اقتصاد۲۴- مریم آیتی: اقتصاددانان بزرگ دنیا معمولا تاثیرگذارترین قشر جامعه بر تاریخ انسانی بوده‌اند. آن‌ها بودند که سازوکار‌های مالی را طراحی کردند و نحوه ارتباط مردم را شکل دادند. اگر اقتصاددانان بزرگ دنیا نبودند، شاید هنوز نمی‌دانستیم پول چیست؟ ثروت چیست؟ سرمایه یا دارایی چیست؟ و این یعنی فاجعه! چون تمام منابع طبیعی کشورها هدر می‌رفت، انسان‌ها نمی‌توانستند به صورت عادلانه با همدیگر معامله کنند و ظلم به طرز فجیعی بر مظلوم حکمفرما می‌شد، چون بسیاری از اقتصاددانان بزرگ دنیا هستند که دست به کار‌هایی بزرگ زده‌اند. برخی از آن‌ها در تاریخ مسائل مالی، مشارکت‌هایی داشته‌اند که بر روی بسیاری از جوانب تاریخ اجتماعی مؤثر بوده است.
آدام اسمیت
آدام اسمیت فیلسوفی اسکاتلندی بود که در میانه دوران روشنگری اسکاتلند به یکی اقتصاددان بزرگ دنیا بدل شد. شهرت وی به خاطر نوشتن کتاب‌های «نظریه احساسات اخلاقی» و «بررسی دربارهٔ ماهیت و علل ثروت ملل» است. امروزه، عمدتاً از کتاب دوم وی با عنوان «ثروت ملل» یاد می‌شود.
این کتاب یکی از اولین و مشهورترین نوشته‌ها در باب صنعت و تجارت است که نقش مهمی در اقتصاد مدرن و منظم آکادمیک داشته است. استدلال آدام اسمیت بر ضد سیاست بازرگانی و به نفع تجارت آزاد چالشی تمام‌عیار برای سیستم حمایت از تولیدات داخلی، تعرفه‌های گمرکی و خوابانیدن طلا بود که در آن زمان غالب شده بود. اسمیت در ۱۵ سالگی به دانشگاه گلاسکو راه یافت و فلسفه اخلاق خواند.
بیشتر بخوانید: آدام اسمیت که بود؟/ با نظریات پدر اقتصاد جهان آشنا شوید
گفته می‌شود که علاقه اصیل وی به مسیحیت به‌گونه‌ای بود که به دلیل خداگرا بودن او را طرد می‌کردند. تصور کنید که چقدر زندگی کُند می‌بود اگر معامله آزاد برانگیخته نمی‌شد و احتکار دارایی‌ها غالب می‌بود؟ درواقع، دنیا برای اقتصاددان‌ها کاملاً دلگیر و تاریک می‌شد. در اواخر زندگی وی، اغلب دست نوشته‌های آدام اسمیت از بین رفت و با وجود اینکه تعدادی از آن‌ها نجات یافت، هیچ‌گاه نتوانستیم به آخرین نوشته‌های وی دسترسی پیدا کنیم.
همچنین آدام اسمیت یکی از طرفداران کارآفرینی بود و از او به عنوان پدر علم اقتصاد مدرن هم یاد می‌شود. در سال ۲۰۰۷ دولت بریتانیا به عنوان یادبود از این اقتصاددان بزرگ تصویر ایشان را بر روی اسکناس ۲۰ پوندی چاپ و منتشر کرد.
دیوید ریکاردو
دیوید ریکاردو در خانواده‌ای بزرگ زندگی می‌کرد، او فرزند سوم از ۱۷ فرزند یک خانواده یهودی پرتقالی بود. ریکاردو در مطالعه اقتصاد بیشتر از آدام اسمیت مشارکت داشت. وی در سن ۱۴ سالگی برای کار در بورس اوراق بهادار لندن به پدرش ملحق شد و به‌سرعت به انسان موفقی در زمینه پیش‌بینی سهام و املاک بدل شد.
پس از مطالعه کتاب «ثروت ملل» اثر آدام اسمیت، در سال ۱۷۹۹، به اقتصاد علاقه‌مند شد، با این وجود، اولین مقاله اقتصاد او نزدیک ۱۰ سال بعد چاپ شد.
