اقتصاد۲۴- سید امیر کاظمی، متولد ۱۹ آبان ۱۳۶۹ در تهران، بازیگر سینما، تلویزیون و تئاتر ایران است. او یک برادر کوچکتر به نام آرش دارد و پیش از آغاز مسیر حرفهای در بازیگری، عضو تیم ملی اسکیت بود. کاظمی هنگامی که ۱۲ سال داشت به تیم ملی دعوت شد، اما به دلیل دشواری تمرینها این مسیر را رها کرد. علاقه اولیه او به ورزش با اسکیت آغاز شد و این تجربه نشاندهنده نظم و تمرکز او در سنین نوجوانی بود.
امیر کاظمی فعالیت هنری خود را هنگامیکه هنوز نوجوان بود آغاز کرد. نخستین تجربه بازیگری او مربوط به سریال «کتابفروشی هدهد» به کارگردانی مرضیه برومند بود، جایی که برای نخستین بار جلوی دوربین قرار گرفت و با فضای حرفهای بازیگری آشنا شد. در ۱۸ سالگی، نقش اصلی سریال «همه بچههای من» ساخته همان کارگردان را بازی کرد و این تجربه مسیر حرفهای او را شکل داد و فرصتهای بیشتری برای بازی در پروژههای بزرگتر و متنوع فراهم کرد.
پیش از ورود جدی به دنیای بازیگری، کاظمی در کلاسهای نمایش شرکت کرد تا مهارتهای خود را تقویت کند و با فنون بازیگری آشنا شود. او تحصیل دانشگاهی در رشته نمایش را آغاز کرد اما به دلیل مشغلههای کاری نتوانست آن را ادامه دهد و سرانجام از دانشگاه انصراف داد. با وجود این، حضور او در تئاتر و تلویزیون مسیر حرفهایاش را تثبیت کرد و تجربههای عملی او در پروژههای مختلف، پایهای محکم برای فعالیتهای آینده او بهوجود آورد.
امیر کاظمی در طول فعالیت تلویزیونی خود در مجموعههایی همچون «شمعدونی» (۱۳۹۴)، «لیسانسهها» (۱۳۹۵–۱۳۹۶) و دنباله آن «فوق لیسانسهها» (۱۳۹۸) و «روزی روزگاری مریخ» (۱۴۰۱) نقشهای قابل توجهی داشت. در «شمعدونی»، حضور او در کنار بازیگرانی چون امیرحسین رستمی، هوتن شکیبا و بهنام تشکر باعث شد مخاطبان تلویزیون او را بیشتر بشناسند و با سبک بازی او آشنا شوند.
در مجموعه «لیسانسهها» و ادامه آن «فوق لیسانسهها»، کاظمی نقش مازیار رحمتی را بازی کرد و با بازی طبیعی و سازگار با موقعیتهای داستانی توانست ارتباط خوبی با مخاطب برقرار کند. این نقش باعث شد تا جایگاه او در میان بازیگران کمدی تلویزیون تثبیت شود و نگاه منتقدان و جشنوارهها را جلب کند. بازی او در «لیسانسهها» نامزدی دریافت جایزه بهترین بازیگر کمدی از جشن حافظ را نیز برای او به همراه داشت و نشان داد که توانایی ترکیب طنز و موقعیتهای واقعی را دارد.
امیر کاظمی در سال ۱۳۹۱ با مهتاب محسنی، بازیگر و کارگردان تئاتر، ازدواج کرد. همسر او کمتر از یک سال از او بزرگتر است و آشنایی این دو هنگامیکه در دانشگاه تهران بودند شکل گرفت و در نهایت به زندگی مشترک انجامید. مهتاب محسنی افزونبر فعالیتهای مستقل هنری، در مسیر کاری کاظمی نیز حضور دارد و گاهی در پروژههای تلویزیونی و سینمایی با هم همکاری میکنند.
خانواده کاظمی شامل پدر بزرگ و مادر بزرگ مادری آلمانی هستند و این پیشینه خانوادگی بخشی از دیدگاه فرهنگی و نگاه متنوع او را شکل داده است. او در خانوادهای چهار نفره بزرگ شد و با برادر کوچکترش، آرش، زندگی کرد. مهتاب محسنی، همسر او، در خانوادهای پرجمعیت متولد شد و فرزند آخر خانواده بود. فاصله سنی کم او با خواهرزادهها و برادرزادههایش باعث شده است که عکسهای تکی زیادی از کودکی او وجود نداشته باشد و خاطرات دوران کودکیاش عمدتاً در کنار جمع خانواده شکل گرفته است.
