اقتصاد۲۴- چند ماه توقف نماد‌های پتروشیمی از یک سو و رشد قیمت دلار از سوی دیگر، روند متفاوتی را برای این صنعت رقم زد. حال و پس از بازگشایی اولین نماد از این صنعت، شاهد اقبال سهامداران به این گروه بودیم که می‌تواند متاثر از عوامل گوناگونی باشد. اما آیا ابهامات صنعت پتروشیمی به طور کامل برطرف شده یا به پاشنه آشیل سهامداران بدل می‌شود؟
رجا ابوطالبی: شرکت‌ها و سهامداران صنعت پتروشیمی شاید بدشانس‌ترین فعالان بازار سرمایه در دو ماه گذشته بودند. جایی که شاخص کل بعد از ۴ سال دوره رکورد، تازه رشد پرقدرت خود را آغاز کرده‌بود، اما به علت مشخص نبودن نرخ سرویس‌های جانبی پتروشیمی‌ها متوقف شدند تا شرکت‌ها افشاسازی کنند.
قضیه از این قرار بود که بر اساس رای دیوان عدالت اداری، مصوبات شورای رقابت در خصوص نرخ‌نامه‌های سال‌های ۱۴۰۱ تا ۱۴۰۳ سرویس‌های جانبی، ابطال شد. این رای عملا باعث شد صورت‌های مالی شرکت‌های مصرف کننده و تولید کننده یوتیلیتی به مدت ۳ سال تحت تاثیر قرار گیرد. به همین دلیل نماد شرکت‌های متاثر از این امر به واسطه ابهام موجود تعلیق شد.
خواهی نشوی رسوا، همرنگ جماعت شو!
۱۹ آذر سال ۱۴۰۳ بود که سازمان بورس خبر از تعلیق نماد‌های صنعت پتروشیمی به علت دلایل مطروحه داد. این اتفاق زمانی رقم خورد که شاخص‌های بورسی در میانه راه صعود خود قرار داشتند و همچنان هدف‌های قیمتی بلندپروازانه‌ای را در ذهن خود مرور می‌کردند. به طور مثال از زمانی که پتروشیمی‌ها ممنوع المعامله شدند، ۶۹ نماد توانستند بازدهی بالای ۳۰ درصدی را از خود به جای بگذارند و حتی بالای ۳۰۰ نماد رشد قیمتی را تجربه کردند. حال اگر در چنین شرایطی صنعت پتروشیمی قابل معامله بود، آیا نماد‌های مستعد آن، در گروه نماد‌هایی که رشد قیمتی داشتند، قرار نمی‌گرفتند؟
اکنون و بعد از گذشت ۵۲ روز از توقف نماد‌های صنعت پتروشیمی، پتروشیمی تندگویان با وسواس در نگارش افشای اطلاعات خود، ناظر را مجاب کرد که با رعایت احتیاط بازگشایی این سهم انجام شود تا بتواند مسیر طی شده سایر صنایع را طی کند.
رکوردشکنی در بورس کالا؛ رشد قیمت دلار توافقی و تقویت انگیزه تولید
از سوی دیگر رشد قیمت دلار توافقی یک هفته بعد از توقف نماد‌های صنعت پتروشیمی آغاز شد. به طوری که نرخ دلار در آن تاریخ نزدیک به ۵۴ هزار تومان بود که بعد از گذشت ۲ ماه به ۶۶ هزار و ۸۰۰ تومان رسید؛ رشد ۲۵ درصدی در نرخ دلار سبب شد که نرخ فروش محصولات در بورس کالا رکورد شکنی کند و حتی انگیزه تولید و فروش تولیدکنندگان نیز تقویت شود. همچنین شرکت‌های صادرکننده، ارز خود را با قیمت‌های نزدیک‌تر به بازار آزاد تبدیل می‌کردند که واضحا بخشی از سود از دست رفته خود، به حساب شرکت‌ها بازگشت.
دو روی سکه پتروشیمی‌ها
تاثیر این مسئله بر فروش شرکت‌ها نیز به راحتی قابل ردگیری است؛ به طوری که پتروشیمی تندگویان، تنها شرکتی که تا به امروز گزارش عملکرد ماهانه خود را منتشر کرده است، توانسته رکورد فروش تاریخ خود را در دی ماه بشکند و با فروشی بالغ بر ۳ همت، در جست‌و‌جو اهداف جدیدی باشد.
دو روی سکه پتروشیمی‌ها
عوامل فوق سبب شد تا پتروشیمی تندگویان در اولین روز بازگشایی خود با اقبال بی‌نظیر سهامداران مواجه شود. اقبالی که توانست حجم صف خرید این نماد را برای دقایقی به بالای ۱ میلیارد برگه سهم بکشاند که ارزش صف آن حتی به ۱ همت نیز رسید. واضحا با بازگشایی سایر نماد‌ها و رفع ابهامات موجود، این صنعت به تنهایی می‌تواند ارزش معاملات کل بازار سرمایه را به خوبی افزایش دهد.
روی دوم سکه!
علیرغم این‌که عوامل فوق سبب اقبال به صنعت پتروشیمی می‌شود، وجود یک ابهام این سیگنال را مخابره می‌کند که باید با مدیریت سرمایه و احتیاط وارد صنعت پتروشیمی شویم. چرا که همچنان مصوبه‌ا‌ی در خصوص نرخ قطعی سرویس‌های جانبی وجود ندارد. گفتنی است که هزینه‌های گاز مصرفی نسبت به کل هزینه‌های یوتیلیتی حدوداً ۱۰ درصد است که افزایش یا کاهش در آن می‌تواند اثر قابل توجهی بر صورت‌های مالی شرکت‌ها و مشخصا هزینه‌های شرکت بگذارد. البته شگویا در افشاسازی خود اعلام کرد که در هر صورت، تعیین و تکلیف نرخ‌ها اثر منفی برای این شرکت نخواهد داشت. اما ضروری است که استفاده کنندگان و سهامداران در تصمیم گیری‌های خود، ریسک‌های ناشی از عدم قطعیت موضوع فوق را مدنظر قرار دهند.