شهرت ریکاردو از آنجایی می‌آید که وی اعتقاد داشت ملل‌های مختلف می‌بایست برای سودمندی بهتر تخصص یابند. او همچنین علیه پروتکشنیسم (حمایت به هر قیمتی – رویه و سیستم حفظ و پشتیبانی از تجارت داخلی. دفاع و حمایت دولت از منافع ملی با کنترل صادرات و واردات) فعالیت مدنی می‌کرد، اما بیشترین تأثیر را بر روی امور اجاره، مالیات، دستمزد و سود داشت، چراکه نشان داد استفاده از قشر کارگر توسط قشر ثروت‌اندوز برای تصرف بیشتر ثروت، برای یک جامعه متعالی مفید نیست.
بیشتر بخوانید: دیوید ریکاردو اقتصاددان کلاسیک انگلیسی که بود؟
وی در سال ۱۸۱۹ به‌عنوان نماینده ایرلند در پارلمان بریتانیا عضو شد. گرچه او یکی از بهترین اقتصاددانان بزرگ دنیا بود، ولی عمرش چندان به این دنیا باقی نبود و در سال ۱۸۱۹ در سن ۵۱ سالگی دار فانی را وداع گفت.
بهترین اثر او مقاله‌ای درباره «تأثیر قیمت پایین ذرت بر سود سهم» در سال ۱۸۱۵ بود که درباره لغو قوانین ذرت بحث می‌کرد که منجر به گسترش بیشتر ثروت می‌شد. او این مقاله را با «اصول سیاست مالیاتی و اقتصادی» در سال ۱۸۱۷ ادامه داد.
آلفرد مارشال
مارشال در لندن به دنیا آمد. در ابتدا تصمیم داشت جزو روحانیون باشد، اما موفقیتش در کمبریج او را راهی دانشگاه کرد. او یکی از بهترین اقتصاددانانی است که شاید کمتر شناخته‌شده است؛ آن‌هم به خاطر اینکه او از هیچ نظریه اساسی حمایت نکرد.
اعتبار او بدین‌جهت است که سعی کرد تا نظریات پیچیده ریاضی را در اقتصاد بکار گیرد تا بتواند اقتصاد را به علمی فراتر از فلسفه بدل کند. او ایده عدالت‌خواهی و توزیع عادلانه را بر اساس اخلاق مسیحیت و عقاید مطلوبیت‌گرایان به پیش می‌برد.
بیشتر بخوانید: آلفرد مارشال که بود؟
با وجود اتکا بر ریاضیات، مارشال کوشید تا کارش را برای عامه مردم قابل‌فهم ارائه کند. «اقتصاد صنعتی» او در سال ۱۸۷۹ در انگلستان به برنامه تحصیلی همگانی تبدیل شد. او همچنین نزدیک به ۱۰ سال را صرف کار بر روی مهم‌ترین اثرش، «اصول اقتصاد» کرد که در سال ۱۸۹۰ به‌پایان رسید. بیشینه اعتبار وی به جهت یکپارچه کردن مدل منحنی‌های عرضه و تقاضا، سودمندی مرزی و هزینه‌های تولید مرزی است.
وقتی راجع به اقتصاددانان بزرگ دنیا صبحت می‌کنید، آلفرد مارشال را می‌توان در جمع اولین‌ها در بخش‌بندی اقتصاد علمی قرار داد. بسیاری از مفاهیم و مدل‌های تحلیلی ارائه شده توسط مارشال هنوز هم به عنوان پایه و اساس آموزش اقتصاد خرد به‌ویژه برای سال‌های نخست ورود به دانشگاه مورد استفاده قرار می‌گیرند؛ نمودار عرضه و تقاضا را که یادتان می‌آید؟ فرمول ساده یک زندگی ایده آل با تکنیک‌های محرمانه ریاضی بزرگترین اقتصاددانان بزرگ دنیا.
جان مینارد کینز
مورخان از جان مینارد کینز نه به عنوان یکی از بزرگترین اقتصاددنان دنیا بلکه از او به عنوان غول اقتصاددانان یاد می‌کنند! این مرد انگلیسی پذیرفته بود یک سخنرانی در دانشگاه کمبریج داشته باشد. بودجه این سخنرانی را آلفرد مارشال تأمین کرده بود، کسی که منحنی عرضه و تقاضا اساس بسیاری از کار‌ها و پژوهش‌های کینز بود.