امیر کاظمی از کودکی علاقه شدیدی به بازیگری داشت. نخستین تجربه مستقل او در سینما هنگامی رخ داد که هشت ساله بود و برای دیدن فیلم «میکس» به کارگردانی داریوش مهرجویی به سینما رفت. از همان زمان شور و اشتیاق او برای بازیگری شکل گرفت و کوشش کرد شیوه خود را با تمرکز بر نقش و موقعیت توسعه دهد.
کاظمی به کمدی موقعیت علاقه خاصی دارد و بر این باور است که خنده واقعی از قرار گرفتن در موقعیتهای طنز شکل میگیرد و نیازی به رفتارهای مصنوعی و نمایشی نیست. این دیدگاه سبک بازی او را طبیعی و متناسب با داستان کرده و سبب شده هنگام حضور در پروژهها، نقشها با جذابیت و انسجام دراماتیک ارائه شوند.
بیشتر بخوانید: متین ستوده کیست؟/ ماجرای ازدواج با کامران تفتی بازیگر و مجری مشهور
کاظمی به بدنسازی علاقهای ندارد و تحرک خود را از طریق انجام کارهای خانه مانند جارو کردن، ظرف شستن و شیشه پاک کردن حفظ میکند. او بر این باور است که این فعالیتها برای حفظ وضعیت جسمانی کافی هستند و نیازی به تمرینات سنگین نیست.
در زمینه پوشش، کت و شلوار رسمی را تجربهای دشوار و محدودکننده میداند و بیشتر لباسهای او در طیفهای رنگی ساده قرار دارند تا ست کردن آنها هنگام پوشیدن آسان باشد و دغدغه زیادی ایجاد نکند.
امیر کاظمی در طول سالهای فعالیت خود در تلویزیون و سینما حضور مستمر داشته و مجموعههای متعددی را تجربه کرده است.
تلویزیون:
کتابفروشی هدهد (۱۳۸۵)
همه بچههای من (۱۳۸۷)
وضعیت سفید (۱۳۹۰)
خانه اجارهای (۱۳۹۰)
زمانی برای عاشقی (۱۳۹۲)
خواب بلند (۱۳۹۲)
هفت سنگ (۱۳۹۳)
شمعدونی (۱۳۹۴)
گشت ویژه (۱۳۹۵)
لیسانسهها (فصل اول ۱۳۹۵–۱۳۹۶ و فصل دوم ۱۳۹۶)
محکومین (۱۳۹۶)
به رنگ خاک (۱۳۹۸)
فوق لیسانسهها (۱۳۹۸)
سرگذشت (۱۳۹۸)
با خانمان (۱۳۹۹)
همبازی (۱۴۰۰)
روزی روزگاری مریخ (۱۴۰۱)
سینما:
دوئت (۱۳۸۵)
جوکر
جزیره
همبازی
با خانمان
سرگذشت
گشت ویژه
به رنگ خاک
هر یک از این پروژهها تجربههای متفاوتی برای کاظمی ایجاد کرد و او توانست در ژانرهای مختلف بازی کند، از کمدی موقعیت تا درام اجتماعی.
نامزد بهترین بازیگر مرد کمدی از جشن حافظ برای «لیسانسهها» (۱۳۹۶)
نامزد بهترین بازیگر مرد بخش مردمی پنجمین جشنواره تلویزیونی جام جم (۱۳۹۷)
این تجربهها نشاندهنده حضور مستمر او در فضای حرفهای و توجه به کیفیت بازی است.
جمعبندی
امیر کاظمی مسیر حرفهای خود را با علاقه شخصی و کوشش مداوم آغاز کرد و از نوجوانی تا امروز، حضور فعال و گستردهای در سینما و تلویزیون داشته است. او با انتخاب نقشهای متنوع، حضور در پروژههای مختلف و مدیریت زندگی شخصی، توانسته تعادل مناسبی بین حرفه و زندگی مشترک برقرار کند.