
اقتصاد۲۴- نرگس آبیار، فیلمساز و نویسنده ایرانی، مسیر کاری خود را از ادبیات آغاز کرد و بعد به سینما و سریالسازی ورود کرد. آثار او غالباً به داستانهای انسانی و روابط اجتماعی میپردازند و با استقبال مخاطبان و حضور در جشنوارههای داخلی و بینالمللی همراه شدهاند. تازهترین پروژه او، سریال «بامداد خمار»، توجه مخاطبان شبکه نمایش خانگی را به خود جلب کرده است.
نرگس آبیار، فیلمساز و نویسنده ایرانی، ۶ اسفند ۱۳۵۰ در تهران به دنیا آمد. خانوادهاش ریشه در یزد دارند و هنوز هم در همان شهر زندگی میکنند. مسیر کاری آبیار برخلاف بسیاری از چهرههای سینمایی، از دل ادبیات آغاز شد؛ علاقهاش به نوشتن از همان دوران مدرسه شکل گرفت. خودش تعریف کرده که در دوران نوجوانی، معمولاً نوشتنِ متنهای روزنامهدیواری مدرسه را به عهده داشت و معلمها هم انشاهایش را تحسین میکردند. همین تجربهها آرامآرام تبدیل شد به تصمیمی جدی برای ورود به دنیای داستان.
چهاردهساله که بود، بهعنوان معلم نهضت سوادآموزی وارد محلههای حاشیهای شد و در کلاسهایی درس داد که دانشآموزانش از فرهنگها و شهرهای مختلف بودند. آبیار بعدها گفت آن روزها نگاهش را به جامعه عوض کرد و با بخشهایی از زندگی مردم روبهرو شد که پیش از آن فقط دربارهشان شنیده بود.
در پانزدهسالگی، برای چند نشریهی کوچک مطلب میفرستاد؛ از شعر گرفته تا داستانهای کوتاه. دو سال بعد، در یک آزمون تئاتر شرکت کرد و برای یک اجرای صحنهای انتخاب شد. همان یک تجربه سبب شد به فضای هنری نزدیک شود و جهان تازهتری را کشف کند. به گفتهی خودش، همان دوران بود که فهمید هنر میتواند بخشی جدی از مسیر آیندهاش باشد.
نویسندگی نرگس آبیار بهعنوان شروع کار حرفهای
آبیار نخستین رمانش «روی شانههای درخت» را در سال ۱۳۸۰ منتشر کرد. پس از آن، هر سال اثری تازه از او در حوزههای مختلف منتشر شد؛ از رمان نوجوان گرفته تا مجموعه داستان، بازآفرینیهای ادبی و کتابهای کودک. این روند باعث شد پیش از ورود به سینما، جایگاه قابلتوجهی در ادبیات معاصر پیدا کند.

در ۳۵سالگی با ساخت فیلم کوتاه «بنبست مهربان» وارد عرصه تصویر شد. چند فیلم کوتاه و مستند دیگر نیز ساخت که در جشنوارههای داخلی و خارجی دیده شدند. سال ۱۳۹۱ نقطهی جدی ورود او به سینمای حرفهای بود؛ زمانی که فیلم بلند «اشیا از آنچه در آینه میبینید به شما نزدیکترند» را ساخت.
اما شهرت گستردهاش با «شیار ۱۴۳» رقم خورد. فیلمی که سال ۱۳۹۲ روی پرده رفت و با استقبال گستردهی مردم و منتقدان روبهرو شد. فروش بیش از ۴ میلیارد تومان برای آن سالها عدد چشمگیری بود و نام آبیار را بهعنوان کارگردانی باتوانایی در روایتهای انسانی مطرح کرد.
«شیار ۱۴۳» در دهها جشنواره بینالمللی شرکت کرد و بیش از ۱۵ جایزه گرفت. مریلا زارعی برای بازی در نقش اصلی سیمرغ دریافت کرد و خود فیلم هم در بخش نگاه تماشاگران جایزه گرفت. این موفقیت، انتظارها از آبیار را بالا برد و نشان داد نگاه او به جنگ و خانواده میتواند مخاطب را درگیر کند.