از وی به‌عنوان مدافع مداخله دولت و سیاست‌های پولی برای کاهش اثرات نامطلوب رکود اقتصادی، بحران و رونق یاد می‌شود. در طول جنگ جهانی اول او بر روی تبادلات اعتباری بین انگلستان و متحدان کار می‌کرد و یکی از نمایندگان پیمان‌نامه صلح ورسای بود.
در دوران جنگ جهانی اول این شخص بر روی تبادلات اعتباری بین انگلستان و متحدان انگلیس کار می‌کرد. همچنین یکی از اعضای نمایندگان پیمان‌نامه صلح ورسای بود.
کینز تقریباً در سال ۱۹۲۹ ورشکست شد، اما توانست دوباره به وضعیت مالی ایده آل خود برگردد. جان مینارد کینز کتاب «تئوری عمومی اشتغال، ثروت و علاقه» را در سال ۱۹۳۶ در پاسخ به رکود بزرگ برای تشویق دولت برای توجه به سرمایه‌گذاری و مصرف‌گرایی تدوین کرد. از این کتاب به‌عنوان نقطه آغاز اقتصاد کلان یاد می‌شود.
اقتصاد کینزی یک نظریه در علم اقتصاد کلان است که بر طبق ایده‌های جان مینارد کینز پایه‌ریزی شده است. اقتصاددانان کینزی‌گرا بر این عقیده‌اند که تصمیمات بخش خصوصی گاهی ممکن است منجر به نتایج غیرفعال در اقتصاد کلان شود.
از این رو از سیاست‌گذاری‌های فعال دولت در بخش عمومی حمایت می‌کنند. این سیاست‌گذاری‌ها عبارتند از سیاست‌های پولی که به وسیله بانک مرکزی اعمال می‌شود یا سیاست‌های مالی حکومت که به قصد پایداری چرخه تجاری انجام می‌گیرد.
میلتون فریدمن
میلتون فریدمن فرزند چهارم خانواده‌ای یهودی بود که از اتریش به مجارستان مهاجرت کردند و تبدیل به یکی از اقتصاددانان بزرگ دنیا شد. پس از اخذ مدرک کارشناسی هنر از دانشگاه راتگرز و کارشناسی ارشد از دانشگاه شیکاگو، برای مشارکت در مجموعه‌ای از برنامه‌های طراحی‌شده از جانب آمریکا به‌کار گرفته شد.
فرانکلین روزولت، رئیس‌جمهور وقت، به دلیل رکود اقتصادی عظیم، درخواست کمک‌رسانی و بازیابی کرد. اما در آن زمان فرانکلین تماماً درگیر پروژه‌ای بود که به‌تازگی قرارداد آن را منعقد کرده بود. با این حال با اکثر برنامه‌ها و کنترل قیمت‌های دولت مخالف بود.
میلتون فریدمن بیشتر طرفدار اقتصاد آزاد بود. او معتقد بود که می‌بایست نقش دولت در بازار آزاد به‌عنوان ابزاری برای ایجاد آزادی سیاسی و اجتماعی به حداقل برسد. همین ایده شکل‌دهنده شالوده اصلی کتاب او با عنوان «سرمایه‌داری و آزادی» بود.
یک ارزیابی از اقتصاددانان، فریدمن را دومین اقتصاددان محبوب قرن بیستم پس از جان مینارد کینز، خواند و اکونومیست او را «اثرگذارترین اقتصاددان نیمهٔ دوم قرن بیستم… احتمالاً کل آن» توصیف کرد.
شاید بتوان از او به‌عنوان ترویج‌دهنده بازار‌های آزاد و اعتبار بازار‌های ارز مدرن یاد کرد. شناوری او در بازار‌های غیرقابل تنظیم و ثابت، نغمه‌ای از این واقعیت بود که «پول بیشتر از آنچه مردم می‌اندیشند با ارزش است.» در دوران جنگ سرد کار او حتی شکل زیرزمینی به خود گرفت و اساسی شد بر اقتصاد مبتنی بر مالیات؛ به جای مالیات درآمد یا مالیات ثروت.
فربدمن بر این باور بود که معرفی نظام سرمایه‌داری به کشور‌های دارای نظام دیکتاتوری منجر به پیشرفت جامعه و افزایش آزادی سیاسی خواهد شد. فریدمن در سال ۱۹۷۶ برنده جایزه نوبل علم اقتصاد شد.
