اقتصاد24- قیمت واقعی گوشت چقدر است؟ چندی پیش سید احمد مقدسی، رئیس هیات مدیره انجمن صنفی گاوداران با بیان اینکه قیمت دام سنگین برای تولیدکنندگان کاهش یافته است، اظهار کرد: از ۲ ماه قبل قیمت هر کیلوگرم گوساله نر زنده حدود ۹ هزار تومان کاهش یافته و از حدود ۳۹ هزار تومان به ۳۰ هزار تومان رسیده است.
وی درباره اینکه چرا این کاهش قیمت و بحث انباشت دام سبک و سنگین در کشور، بر قیمت گوشت تاثیرگذار نبوده و قیمت برای مصرف کنندگان کاهش نمی یابد؟ افزود: ما همواره از فاصله ای که بین تولید و مصرف وجود دارد، انتقاد کرده ایم؛ در این میان باید دستگاه های نظارتی ورود کرده و مساله را کنترل کنند. در واقع ضعف در این حوزه موجب ایجاد چنین تفاوت قیمتهایی می شود.
پرسش اینجاست که قیمت واقعی گوشت گاو به نحوی که هم برای مصرفکننده و هم برای تولیدکننده به صرفه باشد، چقدر است؟
چرا گوشت با 50 درصد افزایش قیمت به دست مردم میرسد؟
ناصر استاد احمدی که خود دامدار است در اینباره به خبرنگار اقتصاد24 می گوید: قیمتی که دامدارها برای فروش گوساله عنوان میکنند قیمت دام زنده است که کیلویی 27 هزار تومان میفروشند و وقتی که گوساله نر را میکشند، حدود 43 درصد مقدار آن گوشت است، یعنی به عبارت دیگر اگر دامدار دام زنده خود را کیلویی 28 هزار تومان بفروشد، قیمت گوشت گوساله باید چیزی حدود 60 تا 65 هزار تومان باشد.
وی می افزاید: اما با اینحال گوشت گوسالهای که در مراکز عرضه مختلف به فروش میرسد چیزی بین حدود 80 تا 90 هزار تومان است، یعنی از حدود 60 هزار تومان به حدود 90 هزار تومان رسیده و 50 درصد افزایش پیدا میکند که بخشی از این 50 درصد مربوط به این است که دام مستقیم به دست قصاب نمیرسد و واسطه دام را از دامداری به کشتارگاه و از کشتارگاه به قصابیها میرساند و در این میان هزینهای میشود که فاصله زیادی را در قیمت گوشت ایجاد میکند.
سود در دامداری، نه در تولید که در واسطهگری است
استاد احمدی همچنین بیان می کند: با بعضی کارها میتوان این فاصله را کوتاه کرد یعنی دولت میآمد و گوشت را با قیمت مشخص از دامداریها میخرید و با قیمت مشخص آن را میفروخت اما دولت هم مشکل جانبی خود را دارد و متعادل شدن قیمت گوشت را به دست بازار سپرده است. با این حال باید گفت که سود نه در تولید که در واسطهگری است و مردم باید هزینههایی را که در این میان ایجاد میشود بپردازند.
این دامدار همچنین به این پرسش اقتصاد24 که آیا افزایش هزینههای تولید باعث زیانده شدن دامداریها شده است می گوید: ممکن است بعضی دامداری ها زیان داده باشند اما باید بدانیم که در دورههایی افزایش قیمت وجود دارد که هزینهها را پوشش میدهد.
وی خاطرنشان می کند: من نمیگویم که دامدارها از تولید خود سود کلان میبرند اما زیان هم نمیدهند چون اگر بخواهیم زیان دهیم بالاخره سرمایه ما صفر میشود و بدهکار بانکی هم میشویم. ما نمیگوییم سود سرشاری وجود دارد اما حساب دامداریها هم بیگردش نیست.
در عرض 4 ماه قیمت سبوس 260 درصد افزایش پیدا کرد
استاد احمدی ادامه می دهد: سال گذشته واردات گوشت منجمد کاهش پیدا کرد و گوشت داخل افزایش قیمت بالایی را تجربه کرد و این باعث تنفسی برای دامدارها شد اما امسال در این شرایط حق با دامدارهاست که مشکلاتی پیدا شده و هزینههای تولید را افزایش داده است. در حال حاضر مشکل خرید سبوس داریم که در بهمنماه سال گذشته 520 تومان بود و دولت در اسفند ماه قیمت آن را به 840 تومان افزایش داد و در مدت کوتاهی شورای آرد و نان قیمت سبوس را به 1250 تومان رساند یعنی در عرض چهار ماه قیمت سبوس 260 درصد افزایش پیدا کرد و این اتفاق برای دیگر نهاده های دامی از جمله جو نیز رخ داد.
وی همچنین بیان می کند: قیمت گوشت گوساله هم پارسال بیش از 36 هزار تومان بود که امروز به 27 هزار تومان رسیده است که بخشی از آن مربوط به افزایش واردات گوشت در سه ماهه نخست سال 98 بود.
راهکار کاهش فاصله قیمت گوشت از دامداریها تا مراکز عرضه
این دامدار راهکار کاهش فاصله قیمت گوشت از دامداریها تا مراکز عرضه را اینطور عنوان می کند: یک زنجیره به عنوان زنجیره تولید وجود دارد اگر واقعی انجام شود، یعنی بخش تولید و کشتار و فروش دام به صورت زنجیرهای در اختیار دامدارها باشد؛ این فاصله را میتوان به سادگی کوتاه کرد یعنی اگر کشتارگاهها به هر صورتی در اختیار دامدارها باشد که بتوانند خودشان دام خود را بیاورند و در نهایت نیز سود به خودشان بازگردد دیگر در پوشش هزینههای خود تواناتر خواهند شد، اما چون سیستم توزیع گوشت سنتی است و از کشتارگاه به دست دلالهایی میرسد که آن را به دست قصابها میرسانند و قصاب نیز سود خود را احتساب میکند، فاصله زیادی بین قیمت واقعی و قیمت موجود گوشت ایجاد میشود.
وی در پایان یادآور شد: راهکار دیگر این است که دولت میتواند شرایطی ایجاد کند و کشتارگاهها را موظف و قیمتی را بگذارد که قسمت توزیع را مدیریت کند، اینجا آن هزینهای که به دامدار متحمل میشود کاهش مییابد، بنابراین قیمت تمام شده پایین تر میآید و ضرر کمتری به دامدار و مصرفکننده میرسد.