تاریخ انتشار: ۱۰:۱۴ - ۰۳ آذر ۱۴۰۴
اقتصاد۲۴ گزارش می‌دهد؛

مائده طهماسبی کیست؟/ از مهاجرت تا بازگشت به صحنه هنر

مائده طهماسبی از چهره‌های شناخته‌شده تئاتر، سینما و تلویزیون ایران است؛ هنرمندی که زندگی حرفه‌ای او با بازی در نقش‌های گوناگون، کارگردانی و ترجمه پیوند خورده و مسیرش از بابل تا صحنه‌های مطرح ایران امتداد یافته است. بازگشت او به کشور پس از دو دهه زندگی خارج از ایران و همکاری‌اش با فرهاد آئیش، بخشی مهم از روایت زندگی این بازیگر تاثیرگذار را شکل می‌دهد.

اقتصاد۲۴- مائده طهماسبی» از چهره‌های معتبر تئاتر، سینما و تلویزیون ایران است؛ هنرمندی که فعالیتش در چند دهه گذشته با آرامش، دانش، ترجمه و علاقه جدی به نمایش همراه بوده و کارنامه‌اش تصویری روشن از یک هنرمند چندوجهی به دست می‌دهد. او زاده ۱۹ تیر ۱۳۳۶ در بابل است و در رشته خبرنگاری با گرایش تئاتر و علوم سیاسی تا مقطع کارشناسی ارشد تحصیل کرده است.

سال‌های نخست و خانواده مائده طهماسبی

طهماسبی در خانواده‌ای رشد کرد که فضای آن با طبابت، درس و فرهنگ درهم تنیده بود. پدرش پزشکی شناخته‌شده و رئیس یکی از بیمارستان‌های بابل بود و همین موقعیت، او و خواهر و برادرهایش را از کودکی در محیطی قرار داد که گفت‌وگوهای روزمره بیش‌تر درباره مسئولیت‌پذیری، نظم و خدمت‌رسانی بود. مادرش با وجود تحصیلات سیکل، ستون اصلی خانه بود و نقش پررنگی در تربیت فرزندان داشت؛ زنی که تلاش و صبوری‌اش در شکل‌گیری شخصیت آرام و دقیق طهماسبی اثر زیادی گذاشت.

او همراه دو برادر و یک خواهر در فضایی خانوادگی رشد کرد که احترام، آرامش و پیوندهای نزدیک میان اعضا ویژگی اصلی آن بود. حتا سال‌ها بعد، هنگامی‌که وارد عرصه هنر شد، طهماسبی از همین محیط خانوادگی به‌عنوان پشتوانه‌ای یاد می‌کرد که اعتمادبه‌نفس و استقلال فکری‌اش را تقویت کرد.

ارتباط‌های خانوادگی طهماسبی بعدها باعث شد نام او کنار یکی از چهره‌های جوان‌تر سینما و تلویزیون هم شنیده شود. مائده طهماسبی عمه مهسا طهماسبی است و همین پیوند نسل‌ها، باعث شده بارها درباره مسیر هنری این دو نفر و تاثیر خانواده بر علاقه آن‌ها به هنر صحبت شود. مهسا در چند مصاحبه اشاره کرده که حضور مائده در خانواده، برای او انگیزه‌ای مهم بوده؛ موضوعی که نشان می‌دهد شخصیت و رفتار طهماسبی در خانه هم مانند صحنه تئاتر، اثرگذار بوده است.

تحصیل و مهاجرت مائده طهماسبی

در نوجوانی میان چند مسیر تحصیلی سرگردان بود و دلش می‌خواست معماری بخواند، اما معدلش اجازه نداد به آن رشته برسد. همین مانع کوچک، جهت زندگی‌اش را عوض کرد و پیش از آن‌که مسیر دانشگاهی‌اش روشن شود، راهی آلمان شد. او تعریف می‌کند که در آن سال‌ها سفر به اروپا آسان‌تر بوده و بدون ویزا وارد برلین شده است؛ شهری که دایی‌اش در آن سکونت داشت و نخستین نقطه تماس او با جهان تازه‌ای شد.

آشنایی و زندگی مشترک مائده طهماسبی و فرهاد آئیش

آشنایی مائده طهماسبی و فرهاد آئیش روایتی پر فراز‌و‌نشیب و سرشار از لحظه‌های غیرمنتظره است. آئیش که آن زمان در آمریکا تحصیل می‌کرد، برای اجرای یک برنامه نمایشی به آلمان رفت و همان‌جا با طهماسبی آشنا شد.


