اقتصاد۲۴- «اُمنا» یا همان ائتلاف مردمی نیروهای انقلاب اسلامی، تشکلی بود که در روزهای نزدیک به انتخابات مجلس دوازدهم، از دل نحله تندروی جریان اصولگرایی قد علم کرد و معادلات اصولگرایان را بههم ریخت. گویی این تبدیل به عادتی دیرینه در میان اصولگرایان شده است که در موسم هر انتخاباتی، بخواهند تشکل جدیدی را شکل دهند؛ تشکلهایی با اسامی بلندبالا که عمدتاً به جریان نوظهورتر اصولگرایی وابستهاند و از درون این جریان به عرصه سیاست ایران راه پیدا میکنند و بیش از هر چیز، نشان از شدت اختلافات میان اعضای این جریان و شکافهای عمیق در آن با بخشهای دیگر اردوگاه نیروهای راست دارند.
اُمنا در بیانیهای که سال ۱۴۰۲ منتشر کرد، انتقاداتی را متوجه مدل سهمیهبندی باندی در انتخابات دانست و آن را مغایر با اصل شایستهسالاری و بسترساز حذف نیروهای فاضل و توانمند و رشد افراد غیرشایسته معرفی کرد. نفی «قبیلهگرایی» و «پدرخواندگی سیاسی» از دیگر محورهایی بود که در این بیانیه مورد تأکید قرار گرفت. همچنین براساس آنچه دنیای اقتصاد نوشته بود، این تشکل در بیانیهای اعلام کرده بود که هیچ گروه و جریان سیاسی حق ندارد خود را صاحب و مالک مطلق و دائمی پایگاه اجتماعی انقلاب بداند و با ایجاد انحصار و برخورد حذفی، بهصورت آمرانه و غیرشفاف، برای مردم، فعالان و بدنه جبهه انقلاب تعیین تکلیف کند.
کنایه ناصر ایمانی به حامیان تعویض وزیر خارجه/ اقتضای شرایط کشور این است که از کلیت دولت حمایت شود
در این میان، برخی ادبیات این بیانیه را به شعارهای انتخاباتی محمود احمدینژاد در رقابتهای انتخاباتی سال ۱۳۸۴ و بیانیههای جبهه پایداری در چند دوره اخیر انتخابات مجلس، شبیه دانستند؛ آن زمان که احمدینژاد، در شرایطی که بزرگان اصولگرا در تلاش بودند نامزدهای دیگر را به انصراف از انتخابات متقاعد کنند، بهعنوان رئیس دولت بهار، علیه پدرخواندگیهای سیاسی سخن میگفت.
تشکل اُمنا با محوریت شریان، در حالی در ۱۹ بهمن ۱۴۰۲ اعلام موجودیت کرد که چند روز پیش از آن، غلامعلی حدادعادل، رئیس شورای ائتلاف نیروهای انقلاب اسلامی، از ارائه لیستهای متعدد توسط اصولگرایان انتقاد کرده و آنان را «پاجوشهایی» خوانده بود که در کنار چنار بلند جوانه زدهاند. اظهارات حدادعادل، در شرایطی که اصولگرایان در تلاش برای رسیدن به وحدت و پرهیز از چندلیستی در انتخابات بودند، با عصبانیت شدید اعضای اردوگاه راست مواجه شد.
بیشتر بخوانید:فرار رو به جلو با پراید ضدگلوله | آقای جلیلی، شما هم بنزسوار باشید، اما صادق
عصبانیتی که در نهایت، اصولگرایان را با لیستهای مختلف راهی انتخابات سرد اسفندماه ۱۴۰۲ کرد و نشان داد وحدت، همچنان رؤیایی دستنیافتنی و گمشده در دل قبیله اصولگرایان است. این تشکل در حالی پا به عرصه سیاست گذاشت که برخی چهرههای تندرو، که از اصولگرایان سنتی و جبهه پایداری جدا شده بودند و شعار مقابله با پدرخواندگی سر میدادند، در آن حضور داشتند. لیست انتخاباتی این جریان توانست در دور دوم انتخابات مجلس در تهران پیروز میدان شود و نامزدهای خود را راهی ساختمان هرمیشکل بهارستان کند.
حال، در میان تشکلهای بلندبالای اصولگرایان، اخیراً رئیس کمیسیون انتخابات شوراهای اسلامی جبهه شریان از تشکیل ائتلاف «اُمنـاپلاس» خبر داده است. میثم نادی اگرچه آن را نسخه بهروزشده ائتلاف اُمنا معرفی کرده، اما جزئیات تازهای از آن و سازوکار پیشبینیشده ارائه نداده است. پیگیریهای خبرنگار خبرآنلاین از اعضای اُمنا نیز نشان میدهد که آنان هم از جزئیات ائتلاف اُمنـاپلاس بیخبر هستند.
با این حال، به نظر میرسد اعضای این تشکل، با توجه به در پیش بودن انتخابات میاندورهای مجلس دوازدهم و خالی بودن پنج صندلی در بهارستان، همچنین انتخابات شورای شهر ششم، در تلاشاند بار دیگر با تقویت جریان خود، کاندیداهایشان را وارد عرصه رقابت کرده و کرسیهایی را از آنِ خود کنند؛ بهویژه آنکه مهرداد بذرپاش، که در شکلگیری حزب شبکه راهبردی یاران انقلاب اسلامی (شریان) نقش داشته، این روزها بهشکل جدیتر و در سایه یارانش فعال شده است. او که رقابت دیرینهای با علیرضا زاکانی و طیف محمدباقر قالیباف دارد، احتمالاً در تلاش است با ورود یارانش به شورای شهر و روستای تهران، مسیر شهردار شدن آینده تهران را برای خود هموار کند. با این حال، باید منتظر ماند و دید در روزهای نزدیک به انتخابات شورای شهر و انتخابات میاندورهای مجلس، اصولگرایان چه سازوکاری را در پیش خواهند گرفت.