اقتصاد۲۴- تخت جمشید بودجه ندارد؛ این خبری است که مدیر پایگاه تخت‌جمشید، اخیرا آن را مطرح کرده است.
طبق این خبر ردیف اعتباری این اثر جهانی از دو سال پیش قطع شده و با خواهش، از محل اعتبار استانی، اگر بودجه‌ای اضافه آمد، به تخت جمشید می‌دهند!
هرچند این خبر از سوی استاندار فارس تکذیب شده، اما مدیر پایگاه تخت جمشید همچنان وضعیت بودجه این میراث جهانی را اضطراری می‌داند، به ویژه آنکه نقش رستم هم از بودجه تخت جمشید تغذیه می‌شود و بحران فرونشست دست به گریبان این محوطه تاریخی شده است. از سال ۱۳۹۴، تخت جمشید و پاسارگاد به طور جداگانه بودجه‌ای به مبلغ ۱۰ میلیارد تومان دریافت کردند. با این حال، در سال‌های اخیر به طور مکرر بحث‌هایی پیرامون تخصیص ناپیوسته این بودجه مطرح شده است. علی‌اصغر مونسان، وزیر پیشین میراث فرهنگی، اظهار داشت که در سال ۱۳۹۹، تخت جمشید تنها پنج میلیون تومان از بودجه حفظ آثار تاریخی دریافت کرد.
وزیر فعلی میراث فرهنگی نیز در سال ۱۴۰۱ اشاره کرد که با وجود ۳۵ هزار بنای تاریخی ثبت‌شده، سهم روزانه هر بنا کمتر از ۳۰ هزار تومان است. اکنون، حدود ۵۰۰ نوع گلسنگ بر روی بنا‌های تاریخی ایران در حال رشد است که به شدت به سطوح این بنا‌ها آسیب می‌رسانند. این تنها یکی از صد‌ها مشکلی است که میراث فرهنگی ایران، به عنوان بخشی از هویت ملی، با آن دست و پنجه نرم می‌کند. متأسفانه، این مسئله در برنامه‌ریزی‌های کلان و مدیریت‌ها در پایین‌ترین اولویت‌ها قرار دارد. میراث فرهنگی کشور، تنیده با محیط زیست و هر‌آنچه این سرزمین، بر آن استوار است، طی سال‌ها قربانی سیاست‌ها، تصمیم‌گیری‌های نادرست و مدیریت‌های ناکارآمد بوده است. حتی در انتخابات چهاردهم ریاست جمهوری نیز نشانی از توجه نامزد‌ها به این مسائل بنیادی دیده نمی‌شود. در حال حاضر، جنگل‌های لرستان و زاگرس با تمامی حیوانات ساکن در آن‌ها در آتش می‌سوزند و این فاجعه در میان شلوغی تبلیغات انتخاباتی نادیده گرفته می‌شود. کاش مدعیان ریاست جمهوری می‌فهمیدند که بدون حفظ محیط زیست و میراث فرهنگی، که آینه هویت ایرانی است، هیچ یک از اهداف اقتصادی، سیاسی، هسته‌ای، فرهنگی، نظامی و امنیتی نمی‌تواند به ثمر برسد و پایدار بماند.
منبع: امتداد