اقتصاد۲۴- ایرو ال-۳۹ آلباتروس (Aero L-۳۹ Albatros)، یک هواپیمای جت آموزشی با کارایی و قابلیت بالا است که در چکسلواکی ساخته شد. این جت آموزشی برای برآورده کردن الزامات یک هواپیمای آموزشی در دهه ۱۹۶۰ جایگزین جت دِلفین L-۲۹ شد.
ایرو ال-۳۹ آلباتروس که قبل از مداخله مسلحانه شوروی در سال ۱۹۶۸ در چکسلواکی طراحی شده بود، اکنون در مسیر تقلید از سلف خود یعنی L-۲۹ دلفین، به عنوان جت آموزشی استاندارد برای پیمان ورشو (به جز لهستان) و سایر نیرو‌های هوایی است.
یکی از مشکلات اصلی تامین هوا برای موتور این هواپیما بود. در اواخر سال ۱۹۷۰، که در آن زمان پنج نمونه اولیه پرنده تکمیل شده بود، اصلاحاتی در این هواپیما‌های توسعه یافته انجام شد. سال ۱۹۷۱، یک دسته پیش تولید از ۱۰ L-۳۹ با پیکربندی اصلاح شده ساخته و تولید سری آن در اواخر سال ۱۹۷۲ آغاز شد.
تا سال ۱۹۷۹، بیش از ۱۰۰۰ فروند سفارش داده شد که بیش از نیمی از آنها تکمیل شده بود. اینها از سه نسخه اصلی هستند. L-۳۹C پایه به عنوان جت پیشرفته برای آموزش مقدماتی به تعداد زیادی در اختیار نیرو‌های هوایی چک و شوروی به علاوه سایر کشور‌های پیمان ورشو به عنوان جانشین L-۲۹ قرار گرفته است.
یک نوع مسلح تک صندلی از این هوایپما، برای استفاده در ماموریت‌های حمایت حمله نزدیک و حمله زمینی سبک، L-۳۹۰ نامگذاری شده است. عراق به عنوان یکی از اپراتور‌های آخرین نسخه شناخته شده است.
تاریخچه توسعه جت L-۳۹ آلباتروس
ساخت ایرو با سه نمونه اولیه آغاز شد. یک نمونه برای اولین بار در ۴ نوامبر ۱۹۶۸ پرواز کرد. دو مورد دیگر تحت آزمایشات ساختاری قرار گرفتند. خلبان اولین پرواز رودولف دوچون بود که نه سال قبل نیز مسئول برنامه آزمایش اولیه L-۲۹ بود.
موتور انتخاب شده برای L-۳۹، توربوفن Ivchenko AI-۲۵ طراحی شوروی است و تصور می‌شود که بیشتر تاخیر‌های اولیه در توسعه هواپیما نتیجه مشکلاتی است که در ارتباط با بدنه هواپیما L-۳۹ وجود دارد.
طراحی جت L-۳۹ آلباتروس
این هواپیما دارای ساخت و سازی مدولار است تا تعمیر و نگهداری عمده و تعمیرات اساسی آن تسهیل شود. کل بدنه هواپیمای L-۳۹ از قطعات جداشدنی از جمله در مخروط دماغه، سطوح کنترلی و ارابه فرود تشکیل شده است.
اویونیک جت L-۳۹ آلباتروس
مجموعه اویونیک مجهز به L-۲۹ شامل یک نشانگر وضعیت افقی، یک ارتفاع سنج رادیویی، یک پانل کنترل داخلی و رادیویی، یک نشانگر مغناطیسی رادیویی، یک پانل کنترل رادیویی آماده به کار، یک سیستم ابزار الکترونیکی پرواز است. کابین خلبان مجهز به کامپیوتر ماموریت، نمایشگر هد آپ، نمایشگر چند منظوره، کامپیوتر داده هوا و پنل کنترل جلویی است.
یک سیستم فرود ابزار، یک فرستنده اطلاعات دوست یا دشمن، یک سیستم ابزار آماده به کار الکترونیکی، یک سیستم ناوبری هوایی تاکتیکی، و تجهیزات اندازه‌گیری فاصله Bendix/King بخشی از کابین خلبان را تشکیل می‌دهند. دستگاه‌های ارتباطی و ناوبری نصب شده در هواپیما شامل سیستم کنترل دریچه گاز و چوب، رادیو فرکانس بسیار بالا، سیستم جی پی اس و سیستم ناوبری اینرسی است.
موتور جت L-۳۹ آلباتروس
ایرو ال-۳۹ آلباتروس از یک موتور توربوفن دو شفت Ivchenko AI-۲۵ TL استفاده می‌کند که می‌تواند حداکثر نیروی رانش ۱۶.۸۷ کیلو نیوتن را ایجاد کند. موتور در بدنه جت تعبیه شده است. پنج مخزن سوخت کیسه لاستیکی در بدنه پشت کابین خلبان قرار دارد. پایه‌های اصلی ارابه فرود با بازوی عقب به سمت داخل به سمت بال‌ها جمع می‌شوند. دنده دماغه به جلو جمع می‌شود.
تسلیحات جت L-۳۹ آلباتروس
ایرو ال-۳۹ آلباتروس توان حمل حداکثر ۱۱۰۰ کیلوگرم سلاح را دارد. چهار نقطه سخت در زیر بال برای نصب بمب‌های تا وزن ۵۰۰ کیلوگرم، غلاف راکت‌های ۵۷ یا ۱۳۰ میلی‌متری، غلاف تفنگ، یک پک شناسایی با پنج دوربین و نقطه مرکزی در زیر بدنه برای توپ غلاف ۲۳ میلی متری GSh-۲۳، ۲۳ میلی متری دو لول با ۱۸۰ گلوله قابل حمل است.
مشخصات فنی کلی L-۳۹ آلباتروس
نوع: جت جنگی آموزشی
ساخت: جمهوری چک
اپراتور: افغانستان، الجزایر، ارمنستان، آذربایجان، بنگلادش، بلاروس، بلغارستان، کامبوج، کوبا، جمهوری چک، مصر، گینه استوایی، استونی، اتیوپی، گرجستان، غنا، عراق، قرقیزستان، لیبی، لیتوانی، لتونی، نیجریه، کره شمالی، رومانی روسیه، اسلواکی، سوریه، تاجیکستان، تایلند، تونس، ترکمنستان، اوگاندا، اوکراین، ازبکستان، ویتنام، یمن
خدمه: ۱ یا ۲
موتور: یک توربوفن Ivchenko AI-۲۵-TL
سرعت: ۷۰۰ کیلومتر در ساعت
وزن: ۳۳۳۰ کیلوگرم خالی
برد: حداکثر ۱۱۰۰ کیلومتر- با سوخت خارجی (سوخت گیری) ۱۷۵۰ کیلومتر
ابعاد| طول: ۱۲.۳۲ متر؛ دهانه بال: ۹.۴۶ متر؛ ارتفاع: ۴.۷۲ متر