اقتصاد۲۴- هدی کاشانیان: گروه رنو شرکت خودروسازی چندملیتی فرانسوی است، که در زمینه طراحی، ساخت و توسعهٔ فناوری انواع خودرو، کامیون، تراکتور، اتوبوس و خودرو‌های برقی فعال است و پیش‌تر در زمینه طراحی و تولید هواگرد و موتور‌های هواگرد نیز فعالیت داشته‌است. دفتر مرکزی این شرکت در شهر بولوین-بیانکور، فرانسه قرار دارد.
برند رنو (Renault)، یکی از موفق‌ترین و محبوب‌ترین برند‌های خودروسازی در سراسر جهان است. این کمپانی فرانسوی چند ملیتی، در حال حاضر در زمینه تولید انواع خودرو‌های سواری و ون‌ها فعالیت دارد. پیش‌تر نیز به ساخت کامیون، تراکتور، تانک، اتوبوس، هواپیما و موتور هواپیما مشغول بود. در طول زمان، رنو موفقیت‌ها و افتخارات زیادی کسب کرده است. به طور مثال، در سال ۲۰۱۶ بر اساس رشد نرخ تولید خودرو، شرکت رنو به عنوان بزرگ‌ترین خودروساز جهان انتخاب شد. درست یک سال بعد یعنی در سال ۲۰۱۷ همکاری رنو-نیسان-میتسوبیشی توانست این محصولات مشترک این قرارداد را به پرفروش‌ترین وسایل نقلیه سبک در دنیا تبدیل کند و این یعنی قرار گرفتن فولکس واگن (Volkswagen) در جایگاه دوم!
در حال حاضر، این کمپانی موفق سهمی ۴۳.۴ درصدی در کمپانی نیسان (Nissan) ژاپن دارد. این سهم در گروه دایملر آلمانی (Daimler AG) برابر با ۱.۵۵ درصد است. از سال ۲۰۱۱ به مدت سه یا چهار سال، رنو و نیسان حدود ۴ میلیارد یورو در زمینه ساخت خودرو‌های الکتریکی سرمایه‌گذاری و این گونه به بهبود وضعیت محیط زیست و توسعه وسایل نقلیه الکتریکی کمک کردند. از زمان شروع برنامه الکتریکی این شرکت تا دسامبر سال گذشته، رنو توانست در بازار‌های سراسر جهان، ۲۳۷ هزار دستگاه ماشین الکتریکی بفروشد. این برند محبوب در مسابقات اتومبیل رانی و رالی مشهوری مانند فرمول۱ نیز نقش پررنگی داشته است.
تاریخچه شرکت رنو
حدود ۱۲۱ سال پیش یعنی در سال ۱۸۹۹، لوئیس رنو و برادرانش مارسل و فرناند، کمپانی رنو را تاسیس کردند. لوئیس پیش از همکاری با دو برادرش که کسب و کار خانوادگی پدرشان را در زمینه تولیدات پارچه پیش می‌بردند، از مهندسان جوان و باهوشی کمک می‌گرفت که در زمینه طراحی و ساخت مدل‌های اولیه استعداد داشته و با تجربه بودند. لوئیس در کسب و کار پدرش نیز نقش داشت.
او بخش طراحی و تولید را مدیریت می‌کرد، در حالی که برادرانش به زمینه‌های دیگر بیزینس رسیدگی می‌کردند. اولین ماشین رنو پیش از تاسیس رسمی کمپانی در سال ۱۸۹۸، به دوست پدر برادران رنو فروخته شد. این شرکت کوچک با سرعت زیادی پیشرفت کرد، تا جایی که توانست در سال ۱۹۰۲، خودش موتور مورد نیاز محصولاتش را طراحی و تولید کند. تا پیش از آن موتور محصولات از شرکتی به نام De Deion-Bouton خریداری می‌شد.