فریدمن مشاور اقتصادی رونالد ریگان، رئیس جمهور جمهوریخواه ایالات متحده بود. فلسفه سیاسی او فضایل نظام اقتصادی بازار آزاد با دخالت حداقلی دولت را ستایش می‌کرد. او یک بار گفت که او بیش از همه به نقش خود در حذف سربازگیری در ایالات متحده افتخار می‌کند و این که حمایت او از حق انتخاب مدرسه منجر شد او بنیاد فریدمن برای انتخاب آموزشی را بنیان نهد.
او در کتاب ۱۹۶۲ خود «سرمایه داری و آزادی» از سیاست‌هایی چون ارتش داوطلبانه، نرخ‌های مبادله آزادانه شناور، حذف مجوز‌های پزشکی، مالیات بر درآمد منفی و ووشر‌های آموزشی دفاع کرد. ایده‌های او در خصوص سیاست پولی، مالیات گیری، خصوصی‌سازی و مقررات زدایی بر سیاست‌های دولتی، مخصوصاً در دههٔ ۱۹۸۰ اثر گذاشت. نظریه پولی او بر پاسخ فدرال رزرو بر بحران اقتصادی جهانی ۰۸–۲۰۰۷ اثر گذاشت. او در مورد ارتباط بین عرضه پول و تورم بسیار مصر بود. وی در سال ۱۹۸۸ برای دانش آموزان و دانشمندان چینی در سانفرانسیسکو سخنرانی کرد که به‌عنوان بخشی از اصلاح اقتصادی چین تلقی می‌شد. در آن سخنرانی از هنگ‌کنگ به‌عنوان بهترین نمونه سیاست بازار آزاد نام برده شده بود.
کنث راگوف
فرد دیگری که باید در لیست معرفی اقتصاددان‌های معروف جهان قرار داد، کنث راگوف است. او علاوه بر اقتصاد از اساتید مشهور در بازی شطرنج بوده است. او استاد سیاستگذاری عمومی و اقتصاد دانشگاه هاروارد بود. راگوف در شهر روچستر نیویورک رشد کرد. پدر او استاد رادیولوژی در دانشگاه روچستر بود.
راگوف در سال ۱۹۷۵ موفق به دریافت لیسانس و کارشناسی ارشد از دانشگاه ییل (Yale University) شد. بعد از آن، به دانشگاه MIT ماساچوست آمریکا رفت و در سال بعد، موفق به کسب مدرک دکترای اقتصاد از این دانشگاه شد.
در اوایل کار خود، راگوف به عنوان یک اقتصاددان در صندوق بین‌المللی پول و همچنین عضو هیات مدیره سیستم فدرال رزرو شد. از نمونه کار‌های دیگر راگوف، می‌توان به استادی در دانشگاه پرینستون اشاره کرد. راگوف در حوزه سیاستگذاری در امور مالی بین‌الملل از جمله نرخ ارز، مسائل مربوط به بدهی بین‌المللی و سیاست‌های پولی بین‌المللی، تحقیقات پیشرفته انجام داد. در سال ۱۹۷۸، فدراسیون جهانی شطرنج به او عنوان استاد بزرگ بین‌المللی شطرنج را اعطا کرد.
کارل مارکس
این فیلسوف آلمانی نیز از متفکران بزرگ قرن نوزدهم است که کتاب اصلی او «سرمایه» در سال ۱۸۶۷ منتشر شد. مارکس پایه گذار اندیشه‌ای است که امروزه مارکسیسم یا سوسیالیسم شناخته می‌شود.
فردریش فون هایک
اقتصاددان متولد وین و از چهره‌های اصلی مکتب اتریشی است. او استاد دانشگاه‌های وین، LSE و شیکاگو بود و در سال ۱۹۷۴ برنده جایزه نوبل اقتصاد شد.
آندری شلیفر
آندری شلیفر متولد ۲۰ فوریه ۱۹۶۱، اقتصاددان روسی-آمریکایی و استاد اقتصاد در دانشگاه هاروارد است که از سال ۱۹۹۱ در آنجا تدریس می‌کند. شلیفر در سال ۱۹۹۹، مدال جان بیتس کلارک را به خاطر کار‌های اثرگذار خود در سه زمینه مالی شرکت (حاکمیت شرکتی، قانون و مالی)، اقتصاد بازار‌های مالی (انحراف از بازار‌های کارآمد) و اقتصاد گذار، دریافت کرد.
