امیرحسین احمدی، اقتصاد24- بخش زیادی از کشاورزان گندمکار معتقدند کشت گندم با توجه به هزینه‌های بالای آن و درآمد اندکی که دارد نمی‌تواند صرفه اقتصادی چندانی داشته باشد به خصوص اینکه تمرکز بر محصولات دیگری که عملکرد بهتری دارند هم از صرفه اقتصادی برخوردار است و هم کشت استاندارد آنها محیط زیست و منابع طبیعی را از گزند آسیب در امان نگه می‌دارد.
نعمت احمدی در اینباره به اقتصاد24 گفت: امسال جو کیلویی دو هزار و 250 و قیمت یونجه نیز کیلویی دو هزار و 500 تومان است و و هرکدام از این دو محصول قیمتی بالاتر از گندم دارند.
این کشاورز تصریح کرد: در واقع معنای دیگر خرید تضمینی گندم، انحصار خرید گندم توسط دولت است و نمی‌توان بر این سازوکار، نام خرید تضمینی به معنایی که مدنظر قانون است گذاشت.
احمدی همچنین بیان کرد: چرا خرید تضمینی فقط باید در مورد محصولات استراتژیک باشد و چرا دولت محصولاتی مثل گوجه را به طور تضمینی نمی‌خرد که قیمت آنها در بازار نوسان پیدا نکند؟ دولت اگر می‌خواهد عاقلانه رفتار کند باید در مورد محصولات دیگر خرید تضمینی را اعمال کند.
خرید محصولات استراتژیک، نوعی انحصار دولتی است
وی افزود: خرید محصولات استراتژیک، نوعی انحصار دولتی است یعنی دولت به اجبار به کشاورزان می گوید که گندم بکارند و گندم را فقط به دولت بفروشند در حالی که هزینه تامین نهاده‌های کشت این محصول بسیار بالا است؛ در حال حاضر ما در اواسط خرداد هستیم و یک ماه دیگر موقع برداشت محصول در مناطق غربی کشور است؛ اما دولت هنوز کود شیمیایی را به کشاورزان نداده است، در حالی که دو ماه می‌گذرد که ما کشاورزان پول کود را پرداخته‌ایم.
این کشاورز افزود: این در حالی است که کود به قیمت 43 هزار تومان در اختیار دولت است و در حال حاضر دو ماه است که پول آن را پرداخت کرده‌ایم اما از دولت کودی نگرفته‌ایم و باید همین کود را از بازار آزاد با قیمت 100 هزار تومان تهیه کنیم که این کار هم سختی های خود را دارد و اکنون گندم من و همکارانم در حال از دست رفتن است به این علت که دولت تا این لحظه کودی به ما نداده است و اگر این کود دیرتر از موعد به دست ما برسد دیگر فایده‌ای نخواهد داشت.
احمدی درباره هزینه‌های کشت گندم گفت: سال‌ها پیش قیمت گندم 950 تومان و قیمت هر گونی کود اوره نیز دو هزار و 500 تومان بود اما امروز، هر گونی کود اوره 43 هزار و 500 تومان و گندم نیز به قیمت هزار و 800 تومان از کشاورز خریداری می‌شود و هر کس می‌داند این دو افزایش قیمت هیچ تناسبی با هم ندارند.
وی با انتقاد صریح از هدفمند کردن یارانه‌ها و با تاکید بر اینکه هدفمندی یارانه ها خسارات زیادی به کشاورزان تحمیل کرده است، ادامه داد: قبل از هدفمندی یارانه‌ها قبض برق که هر دوماه یکبار می‌آمد بین 60 تا 90 هزار تومان و هزینه حمل و نقل نیز بسیار پایین و هزینه کمباین برداشت نیز به کیفیت بود.
این کشاورز ادامه داد: پیش از هدفمندی یارانه ها هر دو ماه یکبار قبض آب و برق برای کشاورزان می‌آمد که مبلغ آن چیزی بین 60 تا 90 هزار تومان بود که بستگی به میزان مصرف داشت اما بعد از هدفمندی یارانه ها قیمت آب و برق ماهانه بین یک میلیون و 800 هزار تا دو میلیون تومان است و این یعنی هزینه 90 هزار تومانی برای برق اکنون به چهار میلیون تومان رسیده است.
احمدی در ادامه گفتگو با اقتصاد24 با اشاره به قیمت خرید تضمینی گندم اظهار کرد: در حال حاضر بذر گندمی که از دولت دریافت می‌کنیم دو هزار و 200 تومان است و برای هر هکتار 240 کیلو بذر نیاز است و نکته جالب اینجاست که قیمت بذر گندم از خود آن 500 تومان گران‌تر است.
