اقتصاد۲۴- به‌رغم پیش‌بینی‌ها، سود نفت در حال افزایش است و شرکت‌های بزرگی مانند شورون و اکسون موبیل سرمایه‌گذاری‌های خود را در استخراج سوخت‌های فسیلی افزایش می‌دهند.
تضاد‌ها در COP۲۸ به وجود آمده است، جایی که مذاکرات آب و هوایی با بودجه نفت درباره کاهش تدریجی سوخت‌های فسیلی بحث می‌کند، در حالی که صنعت از تعهدات کاهش انتشار عقب‌نشینی می‌کند و به بحث در مورد آینده نفت، گاز و زغال‌سنگ دامن می‌زند.
مرگ صنعت نفت به این زودی‌ها رخ نمی‌دهد
به نقل از oilprice، ناهماهنگی زیادی بین روایت‌های آب و هوایی و واقعیت بخش انرژی جهانی وجود دارد. در حالی که دوستداران محیط‌زیست ادعا می‌کنند که صنعت انرژی به‌شدت روی جایگزین‌های پاک‌تر سرمایه‌گذاری می‌کند و مرگ سوخت‌های فسیلی نزدیک است.
کوین بوک، مدیرعامل شرکت مشاوره ClearView Energy، می‌گوید: «مرگ صنعت نفت بسیار بزرگنمایی شده است. واقعیت‌های تقاضا و محدودیت‌های جایگزین تغییر نکرده است.»
در ماه اکتبر، آژانس بین‌المللی انرژی (IEA) پیش‌بینی کرد که زغال‌سنگ، نفت و گاز همگی زودتر از آنچه قبلاً در چشم‌انداز انرژی جهانی ۲۰۲۳ پیش‌بینی شده بود، شروع به کاهش پایانی خود خواهند کرد. این گزارش نشان داد که تنها با سیاست‌های آب و هوایی و انرژی که امروزه در حال اجرا هستند، انتظار می‌رود تقاضا برای زغال‌سنگ، نفت و گاز هر کدام تا سال ۲۰۳۰ به اوج خود برسد.
بیشتر بخوانید: معادن کوچک، قربانی افزایش حقوق دولتی
جهان نمی‌تواند نفت را کنار بگذارد
اما واقعیت ممکن است کمی آشفته‌تر از آن ارقام باشد. سود نفت در حال افزایش است و بسیاری از شرکت‌های بزرگ در حال برنامه‌ریزی برای افزایش سرمایه‌گذاری در استخراج آتی سوخت‌های فسیلی هستند. آمریکا یک سال رکورد را پشت سر گذاشت و شورون و اکسون موبیل مشغول به دست آوردن رقبای با ذخایر دست نخورده هستند که نشان می‌دهد آن‌ها چندان نگران تهدید احتمالی اوج نفت نیستند.
ناگفته نماند که جهان نمی‌تواند به طور ناگهانی سوخت‌های فسیلی را کنار بگذارد و دسترسی به انرژی‌های مقرون به صرفه و قابل اعتماد برای تسهیل انتقال انرژی و جلوگیری از شوک‌های انرژی ضروری است. اکسون در پاسخ به سناریوی ۲۰۵۰ انتشار خالص صفر (NZE) آژانس بین‌المللی انرژی اعلام کرد: بعید است جامعه تنزل سطح زندگی جهانی را که برای دستیابی به سناریویی مانند سناریوی دائمی راهی برای محدود کردن افزایش دمای کره زمین تا ۱.۵ درجه سانتیگراد بپذیرد. اما بسیاری از منتقدان بر این باورند که Big oil از این خط استدلال به عنوان بهانه و حتی یک تاکتیک ترسناک برای ادامه سرمایه‌گذاری در استخراج به جای یافتن جایگزین‌های انرژی بهتر استفاده می‌کند.
در واقع، به جای ادامه دادن به تشدید تلاش‌های خود برای دستیابی به اهداف جهانی آب و هوا، بسیاری از شرکت‌های بزرگ از تعهدات قبلی خود عقب‌نشینی کرده‌اند یا صرفاً در دستیابی به آن‌ها ناکام مانده‌اند. در اوایل سال جاری، BP اعلام کرد که وعده خود را برای کاهش انتشار کربن از تولید انرژی به میزان ۳۵ تا ۵۰ درصد تا سال ۲۰۳۰ به ۲۰ تا ۳۰ درصد کاهش می‌دهد. اما در حالی که اقدامات آن‌ها گویای همه چیز است، سخنگویان صنعت نفت و گاز همچنان بر تعهد خود برای کاهش انتشار گاز‌های گلخانه‌ای و همکاری با جنبش کربن‌زدایی تاکید می‌کنند.
بنابراین، آیا مرگ نفت نزدیک است؟ پاسخ کوتاه این است که هنوز مشخص نیست. عوامل مختلفی بر آینده نفت تأثیر می‌گذارند و نمی‌توان با اطمینان گفت که تقاضا برای آن در سال‌های آینده کاهش می‌یابد یا خیر.