وی در یک خانواده یهودی در اتحاد جماهیر شوروی به دنیا آمد. در نوجوانی و در سال ۱۹۷۶ به راچستر نیویورک مهاجرت کرد. سپس به تحصیل در ریاضیات پرداخت و لیسانس خود را از دانشگاه هاروارد و در سال ۱۹۷۶ دریافت کرد و برای مقطع دکترا، به تحصیل در رشته اقتصاد در ام‌آی‌تی پرداخت. قبل از حضور در هاروارد به عنوان استاد دانشگاه در سال ۱۹۹۱، آندری در پرینستون و مدرسه تجارت شیکاگو نیز تدریس کرده است.
جیمز هکمن
جیمز هکمن دارای لیسانس ریاضیات از کالج کلرادو و کارشناسی ارشد و دکترای اقتصاد از دانشگاه پرینستون است. وی از سال ۱۹۷۳ در دانشکده اقتصاد دانشگاه شیکاگو حضور داشته است. هکمن یکی از بنیانگذاران دانشکده سیاستگذاری عمومی هریس در دانشگاه شیکاگو بود که در آنجا نیز تدریس می‌کند.
در سال ۲۰۱۴، مرکز «اقتصاد توسعه انسانی» را در دانشگاه شیکاگو راه‌اندازی کرد و خود مدیریت این مجموعه را بر عهده دارد. تحقیقات میان‌رشته‌ای اخیر هکمن در مورد رشد انسان و شکل‌گیری مهارت‌ها در طول چرخه زندگی، از اقتصاد، روانشناسی، ژنتیک، اپیدمیولوژی و علوم اعصاب برای بررسی ریشه‌های نابرابری استفاده می‌کند.
در سال ۲۰۰۰، هکمن جایزه نوبل اقتصاد را برای کار خود در زمینه اقتصادسنجی خرد تنوع و ناهمگنی و همچنین ایجاد یک مبنای علت و معلولی برای ارزیابی سیاست‌های عمومی دریافت کرد. وی برای تحقیقات خود جوایز بی‌شمار دیگری نیز دریافت کرده است، از جمله مدال جان بیتس کلارک از انجمن اقتصادی آمریکا در سال ۱۹۸۳.
دارون عجم اوغلو
دارون عجم اوغلو استاد گروه اقتصاد دانشگاه ام‌آی‌تی است. وی لیسانس اقتصاد را در دانشگاه یورک (۱۹۸۹)، کارشناسی ارشد اقتصاد ریاضی و اقتصادسنجی را در مدرسه اقتصادی لندن (۱۹۹۰) و دکترای خود را نیز در مدرسه اقتصادی لندن (۱۹۹۲) به پایان رساند.
در سال ۲۰۰۵، دارون مدال جان بیتس کلارک را دریافت کرد. زمینه‌های تحقیق دارون عجم اوغلو شامل اقتصاد سیاسی، توسعه اقتصادی و رشد، تئوری سرمایه انسانی، نظریه رشد، نوآوری، نظریه جست‌وجو، اقتصاد شبکه و یادگیری است. تحقیقات اخیر وی بر علل سیاسی، اقتصادی و اجتماعی تفاوت در توسعه اقتصادی جوامع متمرکز است، عوامل موثر بر تکامل نهادی و سیاسی کشورها؛ و اینکه چگونه فناوری بر رشد و توزیع منابع تاثیر می‌گذارد و خود از طریق انگیزه‌های اقتصادی و اجتماعی تعیین می‌شود.
علاوه بر مقالات علمی، عجم اوغلو نویسنده چندین کتاب معروف اقتصاد سیاسی است، از جمله کتاب‌های «چرا کشورها شکست می‌خورند»، «ریشه‌های اقتصادی دیکتاتوری و دموکراسی» و آخرین نوشته وی، کتاب «دالان باریک: حکومت‌ها، جوامع و سرنوشت آزادی».
رابرت بارو
رابرت بارو استاد اقتصاد دانشگاه هاروارد، محقق مدعو در موسسه «پروژه آمریکا» و همکار تحقیقاتی در دفتر ملی تحقیقات اقتصادی است. او دکترای خود را در رشته اقتصاد از دانشگاه هاروارد دریافت کرد. وی همچنین دارای مدرک لیسانس فیزیک از موسسه تکنولوژی کالیفرنیاست.