محصولات این کارخانه نوپا در سال ۱۹۰۵، درست زمانی که یکی از محصولاتش برای راه اندازی خط تاکسیرانی خریداری شد، به مرحله تولید انبوه رسید. بعد‌ها و در زمان جنگ جهانی اول، ارتش فرانسه برای جا به جایی نیرو‌های خود از این ماشین‌های رنو استفاده کرد. آن طور که به نظر می‌رسید، افتخارات این برند تمامی نداشت. در سال ۱۹۰۷، بخشی از خودرو‌های مورد نیاز خط تاکسیرانی فرانسه و لندن، توسط کمپانی رنو تامین می‌شد. در طی همان سال و سال بعد، این کمپانی به پرفروش‌ترین برند خارجی در نیویورک ایالات متحده آمریکا تبدیل شد. این حجم از موفقیت برای یک کمپانی ۹ ساله، آن هم فرای آب‌های سرزمین خودش واقعا چشم‌گیر بود. در سال ۱۹۰۸، با تولید بیش از ۳ هزار دستگاه ماشین سواری، این کمپانی به بزرگ‌ترین برند خودروسازی کشور خودش تبدیل شد.
برادران رنو از محبوبیت مسابقات اتومبیل رانی به خوبی آگاه بودند، برای همین تصمیم گرفتند که محصولاتشان را به این زمینه نیز وارد کنند. این برند توانست با برنده شده مسابقات بین شهری کشور سوئیس، خود را به دنیا بشناسانند. همین امر نیز موجب افزایش نرخ خرید محصولات این کمپانی مشهور شد. از بین این سه برادر، لوئیس و مارسل خود در این مسابقات شرکت می‌کرند، اما متاسفانه در سال ۱۹۰۳، مارسل در یکی از این مسابقات بر اثر سانحه رانندگی کشته شد. گرچه پس از این اتفاق لوئیس رنو دیگر هرگز مسابقه نداد، اما محصولات برندش همچنان در دنیای مسابقات اتومبیل رانی نقش فعالی ایفا کردند.
شوربختانه بخت خوشی در انتظار همکاری این سه برادر نبود، چرا که فرناند نیز پس از گذشت مدتی به دلیل شرایط نامساعد جسمی، مجبور به بازنشستگی شد. پس از گذشت سه سال در سال ۱۹۰۹ فرناند رنو در گذشت و لوئیس به عنوان تنها برادر و صاحب کامل این برند، باقی ماند.
کمپانی محبوب رنو، از همان ابتدا به نوآوری و خلاقیت مشهور بود. در آن زمان به دلیل حس نشدن نیاز به یک وسیله نقلیه شخصی، خودروی در زمره کالا‌های لوکس قرار می‌گرفت. قیمت کوچک‌ترین ماشین این برند برابر با ۳۰۰۰ فرانس بود، یعنی حقوق ۱۰ سال یک کارگر متوسط. در سال‌های پیش از جنگ جهانی اول، این کمپانی به ساخت خودرو‌های باربری تجاری و اتوبوس نیز مشغول بود. در طول جنگ جهانی اول نیز به ساخت ماشین آلات جنگی و موتور هواپیما پرداخت. طراحی این ماشین آلات جنگی به اندازه موفق و ماهرانه بود که به لوئیس، جوایزی برای همکاری‌اش در این زمینه اهدا شد.
جنگ جهانی دوم اصلا دوران آسانی برای این کمپانی نبود. در سال ۱۹۴۰، لوئیس درخواست ارتش نازی‌ها را که تمامی کارخانه‌های او را اشغال کرده بودند، برای ساخت تانک رد کرد. در ازا، او به ساخت کامیون مشغول شد. در سال ۱۹۴۲ در طی یه حمله و بمباران هوایی از سوی ارتش بریتانیا، بخش بسیار عمده و زیادی از کارخانه لوئیس تخریب شد. افراد غیر نظامی زیادی در این حمله هوایی دچار آسیب دیدگی شدند. لوئیس به سرعت دستور بازسازی کارخانه را داد، اما در سال ۱۹۴۳، بمباران دیگری از سوی ارتش آمریکا صورت گرفت. در سال ۱۹۴۴، در‌های کارخانه مجددا گشوده شدند، اما توسعه و گسترش در فضای سیاسی و صنعتی مسموم آن زمان تقریبا غیرممکن بود. پس از گذشت یک سال، کارخانه رنو از لوئیس توسط دولت سلب مالکیت و این شرکت به یک برند ملی تبدیل شد.
