اقتصاد۲۴- در مناظرههای انتخاباتی، مصطفی پور محمدی به سعید جلیلی گفت: بیژن زنگنه ۳ سال است که خواستار مناظره درباره کرسنت است، ولی شما نپذیرفته ای. جلیلی نیز گفت که جای متهم دادگاه است و نه مناظره.
هر چند در پرونده کرسنت، اتهام خود جلیلی به عنوان عامل بر هم زدن قرارداد و وارد شدن خسارت چند میلیارد دلاری به ایران بزرگتر است و با منطق او، باید به جای حضور در مناظرههای ریاست جمهوری به دادگاه میرفت، ولی در این نوشتار کوتاه، موضوع دیگری مد نظر است که با وام گرفتن از این سخن جلیلی که "جای متهم دادگاه است و نه مناظره" بدان میپردازیم.
همه ما ماجرای کاظم صدیقی و باغ ۱۰۰۰ میلیارد تومانی ازگل را به خاطر داریم. باغی که در یک فرایند عجیب و غریب، از ملکیت حوزه علمیه امام خمینی خارج و به تملک صدیقی و پسرانش درآمد و وقتی ماجرا رسانهای شد، بعد از کلی انکار و توجیهات ضد و نقیض نهایتاً به بیت المال بازگرداندند.
طبیعتاً و قانوناً متهم ردیف اول این پرونده باید کاظم صدیقی میبود که هم متولی حوزه بود و هم تملک کننده باغ با امضای شخص خودش در دفتر اسناد رسمی.
با این حال، او مدعی شد که امضایش را در تنظیم اسناد شکل گیری موسسه، جعل کرده اند و فرد دیگری که به او اعتماد داشته خیانت کرده و نمیدانسته و از این توجیهات که البته در هیچ دادگاهی مسموع از افراد عادی نیست.
بیشتر بخوانید: ماجرای زمین ازگل و پرونده کاظم صدیقی قرار است پیگیری شود یا خیر؟
طبق گفته سخنگوی قوه قضاییه نیز در ۱۱ اردیبهشت امسال، پرونده قضایی در این باره تشکیل شده و از همه طرفهای آن، تحقیقات به عمل آمده و استعلامات لازم نیز گرفته شده است.
با این حال بعد از آن، نه تنها خبری از ادامه تحقیقات منتشر نشد که شخص کاظم صدیقی نیز خیلی راحت و مانند گذشته به نماز جمعه برگشت و مثل جمعه همین هفته، مردم را به رعایت تقوا دعوت کرد.
حال جای این سوال است که بپرسیم پرونده باغ ۱۰۰۰ میلیاردی ازگل به کجا رسید؟ آیا از کاظم صدیقی به عنوان انتقال دهنده و انتقال گیرنده باغ نیز تحقیقات به عمل آمد؟! بقیه متهمان شدند؟ کسی که صدیقی مدعی بود امضایش را در تنظیم اساسنامه موسسه جعل کرده است چه؟ پسران صدیقی که مالک زمین شده بودند چه؟!