بارو سردبیر مجله QJE و رئیس انجمن اقتصادی غرب و نایب‌رئیس انجمن اقتصادی آمریکا بوده است. رابرت از سال ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۶، ستون‌نویس نشریه نیوزویک و از سال ۱۹۹۱ تا ۱۹۹۸، سردبیر روزنامه وال‌استریت ژورنال بوده است. وی به طور گسترده‌ای در زمینه اقتصاد کلان و رشد اقتصادی مطلب منتشر کرده است. تحقیقات اخیر وی شامل بلایای نادر اقتصاد کلان، اصلاح مالیات شرکت‌ها، دین و اقتصاد، عوامل تجربی تعیین‌کننده رشد اقتصادی و اثرات اقتصادی بدهی عمومی و کسری بودجه است. کتاب‌های اخیر بارو شامل دین و اقتصاد (با راشل مک کلاری)، رشد اقتصادی (با خاویر سالای مارتین) و هیچ چیز مقدس نیست: ایده‌های اقتصادی برای هزاره جدید، است.
جوزف استیگلیتز
جوزف استیگلیتز اقتصاددان آمریکایی و استاد دانشگاه کلمبیاست. وی رئیس مشترک گروه «کارشناس سطح بالا» در مورد سنجش عملکرد اقتصادی و پیشرفت اجتماعی در OECD و اقتصاددان ارشد موسسه روزولت است.
استیگلیتز دریافت‌کننده جایزه نوبل اقتصاد در سال ۲۰۰۱ و مدال جان بیتس کلارک در سال ۱۹۷۹ است. او همچنین معاون و اقتصاددان ارشد سابق بانک جهانی و رئیس سابق شورای مشاوران اقتصادی (ریاست جمهوری) است. در سال ۲۰۰۰، استیگلیتز طرح گفت‌وگوی سیاستگذاری، موسسه‌ای تحقیقاتی با موضوع توسعه بین‌المللی در دانشگاه کلمبیا را تاسیس کرد.
استیگلیتز از سال ۲۰۰۱ عضو هیات علمی کلمبیا بوده و در سال ۲۰۰۳، بالاترین درجه علمی این دانشگاه را دریافت کرده است. در سال ۲۰۱۱، استیگلیتز توسط مجله تایم به عنوان یکی از ۱۰۰ فرد با‌نفوذ جهان معرفی شد. تحقیقات استیگلیتز که به دلیل کار‌های پیشگام خود در زمینه اطلاعات نامتقارن مشهور است، بر توزیع درآمد، ریسک، حاکمیت شرکتی، سیاستگذاری عمومی، اقتصاد کلان و جهانی‌سازی تمرکز دارد.
ژان تیرول
ژان تیرول، استاد اقتصاد فرانسوی و متولد سال ۱۹۵۳ است. او بر سازمان‌های صنعتی، نظریه بازی، بانک و امور مالی و اقتصاد روانشناسی تمرکز دارد. در سال ۲۰۱۴، تیرول به خاطر تحلیل قدرت بازار و تنظیم‌گری انحصارات طبیعی، جایزه نوبل اقتصاد را دریافت کرد.
تیرول دارای مدرک دکترای اقتصاد با پایان‌نامه‌ای با عنوان «مقالاتی در تئوری اقتصاد» از دانشگاه ام‌آی‌تی است. کتاب درسی تیرول، «نظریه سازمان صنعتی»، مدل‌های مدرن رقابت انحصار چندجانبه را ترکیب کرده و موارد مختلفی را که در آن، صنایع از تعداد کمی شرکت با قدرت قابل توجه بازار تشکیل شده‌اند تجزیه و تحلیل کرده است.
تیرول حدود ۲۰۰ مقاله تخصصی در زمینه اقتصاد و مالی و همچنین ۱۰ عنوان کتاب از جمله تئوری سازمان صنعتی، تئوری بازی (با درو فودنبرگ)، نظریه انگیزه‌ها در خریداری و تنظیم‌گری (با ژان ژاک لافونت)، مقررات احتیاطی بانک‌ها (با ماتیاس دواتریپونت)، رقابت در مخابرات (با ژان ژاک لافونت)، بحران‌های مالی و نظریه مالی شرکت‌ها نوشته است.
