندگی روزمره مردم گره بخورد.
وی ادامه داد: نرخ ارز در یک ماهه اخیر از ثبات قابل توجهی برخوردار بوده است اما در هر لحظه امکان فرو ریختن نرخ ارز وجود دارد و علت آن این است که مبنای آن هنوز اصلاح نشده و باید درآمدهای ارزی هم از یک ثباتی برخوردار باشند.
نرخ ارز واقعی نیست
وی در پاسخ به این سوال که نرخ واقعی دلار در حال حاضر چقدر است و چقدر آن حباب دارد؟ اظهار کرد: نرخ واقعی دلار را نمی شود در این مقطع تعریف کرد و اگر کسی هم عددی را بیان می کند قطعا عدد دقیق و صحیحی نیست. روش های بسیاری برای ارزیابی نرخ ارز وجود دارد و نرخ آن را باید در چهارچوب اقتصادی تعیین کرد.
مستخدمین حسینی بیان کرد: وقتی درآمد نفتی کاهش پیدا می کند نرخ ارز در جامعه افزایش می یابد و وقتی شرایطی ایجاد می شود که دولت می تواند به راحتی نفت را بفروشد در نتیجه مشکل روی تهیه و تدارک نرخ ارز هم وجود ندارد. اتفاقی که پیش می آید این است که نرخ ارز کاهش پیدا می کند بنابراین در این شرایط پر تلاطم اقتصادی که متغیرهای بسیاری روی نرخ ارز تاثیر می گذارد نمی شود نرخ ارز را به صورت واقعی تعیین کرد.
معاون سابق بانک مرکزی افزود: وقتی با پول مردم جاده و شبکه های ارتباطی می سازند و همه اینها هم در چهارچوب یارانه صورت می گیرد یعنی در واقع ارز از جیب مردم هزینه می شود پس صادرکننده نباید تصور کند کل کالایی که صادر می کند ارز آن متعلق به خودش است.