اقتصاد24 – بیش از 5 ماه از حادثه واژگونی اتوبوس واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد گذشته و هنوز هم خبری از ایمن سازی مسیر این دانشگاه نیست. این را رضا مسعودی رئیس دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات گفته و تایید کرده که هنوز ایمن سازی مسیر نهایی نشده است. او عنوان کرده که تمام اقدامات و طراحیهای علمی از سوی دانشگاه انجام گرفته است و این دانشگاه تنها منتظر جواب پلیس راهور است.
البته دانشگاه آزاد در همان دی ماه مدعی اصلاح برخی مسیرها شده بود. تسنیم در آن زمان گزارشی داده بود که نشان می داد، در فاز نخست برای ایمنسازی معابر اقدام به نصب گاردریل شده است. در فاز دوم با توجه به شرایط اقلیمی واحد علوم و تحقیقات، دیوارههای بتنی مسلح ریشهدار یا سازههای بتنی پیشساخته با فاصله 40 سانتیمتری از گاردریل اجرا خواهد شد. این گزارش همچنین مدعی افزایش علائم راهنمایی و رانندگی، نصب چراغ راهنمایی و هشدار، ترمیم روکش آسفالت، نصب دوربین کنترل سرعت و افزایش تعداد سرعتگیرها شده بود. با این حال، صحبت مسعودی نشان می دهد که هنوز هم اقدام مشخص و درستی در این رابطه صورت نگرفته است. برخی معتقدند که احتمالا مسیرهای پایینی دانشگاه قدری ایمن سازی شده اما هنوز مسیر حادثه و جایی که موجب کشته شدن 10 دانشجو شد، گاردریل نصب نشده است.
مساله نصب گاردیل از آن جایی اهمیت دارد که در روز حادثه نیز بسیاری از کارشناسان تاکید کردند که نصب این گاردیل می توانست از حادثه فوق و کشته شدن 10 دانشجو جلوگیری کند.
اقتصاد24 در همان زمان گزارشی نوشت که نشان می داد عدد مورد نیاز برای نصب گاردیل و ایمن سازی مسیر، آنقدر زیاد نیست که این همه برای آن تعلل شده است. آنطور که آن زمان، محمدعلی کرونی مدیرسابق کنترل پروژه سامانه حمل و نقل کابلی (تله کابین) علوم تحقیقات گفته بود، نزدیک به هفت کیلومتر در این دانشگاه کوهستانی و خطرناک است که برخی مقامات از جمله خود کرونی معتقد بودند تنها با تکمیل تلهکابین، امکان پیشگیری از چنین حادثهای ممکن بوده است.
جدای از چیزی که این مقام مسوول در خصوص تکمیل تلهکابین گفته، اگر قرار باشد در حداقل اقدام برای پیشگیری از حوادث مشابه، گاردیل به منظور افزایش ایمنی نصب شود، نیاز به حدود هفت کیلومتر گاردریل است.
اقتصاد24 در آن زمان طی تماس با مراکز مرتبط و محاسبه حدودی هر یک بسته گاردیل به عدد یک میلیارد و 30 میلیون تومان رسیده بود. محاسبات نشان می داد که هر یک بسته گاردیل که شامل «گاردریل به طول ۴.۱۷ – تیرآهن نمره ۱۴- پایه ۱.۵ متر آبکاری گرم- ست پیچ و مهره- یک عدد ضربهگیر ورق ۲ گالوانیزه» میشود، هزینهای در حدود ۵۲۰ هزار تومان را شامل می شود. با توجه به اینکه هر بسته حدود ۴ متر را پوشش میدهد، برای ۷ کیلومتر یا همان ۷ هزار متر، چیزی در حدود ۱۷۵۰ بسته موردنیاز است، یعنی هزینهای در حدود ۹۱۰ میلیون تومان. البته به این مبلغ هزینهای هم برای نصب این گاردریل اضافه میشود.
در تماس تلفنی اقتصاد۲۴ با پیمانکاران نصب گاردریل، آنها نرخ نصب هر بسته گاردیل ۴.۱۷ متری که چیزی در حدود ۶۸ کیلوگرم میشود را ۶۸ هزار تومان یعنی متری هزار تومان اعلام کردند که با احتساب ۱۷۵۰ بسته، رقم آن به ۱۱۹ میلیون تومان میرسد. اگر مبلغ خرید گاردیل یعنی ۹۱۰ میلیون تومان را به ۱۱۹ میلیون تومان نصب آن اضافه کنیم رقمی در حدود یک میلیارد و ۲۹ میلیون تومان میشود. هرچند که فروشندگان و نصب کنندگان گاردیل به خبرنگار اقتصاد۲۴ اعلام کردند که باتوجه به حجم بزرگ کار (۷ کیلومتر گاردیل) میتوانند قیمتها را به میزان قابل توجهی کاهش دهند.
به عبارتی، برای جلوگیری از حادثههای اینچنینی در واحد علوم و تحقیقات که به گفته کارشناسان یکی از مهمترین نکات، نصب گاردریل بوده، چیزی در حدود یک میلیارد و ۳۰ میلیون تومان اعتبار موردنیاز بود. این رقم در مقابل درآمد هزارهزار میلیارد تومانی (یک تریلیون تومان) دانشگاه آزاد عدد بسیار ناچیزی است.
اگر قرار باشد تورم قیمتی را در این رقم لحاظ کنیم، باز هم به درآمد دانشگاه آزاد نمی رسد. درآمدی که در همان زمان توسط رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس تایید شده بود. حشمتالله فلاحت پیشه رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس عنوان کرده بود: «دانشگاه آزاد برای هر دانشجوی دکترا به صورت میانگین در هر ترم ۱۵ میلیون تومان، دانشجوی ارشد ۸ میلیون تومان و لیسانس ۲ میلیون تومان دریافت میکند اما اتوبوسی در آنجا بوده که ۵ سال معاینه فنی نداشته و معنای آن این است که سوءاستفاده صورت گرفته است. در جاهایی که درآمدزایی کلان دارند و مجموع درآمد دانشگاه آزاد به هزار هزار میلیارد تومان یا یک تریلیون میرسد، این مسائل قابل قبول نیست.»
شاید باید اینطور آرزو می کردیم که یکی از آقازاده ها در دانشگاه فوق درس می خواند و به بهانه او، مسیر ایمن می شد. مشخص نیست تا زمانی که گاردیل در این مسیر نصب نشده و مسیر مانند قبل پرخطر است، چه تعداد دانشجو هر روز با زندگی خود ریسک می کنند.