پیتر فیلیپس
پیتر فیلیپس، اقتصاددان اهل نیوزیلند است. از سال ۱۹۷۹، وی استاد اقتصاد و آمار در دانشگاه ییل است. او همچنین دارای سمت‌هایی در دانشگاه اوکلند، دانشگاه مدیریت سنگاپور و دانشگاه ساوتهمپتون است. پیتر موسس و سردبیر مجله نظریه اقتصادسنجی، پیشران بسیاری از زمینه‌های تحقیقاتی در اقتصادسنجی بوده است.
وی مقالات مهمی راجع به اقتصادسنجی زمان پیوسته، نظریه نمونه محدود، بسط مجانبی، ریشه واحد و ادغام و اقتصادسنجی داده پنل منتشر کرده است. وی همچنین کاربرد قضیه حد مرکزی عملکردی را برای استخراج توزیع مجانبی آزمایش‌های ریشه واحد، معرفی کرده است.
در سال ۱۹۹۳، فیلیپس به عنوان محقق انجمن آمار آمریکا انتخاب شد. وی مدرک لیسانس و فوق‌لیسانس خود را از دانشگاه اوکلند دریافت کرده است. او همچنین جوایز متعددی هم در اقتصاد و هم در آمار دریافت کرده است. فیلیپس دکترای خود را در رشته اقتصاد و در مدرسه اقتصادی لندن، تحت راهنمایی جان دنیس به اتمام رساند
یوجین فاما
یوجین فاما، برنده نوبل اقتصاد ۲۰۱۳، به طور گسترده‌ای به عنوان «پدر مالی مدرن» شناخته می‌شود. تحقیقات وی در جامعه دانشگاهی و همچنین جامعه سرمایه‌گذاری به خوبی شناخته شده است. او با تحقیقات در مورد بازارها، به ویژه فرضیه بازار‌های کارا شناخته می‌شود.
فاما بیشتر تحقیقات خود را بر رابطه بین ریسک و بازده مورد انتظار و پیامد‌های آن برای مدیریت پورتفولیو متمرکز کرده است. کار‌های او دیدگاه‌ها نسبت به موضوعات مالی را دگرگون کرده است. با نوشتن دو کتاب و انتشار بیش از ۱۰۰ مقاله در مجلات دانشگاهی، فاما نویسنده‌ای پرکار به شمار می‌رود.
فاما در بوستون و در سال ۱۹۳۹ متولد شد. پدربزرگ و مادربزرگ او مهاجرانی از ایتالیا بودند. وی در سال ۱۹۶۰ لیسانس خود را از دانشگاه تافتس دریافت و سپس در سال ۱۹۶۴ مدرک ام‌بی‌ای و دکترای خود را از دانشکده تحصیلات تکمیلی تجارت دانشگاه شیکاگو اخذ کرد. فاما در دانشکده کسب‌وکار استنفورد نیز تدریس کرده است. در حال حاضر، او استاد فاینانس دانشکده تجارت دانشگاه شیکاگو است.
جان کمبل
جان کمبل در سال ۱۹۵۸ و در لندن متولد شد. وی در مدرسه دراگان آکسفورد تحصیل کرد و محقق کالج وینچستر بود. جان مدرک کارشناسی خود را به عنوان شاگرد اول، از کالج کورپوس کریستی در آکسفورد اخذ کرد. سپس به منظور تحصیل در مقطع دکترا در رشته اقتصاد، به دانشگاه ییل رفت و در سال ۱۹۸۴، دکترای خود را دریافت کرد.
کمبل در سال ۱۹۸۴ استادیار دانشگاه پرینستون شد. وی تا سال ۱۹۹۴ در دانشکده پرینستون ماند و سپس به دانشگاه هاروارد پیوست و از آن زمان تا به امروز، استاد دانشگاه هاروارد بوده است. کمبل بیش از ۱۰۰ مقاله در مورد جنبه‌های مختلف مالی و اقتصاد کلان، از جمله اوراق بهادار درآمد ثابت، ارزیابی سهام، انتخاب پورتفولیو و امور مالی خانوار منتشر کرده است.
کمبل از سال ۱۹۹۱ تا ۱۹۹۳ سردبیر AER بود. وی همچنین عضو کمیته اجرایی AER طی سال‌های ۲۰۱۶ تا ۲۰۱۸ بوده است. از دیگر سوابق کمبل می‌توان به ریاست دانشکده اقتصاد هاروارد طی سال‌های ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۲ اشاره کرد.