اقتصاد24 – مساله هزینه های دانشگاه آزاد چیز تازه ای نیست. هر بار صحبت از یکی از بخش ها و هزینه های مربوطه می شود، اما به نظر می رسد که در زمان بحران، هیچ کدام از این درآمدها به کار این دانشگاه نیامده است. مانند سال قبل که داستان حادثه واحد علوم تحقیقات پیش آمد و هنوز بعد از گذشت چندین ماه، خبرها نشان از مسکوت ماندن ایمن سازی محل حادثه دارد.
اما اخیرا رئیس دانشگاه آزاد اسلامی ارقامی اعلام کرده که با یک محاسبه سرانگشتی می توان به یک بخش از درآمدهای این دانشگاه پی برد. طهرانچی عنوان کرده است که هر سال ۸۰ هزار پایان نامه در این دانشگاه ارائه میشود.
به گفته وی، دانشگاه آزاد سالانه 80 هزار دانشجوی ارشد و 10 هزار دانشجوی دکترا می پذیرد که این آمار قابل توجه است. ارقام منتشر شده توسط خبرگزاری ها نشان می دهد که در دانشگاه آزاد سالیانه 80 هزار پایان نامه ارایه میشود.
از طرف دیگر میانگین نرخی که هر دانشجو برای ارائه پایان نامه خود در مقطع کارشناسی ارشد می پردازد نزدیک به پنج میلیون تومان است. این رقم شامل 6 واحد دانشگاهی برای پایان نامه و هزینه هایی است که دانشجو به صورت مستقیم به حساب دانشگاه آزاد واریز می کند.
بر این اساس اگر قرار باشد رقم 80 هزار دانشجوی کارشناسی ارشد را که خود طهرانچی اعلام کرده لحاظ کنیم، عددی معادل 400 میلیارد تومان به عنوان درآمد دانشگاه آزاد از پایان نامه های کارشناسی ارشد به دست می آید.
این رقم در حالی است که اقتصاد24 پیش از این هم در گزارشی به محاسبه رقم مورد نیاز برای ایمن سازی مسیر دانشگاه آزاد واحد علوم تحقیقات در همان نقطه حادثه پرداخته بود. (می توانید گزارش را اینجا بخوانید.)
با این حال، هزینه های بسیاری که دانشگاه آزاد در مقاطع مختلف از کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری از دانشجویان خود می گیرد، به اعتقاد بسیاری از کارشناسان، با امکاناتی که باید برای دانشجو خرج شود تناسب ندارد. نمونه اش همان ایمن سازی مسیر دانشگاه علوم و تحقیقات است که هنوز به سرانجام نرسیده است.
از سوی دیگر اقداماتی در دانشگاه آزاد از گذشته تاکنون صورت گرفته که کارایی نداشته و حتی خود مسئولان دانشگاه هم به اذعان کردهاند. یکی از این اقدامات، داشتن سه رسانه به نام های خبرگزاری آنا، ایسکانیوز و روزنامه فرهیختگان است که جدای از اینکه مشخص نیست با وجود صرف هزینههای هنگفت برای آنها، جایگاه و تاثیرگذاریشان در سپهر رسانهای کشور کجاست، باید به این سوال پاسخ داد که چرا چنین دانشگاهی باید همزمان سه رسانه در اختیار داشته باشد، مگر با داشتن یک رسانه نمی توان مسائل و مباحث مرتبط با دانشجویان این دانشگاه را مطرح و ابعاد رسانه ای به آن بخشید؟