اقتصاد۲۴- ای-۱۰ تاندربولت یک هواپیمای پشتیبانی هوایی نزدیک دو موتوره است که توسط فیرچایلد ریپابلیک که اکنون بخشی از نورثروپ گرومن است، برای نیروی هوایی ایالات متحده ساخته شده است.
این هواپیما که با نامهای Warthog به معنی گراز و تانک باستر نیز شناخته میشود، در عملیات طوفان صحرا، حمایت از عملیات ناتو در مداخله در بحران کوزوو، عملیات آزادی پایدار در افغانستان و عملیات آزدی عراق به طور گسترده مورد استفاده قرار گرفت.
A-۱۰ یک هواپیمای نظامی با قابلیت بقای بالا و همه کاره است که در بین خلبانان محبوبیت دارد. ماموریت این هواپیما حملات زمینی علیه تانک ها، خودروهای زرهی و تاسیسات همراه با پشتیبانی نزدیک هوایی از نیروهای زمینی است.
بیشتر بخوانید: معرفی مشخصات جنگنده میگ ۲۹
در مجموع ۲۸۱ هواپیمای A-۱۰ در خدمت نیروی هوایی آمریکا، فرماندهی رزم هوایی، رزرو نیروی هوایی و گارد ملی هوایی هستند. انواع هواپیماهایی که در حال حاضر در نیروی هوایی آمریکا در خدمت هستند A-۱۰ و A-۱۰C، رزرو A-۱۰ و OA-۱۰؛ ANG، A-۱۰، و OA-۱۰ هستند.
اولین پرواز A-۱۰ در می ۱۹۷۲ انجام شد. در مجموع ۷۱۳ نوع از این هواپیما تولید شد. تولید A-۱۰ در سال ۱۹۸۴ به پایان رسید. این هواپیما در ابتدا توسط فیرچایلد ریپابلیک ساخته شد که اکنون خود بخشی از نورثروپ گرومن است. نورثروپ گرومن از سال ۱۹۸۷ پیمانکار اصلی A-۱۰ بوده است.
برنامه ارتقاء درگیری دقیق برای A-۱۰ شامل قابلیتهای درگیری با هدف دقیق است که امکان استقرار سلاحهایی مانند مهمات حمله مستقیم مشترک را فراهم میکند. عمر مفید هواپیما تا سال ۲۰۲۸ برآورد شده است.
ارتقاها شامل کنترل دستی دریچه گاز، دو نمایشگر کابین خلبان چندمنظوره ۵× ۵ اینچی ریتون، پیوندهای اطلاعاتی آگاهی از موقعیت، سیستم مدیریت دیجیتال، یک کامپیوتر یکپارچه کنترل پرواز و آتش بیای ئی سیستمز، غلاف هدف گیری اسنایپر ایکس آر یا لایتینگ برای سلاحهای هدایت شونده دقیق و یک سیستم دید روی کلاه ایمنی هستند.
A-۱۰ برای عملیات از پایگاههای هوایی با قابلیت برخاستن و فرود کوتاه مناسب است. این هواپیما برد طولانی و استقامت بالایی دارد و میتواند برای مدت طولانی در منطقه نبرد پرواز کند. همچنین A-۱۰ امکان انجام عملیات و همچنین فرود در شرایط سخت را دارد.
کابین خلبان تک صندلی با یک زره همه جانبه با ساختار تیتانیومی تا ۳.۸ سانتی متر ضخامت برای محافظت از خلبان محافظت میشود. کابین خلبان دارای یک سایبان حباب ضد گلوله بزرگ است که دید همه جانبه خوبی به خلبان میدهد.
کابین خلبان مجهز به نمایشگر هدآپ است که برای هدف گیری، سیستم ارتباطات رادیویی ایمن هایو- کوئیک، ناوبری اینرسی و سیستم ناوبری هوایی تاکتیکی استفاده میشود.
هواپیمای A-۱۰ با سیستم موقعیت یابی جهانی یا جی پی اس / سیستم ناوبری اینرسی ارتقا یافته است که مکان دقیق هواپیما را مشخص میکند. همچنین به سیستمهای تطبیق مشخصات زمین بیای ئی سیستمز مجهز شده است. خلبان به عینک دید در شب و نمایشگر تصویربرداری مادون قرمز ماوریک AGM-۶۵ مجهز شده است.