انتقاد از عملکرد دولت در مورد خرید تضمینی گندم
وی با انتقاد از عملکرد دولت در مورد خرید تضمینی گندم اظهار کرد: رندی دولت اینجا ناشی می‌شود که کشاورزان در غرب کشور نمی‌توانند چیزی جز گندم بکارند چرا که اکثر زمین های این مناطق دیم است و در این زمین ها نمی‌توان هویج یا گوجه دیمی کاشت بلکه قابلیت زراعی آن تنها برای گندم است و دولت از این اتفاق سوء استفاده می‌کند چون می‌داند که کشاورز جز گندم چیزی برای عرضه ندارد و باید منحصرا گندم کشت کند و حتی اگر دولت در اعلام نرخ گندم هم تاخیر داشته باشد کاری از دست کشاورز بر نمی‌آید چون تک محصول خود را کاشته است.
وی با اشاره به هزینه های بالای کشت گندم گفت: در حال حاضر برای آماده سازی یک هکتار زمین که قرار است در آن گندم کشت شود یک میلیون و 200 هزار تومان هزینه فقط برای شخم زدن نیاز است.
این کشاورز با تاکید بر اینکه از طرف دولت اجحاف زیادی به کشاورزان می‌شود ادامه داد: خرید گندم در دستان دولت است و محصول گندم باید به سیلوهای دولت برود و از آن طرف دولت تاخیر زیادی در پرداخت هزینه گندم به کشاورزان دارد و به نظرم بیشترین اجحاف به کشاورزان گندمکار می‌شود چراکه دولت می‌داند بخشی از کشاورزان به جز گندم چیزی نمی توانند بکارد.
وی افزود: نهاده های گندم اعم از بذر و کود در اختیار دولت است و این مسئله باعث شده تا اراضی کشور به مرکز آزمون و خطای بذور تولید شده تبدیل شوند و به جای آنکه وزارت جهاد کشاورزی بذرهای تولیدی خود را در مزارع ترویجی‌‌اش امتحان کند تا هر بذری که به کشاورزان می‌دهد بر اساس داده های علمی باشد و هر کشاورز بذر متناسب با اقلیم مزرعه خود کشت کند، کیفیت بذرهای تولیدی خود را از طریق کشت در مزارع کشاورزان امتحان می‌کند یعنی یک بذر را توصیه می‌کند و پس از برداشت وزن آن را محاسبه و با دیگر ارقام گندم مقایسه می‌کند و این مسئله از اساس خسران کشاورز است.
این کشاورز گندمکار همچنین تصریح کرد: واژه خودکفایی آسیب بسیاری به کشاورزی و کشاورزان زد چرا که دولت کشاورز را مجبور می‌کند که محصولی را بکارد که نهاده ها و خرید آن در انحصار خود دولت است و تعیین زمان پرداخت پول نیز در دست دولت است.
احمدی ادامه داد: پول گندم کشاورزان را به بانک کشاورزی می‌دهند و بانک در صورتی پول را پرداخت می‌کند که کشاورز معوقه نداشته باشد و پرسش اینجاست که کدام کشاورز است که در بانک کشاورزی معوقه نداشته باشد و این کار یعنی دولت برای تسویه‌حساب با بانک طرف قراردادش از جیب کشاورزان مایه می‌گذارد.
احمدی در بخش دیگری از سخنان خود به مزیت های نسبی کشاورزی در کشور اشاره کرد و گفت: هر منطقه از کشور ما مزیت های زراعی خاص خود را دارد؛ برای مثال در جنوب کرمان، می‌توان از هر هکتار، 80 تن سیب زمینی برداشت کرد؛ وقتی خاکی مناسب وجود دارد که در آن محصولاتی دیگر به خوبی عملکرد دارند چرا باید کشاورزان را به کشت گندم محدود کنند؟
وی افزود: دولت باید نهاده با کیفیت و متناسب با هر اقلیم را دهد و پس از برداشت صادر کند درست مثل کاری که در کشور ترکیه انجام می‌شود.
تنها کار ویژه مسئولان بخش کشاورزی تفاخر کردن به خودکفایی در رسانه‌هاست
این گندمکار در پایان سخنان خود تصریح کرد: تنها کار ویژه مسئولان بخش کشاورزی تفاخر کردن به خودکفایی در رسانه‌هاست در حالی که دولت تاثیری در افزایش عملکرد گندم نداشته است چرا که امسال باران زیادی بارید؛ دولت هنوز کودی که موظف بود به کشاورزان بدهد را نداده است و اگر با تاخیر هم بدهد فایده‌ای ندارد بنابراین حقی هم ندارد که خودکفایی در گندم را حاصل زحمات خود بداند.