او در سال ۱۳۹۴ «نفس» را ساخت؛ فیلمی که برگرفته از رمانی بود که خودش نوشته بود. «نفس» در فهرست نمایندگان ایران برای اسکار ۲۰۱۸ قرار گرفت و دو جایزه از جشنواره فجر بهدست آورد.
بیشتر بخوانید: نیلوفر شهیدی کیست؟/ از بازیگری تا سالگرد ازدواج و فرزندخواندگی پرماجرا
در ادامه، در سال ۱۳۹۷ «شبی که ماه کامل شد» را ساخت؛ فیلمی پرتنش و بحثبرانگیز دربارهی داستان واقعی عبدالحمید ریگی و همسرش. این اثر ۶ سیمرغ گرفت و با فروش بالای ۱۹ میلیارد تومان، در ردیف آثار پرفروش سال قرار گرفت.
آبیار نوشتن رمان «نفس» را سال ۱۳۸۷ شروع کرد و تقریباً چهار سال روی آن کار کرد. بعد از خواندن نسخهی اولیه، اطرافیانش پیشنهاد کردند آن را تبدیل به فیلمنامه کند. او بعدها گفت سختترین بخش کار، دل کندن از قسمتهایی بود که در رمان خوب کار میکرد، اما باید در فیلم حذف میشد.
آبیار در سال ۱۴۰۱ ساخت سریال «سووش» را در شیراز آغاز کرد. پروژه حدود یک سال طول کشید و با حضور بازیگرانی، چون میلاد کیمرام و بهنوش طباطبایی تکمیل شد. این سریال در سال ۱۴۰۲ آماده پخش شد.
جدیدترین پروژهی نرگس آبیار در شبکه نمایش خانگی، سریال «بامداد خمار» است که توجه زیادی را جلب کرده است. مخاطبان چشمبهراه زمان انتشار این سریالاند؛ اثری پرستاره که داستان عشق دختر و پسری را روایت میکند که مسیر آرامی پیشِ رو ندارند و با چالشهای مختلف روبهرو میشوند. این تجربه تازه، نشاندهندهی ادامه مسیر داستانمحور آبیار در دنیای تصویر است.

او در سال ۱۳۹۳ با محمدحسین قاسمی، تهیهکننده سینما، ازدواج کرد. همکاری مشترکشان در «شیار ۱۴۳» باعث شد این رابطه جدیتر شود. قاسمی در یک مصاحبه گفته که آشناییشان از سالهایی شروع شد که هر دوی آنها در حوزه مستند فعالیت داشتند.
آبیار از علاقهمندان جدی آثار حاتمیکیاست. بارها گفته فیلم «از کرخه تا راین» روی نگاهش تأثیر گذاشته و درک او از جهان را تغییر داده است. او همچنین از کیشلوفسکی و ایناریتو بهعنوان دو فیلمسازی یاد میکند که از آنها درسهای مهمی گرفته است.
با وجود کار در سینما، علاقه چندانی به زندگی شهری ندارد. نگاه انتقادی او نسبت به مدرنیته در آثارش هم دیده میشود. هنوز هم بیشتر نوشتههایش را روی کاغذ مینویسد و اعتقاد دارد این شیوه برایش ارتباط عمیقتری با داستان ایجاد میکند.

آبیار بارها گفته بزرگترین مانع مسیر کاریاش، زنبودن بوده است. تجربههایی که تعریف میکند نشان میدهد برای رسیدن به اعتماد حرفهای، ناچار بوده دو برابر تلاش کند. بهگفتهی خودش، این مسئله محدود به ایران نیست و زنان در بسیاری از کشورها با چنین نگاهی دستوپنجه نرم میکنند.
اشیا از آنچه در آینه میبینید به شما نزدیکترند – ۱۳۹۱
شیار ۱۴۳ – ۱۳۹۲
نفس – ۱۳۹۴
شبی که ماه کامل شد – ۱۳۹۷
ابلق – ۱۳۹۹
از «بنبست مهربان» تا «شیرپوشان»، بخش مهمی از کارهای اولیهی آبیار را پروژههای کوتاه تشکیل میدهند.
کارنامه ادبی او شامل رمان، داستان کوتاه، ادبیات کودک، بازآفرینی آثار کلاسیک و چندین عنوان دیگر است.