هواپیمای A-۱۰ دارای ۱۱ دکل انباری است که ظرفیت بار خارجی ۷۲۶۰ کیلوگرم را فراهم میکند. سه دکل در زیر بدنه قرار دارند و بارها را میتوان طوری پیکربندی کرد که از دکل خط مرکزی یا دو دکل بدنه کناری استفاده کند.
برای هدایت تسلیحاتی، هواپیما مجهز به هدایت لیزری پاو پنی / اقدامات پشتیبانی الکترونیکی است و یک غلاف بر روی دکل بدنه سمت راست نصب شده است.
A-۱۰ میتواند تا ده موشک هوا به سطح ماوریک را حمل کند. موشک ریتون ماوریک AGM-۶۵ از انواع سیستمهای هدایت از جمله هدایت تصویربرداری مادون قرمز و کلاهک استفاده میکند که شامل یک کلاهک مخروطی شکل با نفوذ بالا و ۵۷ کیلوگرم است. برد بیش از ۴۵ کیلومتر است.
این هواپیما همچنین میتواند موشک هوا به هواسایدوایندر را حمل کند که یک موشک همه جانبه با برد کوتاه با حداکثر سرعت بیش از ۲ ماخ و راکتهای ۲.۷۵ اینچی است.
A۱۰ قادر به استقرار طیف گستردهای از مهمات مانند LDGP Mk۸۲، ۲۲۶ کیلوگرمی، ۹۰۰ کیلوگرمی سری Mk-۸۴ بمبهای کششی کم/بالا، بمبهای ۲۲۶ کیلوگرمی همه منظوره، بمبهای خوشهای BLU-۱ و BLU-۲۷/B خوشهای Rockeye II است. واحد بمب CBU-۵۲/۷۱، جلوههای ترکیبی مهمات و مهمات توزیع کننده مین. همچنین میتواند بمبهای هدایتشونده لیزری/الکترواپتیکی، شعلههای ضد اقدام مادون قرمز، چفهای متقابل الکترونیکی، شعلههای روشنایی، و غلافهای مسدودکننده را حمل کند.
غلاف هدف گیری نورثروپ گرومن لیتنینگ ئی آر (برد گسترده) با موفقیت در A-۱۰ نصب شده است. لایتینگ ئی آر دارای یک تصویرگر حرارتی ۶۴۰×۵۱۲ پیکسل، تلویزیون CCD، ردیاب/مسافت یاب لیزری، نشانگر مادون قرمز و نشانگر لیزری است. این هواپیما مجهز به یک توپ ۳۰ میلی متری جنرال داینامیکس GAU-۸/A اونجر است که در دماغه هواپیما نصب شده است.
دو موتور توربوفن پس سوز TF۳۴-GE-۱۰۰ که توسط جنرال الکتریک عرضه شده اند، هر کدام ۹۰۶۵ پوند نیروی رانش را ارائه میدهند. محل قرارگیری موتورها، در بالای بدنه، به خلبان این امکان را میدهد که هواپیما را با یک موتور غیرقابل استفاده به پرواز درآورد.
برد استاندارد این هواپیما ۸۰۰ مایل (۱۲۸۷ کیلومتر) و حداکثر سرعت ۴۲۰ مایل در ساعت (۰.۵۶ ماخ) است. میتواند به ارتفاع ۴۵۰۰۰ فوت (۱۳۶۳۶ متر) برسد.
نوع: پشتیبانی هوایی نزدیک، کنترل هوایی، جستجو و نجات رزمی
سازنده: ایالات متحده
اپراتور: ایالات متحده
خدمه: ۱
موتور: دو عدد توربوفن جنرال الکتریک TF۳۴-GE-۱۰۰
سرعت: ۷۰۶ کیلومتر در ساعت
برد: ۴۱۵۰ کیلومتر
وزن: ۱۳۷۸۲
ابعاد| طول: ۱۸.۹۰ متر؛ طول بالها: ۱۳.۵۶ متر؛ ارتفاع: ۵.۰۸ متر