این برند مانند بسیاری از برند‌های دیگر، دستخوش تغییرات زیادی شد و فراز و نشیب‌های بسیاری داشت. این بالا و پایین‌ها شامل رسوایی در زیرساخت‌های این برند یا دست و پنجه نرم کردن با بحران‌هایی نظیر بحران سوخت می‌شود. درست سال ۲۰۱۷ بود که شبکه و سیستم کامپیوتری این کمپانی توسط یک بدافزار هک شد و تولید ۱۲۰۰ دستگاه خودرو را به مدت یک روز متوقف کرد.
چهار مدل به یادماندنی از رنو
رنو کولیو V۶
ایده ساخت این محصول بسیار ساده بود. استفاده از یک موتور قوی و بزرگ در یک بنده سبک و نسبتا کوچک. این مدل، یکی از معروفترین هات‌هچ‌های تاریخ خودروسازی است.
رنو آلپاین GTA
این مدل، یکی از معروفترین ماشین‌های اسپرت دنیا به حساب می‌آید. ظاهر و طراحی جذاب این محصول، دقیقا یادآوری سلیقه خودرویی دهه ۸۰ میلادی است.
رنو اسپیس
این مدل محصول ۲۵ سال پیش است و برای جشن گرفتن تولد ۱۰ سالگی Espace تولید شد. تمامی جزئیات آن برگرفته از همین مدل تاریخی و محبوب است.
رنو کولیو Rs
این مدل بسیار محبوب هدیه تولد ۴۰ سالگی بخش خودرو‌های اسپرت کمپانی رنو و محصول سال ۲۰۱۶ است. قرار بود که این مدل به سریع‌ترین خودروی رنو تبدیل شود.
تاریخچه حضور رنو در ایران
سال ۱۳۵۲ را باید سال آغاز همکاری‌های تجاری سایپا و رنوی فرانسه نامید. در این سال، سایپا تولید خودروی محبوب، جوان پسند و پر فروش رنو ۵ را در مدل‌های ۲ در و ۴ در آغاز کرد.
رنو ۵ در ایران هم مانند دیگر کشور‌ها به محبوبیت زیادی دست یافت و تا سال‌ها در سبد محصولات تولیدی شرکت سایپا قرار داشت. رنو ۵ یکی از انقلابی‌ترین مدل‌های رنو در زمان خود محسوب می‌شد که در طراحی آن، بیشتر به هزینه پایین و ابعاد کوچک‌تر توجه شد.
همکاری‌های دو شرکت خودروسازی رنو و سایپا همچنان ادامه پیدا کرد و در سال ۱۳۷۱، به تولید دیگر محصول محبوب خودروساز فرانسوی؛ یعنی رنو ۲۱ انجامید. تولید این محصول در راستای تلاش سایپا برای رقابت با پژو ۴۰۵، یکی از محصولات محبوب دیگر خودروساز ایران؛ یعنی ایران خودرو بود. کمبود قطعات در تولید این محصول به خاتمه ساخت آن در سال ۱۳۷۴ منجر شد.
ایران خودرو در سال ۱۳۸۵ محصول تندر ۹۰ را با همکاری شرکت رنو فرانسه به سبد محصولات خود اضافه کرد و به همکاری انحصاری دیرینه با پژو خاتمه داد.
در ماه مارس ۲۰۰۴، با مشارکت شرکت رنو، سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران، شرکت ایران خودرو و گروه سایپا شرکت رنو پارس راه‌اندازی شد.
شرکت رنو پارس مسئولیت هماهنگی همکاری‌های میان شرکت رنو و مدیریت مونتاژ خودرو‌های سی کی دی رنو توسط شرکت‌های ایران خودرو، سایپا و پارس خودرو را بر عهده دارد. ۵۱ درصد از سهام این شرکت در اختیار رنو است.