اقتصاد24 - کیهان نوشت: واشنگتن‌پست با ادعای اینکه ایران دنبال تحریک آمریکا به درگیری است، می‌نویسد: بهتر است ترامپ خویشتنداری کند. ایران به‌شدت زهرآگین است. ایران، یک فروند هواپیمای تجسس واشنگتن را زمین می‌اندازد. مظنون است که کشتی‌های تجاری را در «خلیج فارس» مین‌گذاری می‌کند. نیروهای نیابتی خود را بسیج می‌کند و فرودگاه‌های عربستان را هدف شلیک موشک قرار می‌دهند. در این هنگامه ترامپ بهتر است همچنان خویشتنداری پیشه کند. تاریخ گواهی می‌دهد. همواره جنگ‌های ویرانگر معلول یک اشتباه در محاسبه قدرت‌های بزرگ در مورد قدرت بالقوه حریف است جنگ‌های عراق و افغانستان، مدرسه کسب تجربه در همین فرضیه است. در این دو جنگ، آمریکا تصور کرد که می‌تواند خیلی سریع و قاطع علیه دشمنانی ضعیف به پیروزی برسد.
آمریکا خود مولود یکی از بزرگترین اشتباهات تاریخ است. بریتانیا فکر می‌کرد شورشیان یکی از مستعمراتش خیلی زود سرکوب خواهند شد. این اشتباه را شاه «جورج سوم» و مشاورانش مرتکب شدند و تصمیم گرفتند بیایند و با این طغیانگران آمریکایی بجنگند زیرا آنها را ضعیف، نامحبوب و بزدل که به راحتی می‌توان ترساندشان به حساب می‌آوردند. اما نتیجه آن شد که «با شکست بریتانیا در قاره آمریکا، پایان امپراطوری رقم خورد».
ترامپ ظاهراً فکر می‌کند حق دارد به رهبران کشورها بی‌احترامی و توهین کند و بعد هم به سراغشان بیاید و تملقشان را بگوید و ایشان را دعوت به مذاکره کند. توهین‌کردن و بعد هم اظهار لطف‌کردن، علامت تجاری مشخص و ثبت‌شده سیاست خارجی ترامپ است. اما این برند خوب کار نکرده است. این سیاست خارجی در قبال دشمنانی شامل: جمهوری اسلامی، کره شمالی، فلسطینیان، ونزوئلا و چین به بن‌بست خورده است. این سیاست خارجی، به متحدان واشنگتن هم توهین کرده است شامل آلمان، فرانسه و ژاپن. ترامپ در راه سفر به ژاپن این کشور را متهم کرد که بی‌رویه هزینه‌های دفاعی آمریکا را بارگیری می‌کند.
کشورهای دنیا این کج‌خلقی‌های زننده و لحن نیشدار او را می‌بینند و می‌آموزند چطور باید این بازی ایجاد اختلال در کارها را بازی کنند بنابراین، رهبر عالی ایران، پیشنهاد ترامپ برای مذاکره را مسخره می‌کند.
رئیس‌جمهور و مشاورانش مقاومت آیت‌الله خامنه‌ای در مقابل «فشار حداکثری» را خوب درک نکرده‌اند. ترامپ باید این واقعیت را درک کند که دارد قدم به قلمرویی می‌گذارد که هم از حیث سیاسی نقطه خطرناکی است و هم از حیث نظامی. شاید او دارد در جاده سراشیبی شکست انتخاباتی قدم می‌گذارد.