اقتصاد24 - اسفند سال 96 بود که وزارت خارجه یک خانه تکانی اساسی کرد. چارت فعالیت‌های این وزارتخانه تغییر کرد و در همان زمان معاونتی با عنوان « دیپلماسی اقتصادی » راه‌اندازی شد.
از آن زمان تاکنون تنها خروجی این معاونت اخباری است که در سایت این معاونت قرار می‌گیرد اما از عملکرد آن در حوزه جذب سرمایه‌گذاری خبری نیست. سوال اینجاست که تشکیل این معاونت چقدر بار اقتصادی داشته و چرا تاکنون هیچ خبری از آن اعلام نشده است؟
سفیر اسبق ایران در ونزوئلا در این رابطه معتقد است که معاونت دیپلماسی اقتصادی یک معاونت نمایشی است. احمد سبحانی به اقتصاد24 می‌گوید: «به نظر من این معاونت بیشتر نمایشی و با توجه به مطالبات مجلس و مردم بوده اما هیچ خروجی مثبتی که قابل ارائه باشد از آن نمی‌بینیم. شاید خروجی آن، محرمانه باشد که کسی از آن خبر ندارد، اما در سکوت خبری کار می‌کنند و اصولا رویکرد وزارت خارجه رویکرد اقتصادی نیست.»
به گفته وی، زمانی رویکرد وزارت خارجه اقتصادی می‌شود که سفارتخانه‌ها به خصوص آنهایی که کمتر کار سیاسی دارند، عملکردشان بر اساس عملکرد اقتصادی سنجیده شود اما متاسفانه اینطور نیست و شخص وزیر و بقیه تنها در حرف می‌گویند که باید به مسائل اقتصادی بپردازیم اما در عمل از اقتصاد چیزی نمی‌دانند و تعاملات شان با بخش خصوصی یا دولتی هم جالب نیست.
سبحانی می‌گوید: «وزارت خارجه با داشتن بیشترین و بزرگترین شبکه دولتی در خارج از کشور می‌تواند در این زمینه نقش زیادی را بازی کند اما همانطوری که گفتم تا الان، نمایشی بوده و از خروجی آن خبری نداریم و تا جایی که از نزدیک در جریان هستم، ارزیابی کار سفرا هم بر اساس کار اقتصادی انجام نمی‌شود.»
وی معتقد است که اصولا با تغییر ساختاری که وزیر در وزارت خارجه ایجاد کرده و همه تشکیلات آن عوض شده، از نظر مدیریتی و ساختاری نمی‌توان کار کرد و باعث نارضایتی زیادی هم در داخل وزارت امور خارجه شده است و در عین حال مسائل اقتصادی در وزارت خارجه اولویت نیست.
سبحانی که در دولت اصلاحات به عنوان سفیر نمونه اقتصادی معرفی شده بود، ادامه می‌دهد: «در شرایط فعلی و تحریم‌ها نیاز به ابتکار داریم که متاسفانه دستگاه فعلی فاقد آن است. الان برای جذب سرمایه‌گذار هم باید با شرایط خودمان دنبال آنها باشیم. اگر فکر کنیم می‌توانیم التماس چشم‌آبی‌ها را کنیم که در این شرایط به ایران بیایند، کار سختی است. باید شیوه‌های دیگری برای جذب سرمایه‌گذاری استفاده شود. برای مثال افغان‌ها در دبی و هند به ثروتمند بودن مشهور هستند اما در ایران فقط نیروی کار آنها وجود دارد. طی سال‌های اخیر بیشترین رشد سرمایه‌گذاری خارجی در ایران از طرف افغان‌ها بوده است. گویی برای برخی، سرمایه با سرمایه متفاوت بوده و با تبعیض به سرمایه‌گذاران نگاه می‌کنند.»