بیشتر بخوانید:  شبنم مقدمی کیست؟ /بازیگر نقش سیمین در سریال شغال


این آشنایی سه سال به‌صورت دورادور ادامه پیدا کرد تا آن‌که ماجرای خواستگاری، رنگی متفاوت به رابطه‌شان داد: آئیش ساعت پنج صبح با طهماسبی تماس گرفت و پیشنهاد ازدواج داد. طهماسبی ابتدا گمان کرد ماجرا شوخی است، اما در نهایت با آن موافقت کرد؛ مهریه نیز تنها پنج سکه تعیین شد.

این زوج درباره بچه‌دار نشدن هم صادقانه سخن گفته‌اند. طهماسبی بارها توضیح داده که شجاعت مادر شدن در خود نمی‌دید و ترجیح داد آزادی و سبک زندگی مشترکشان را با مسئولیت والدگری معاوضه نکند. سفرهای بی‌دغدغه، تمرکز روی کار و هماهنگی در شیوه زندگی برای هر دو ارزش بیش‌تری داشته و همین انتخاب مسیر مشترکشان را شکل داده است.

بازگشت  مائده طهماسبی به ایران پس از دو دهه

پس از نزدیک به بیست سال زندگی در خارج از کشور، طهماسبی و آئیش در سال ۱۳۷۶ به ایران بازگشتند. این بازگشت نقطه عطفی در مسیر کاری طهماسبی بود و فرصت‌های تازه‌ای برای فعالیت‌های هنری او فراهم کرد. یک سال پس از بازگشت، با کارگردانی نمایش «گزارش به آکادمی» حضور جدی‌تری در صحنه تئاتر تهران پیدا کرد و نشان داد که پس از سال‌ها دوری، هنوز اشتیاق و توانمندی خود را در عرصه هنر حفظ کرده است.

ورود مائده طهماسبی به سینما و نقش‌آفرینی‌ها

نخستین تجربه سینمایی طهماسبی در سال ۱۳۷۸ با فیلم «دایره» به کارگردانی جعفر پناهی رقم خورد. این تجربه، دروازه‌ای برای ورود او به دنیای سینمای ایران باز کرد و پس از آن، در سال‌های بعد در آثار متنوعی بازی کرد که هر یک بخشی از توانایی‌ها و نگاه هنری او را به نمایش گذاشتند.

برخی فیلم‌های مهم مائده طهماسبی

«ماهی‌ها عاشق می‌شوند»، «مارمولک»، «سنتوری»، «پارک وی»، «باد در علفزار می‌پیچد»، «در امتداد شهر»، «هیس! دختر‌ها فریاد نمی‌زنند»، «آذر»، «علفزار»، «کت چرمی» و «وابل».

این فهرست گسترده نشان می‌دهد او در ژانر‌های گوناگون فعالیت داشته و از نقش‌های اجتماعی تا شخصیت‌های احساسی را تجربه کرده است.

حضور مائده طهماسبی در تلویزیون 

کارنامه او در تلویزیون هم پررنگ است و بازی در مجموعه‌هایی مانند «شمس‌العماره»، «مسافر زمان ۲»، «دایوار به دیوار»، «پرده‌نشین»، «نون و ریحون»، «خداحافظ بچه»، «مرگ تدریجی یک رویا»، «از سرنوشت» در چند فصل، «برف بی‌صدا می‌بارد»، «هم‌سایه» و «مسافران شهر» را در بر دارد.

در سال‌های اخیر نیز در آثاری مثل «ذهن زیبا» نقش داشته است.

فعالیت مائده طهماسبی در شبکه نمایش خانگی

طهماسبی در سال‌های اخیر در پروژه‌های موفق شبکه نمایش خانگی هم دیده شده است. «می‌خواهم زنده بمانم»، «شب‌های مافیا»، «زخم کاری»، «تاسیان» و «کنکل» از مهم‌ترین این آثار هستند.

ریشه تئاتری و کارگردانی مائده طهماسبی

بخش مهم هویت هنری طهماسبی به تئاتر بازمی‌گردد. او افزون‌بر بازی، در برخی پروژه‌ها کارگردانی و ترجمه متن‌های نمایشی را نیز برعهده داشته است. نمایش‌هایی همچون «گزارش به آکادمی»، «خانواده تت»، «کلمه، سکوت، کلمه» و همکاری با فرهاد آئیش در آثاری مانند «کرگدن»، «پنجره‌ها»، «تق‌صیر» و «کمدی شام آخر»، بخش ثابت کارنامه او را تشکیل می‌دهد.

تئاتر برای طهماسبی تنها یک صحنه برای دیده‌شدن نیست، بل‌که قلمروییست برای تجربه، پژوهش و بیان دیدگاه‌هایش درباره جهان. همین نگاه، شخصیت او را از بسیاری بازیگران جریان اصلی سینما جدا می‌کند.

 

ارسال نظر