اقتصاد 24 - از سال گذشته تاکنون وضعیت صنایع خرد و متوسط به دلیل نبود نقدینگی و مواد اولیه جهت تولید ناخوش تر از سال های قبل تر شده است تا جایی که بسیاری از بنگاه های تولیدی مجبور به تعطیلی شده اند.
هرچند وزیر صنعت، معدن و تجارت بارها بر این موضوع تاکید داشت که اجازه تعطیلی هیچ واحد تولیدی را نمی دهد اما به مصداق ضرب المثل «یک دست صدا ندارد»، این وعده هم نتوانسته جامه عمل به خود بپوشاند. عدم همکاری بانک ها، گمرک، سازمان مالیاتی و ده ها مورد دیگر راه را برای سکاندار صنعت هم سخت کرده است.
به گفته رضا رحمانی، وزیر صنعت، معدن و تجارت، دشمن در ماه های پایانی سال ۹۷ انتظار داشت دومینوی تعطیلی کارخانجات ایجاد شود که خوشبختانه با همراهی مردم، صنعتگران و همه عوامل موثر در حوزه تولید، نقشه دشمن با کار جهادی شکست خورده است.
رحمانی معتقد است: «توجه به بخش تولید علاوه بر اشتغال، در زدودن آثار فقر، معشیت عمومی، رفع معضلات بانکی و احیای ارزش پول ملی تاثیر مستقیم دارد. در راستای تحقق اهداف ساخت داخل و رونق تولید هر یک از ما باید به عنوان سرباز وارد این میدان شویم و در راه رونق تولید مطالبه گر باشیم. با رونق تولید، کل چرخه اقتصاد به حرکت در می آید و در همین راستا امیدواریم با حمایت همه بخش ها در ساخت داخل و خودکفایی، نتایج لازم به دست آید که البته همه مردم هم از این حرکت استقبال می کنند».
تولید کشور طی سال ها بی مهری هنوز به دنبال راه نجات از مشکلات است چراکه خوب می داند تنها خودش می تواند گره از کار بگشاید تا همین روزنه امید هم مسدود نشود. از سوی دیگر نگاه تبعیض آمیز به بخشی از تولیدات و صنایع کشور روند توسعه تولید را بیشتر به مخاطره انداخته است تا حدی که کاهش مشکلات این سوگلی ها صدای سایر صنایع و بنگاهداران صنعتی کشور را هم درآورده است.
آمیختگی سیاست با صنعت
تبعیض در کمک به وضعیت بخش هایی ازصنایع کشور به وضوح مشخص است اما علت این تناقض در گفتار و عمل خیلی آشکار نشده است. هرچند فعالان اقتصادی بر این باورند که دخالت سیاست در شاکله اقتصاد کشور بروز چنین مسائلی را تشدید کرده است.
عضو هیات نمایندگان اتاق ایران در همین رابطه در گفت و گو با خبرنگار اقتصاد 24 گفت: سیاست های دستوری دولت امروز به بحران بزرگی در بخش تولید کشور تبدیل شده است.
سیده فاطمه مقیمی تصریح کرد: همانطور که برخی صنایع برای دولت حائز اهمیت است باید سایر صنایع خرد نیز مورد توجه قرار گیرد چرا که همین بنگاه های کوچک و متوسط قابلیت تغییر در مسیر توسعه تولید و صادرات را دارند.
صنعت بدون رقابت
این فعال بخش خصوصی با تاکید بر اینکه امروز کارآفرینان بخش های صنعتی به دلایل مختلف هیچ انگیزه ای برای ورود به میدان رقابت ندارند، ادامه داد: شرایط به کارگیری نیروهای خلاق در عرصه تولید و صنایع مختلف به دلیل بی برنامگی و همچنین سختگیری ها، بسیار پیچیده شده است آن هم در زمانی که کشور بیش از گذشته به توسعه تولید نیازمند است.
به گفته مقیمی، تحقق اهداف ساخت داخل و رونق تولید پایه و اساس حفظ جایگاه صنعت و تولید کشور است اما مشروط بر اینکه این تعمیق سازی ساخت داخل در تمام بخش های صنعت کشور اجرایی شود نه اینکه تنها رسیدگی به مواردی که مورد نظر متولیان باشد، اجرایی شود.
عضو هیات نمایندگان اتاق ایران گفت: برای توسعه تمام بخش های تولید نیاز به یک برنامه ریزی دقیق آن هم با در نظر گرفتن مشکلات و موانع بر سر راه تولید است. امروز برخی کارآفرینان به دلیل مشکلات مالی مجبور به ترک فعالیت صنعتی هستند و در حالی مسئولان از ارائه تسهیلات سخن به میان می آورند که هیچ یک از صنعتگران و تولید کنندگان جسارت دریافت چنین وام هایی را ندارند و محکوم به ورشکستگی شده اند .
«گسترش عدالت در تخصیص منایع مالی و اولویت بخشی به رفع موانع بنگاه های کوچک و متوسط در کنار کارخانه های بزرگ کاری است که در راستای حمایت از تولید باید اجرا شود». مقیمی با بیان این مطلب ادامه داد: در غیر این صورت حتی نمی توان آینده روشنی برای توسعه تولید متصور شد.
تولید آلوده سیاست زدگی
طبق آمار وزارت صنعت، واردات کالاهای صنعتی سال گذشته 22 درصد کاهش را نشان می دهد و این کاهش در کالاهای مصرفی بالای 30 درصد بوده است که این جهت گیری کشور با هدف تعمیق ساخت داخل است، اما این را هم باید درنظر گرفت که عدم واردات کالاهای صنعتی باید با تقویت تولید داخل در همین واحدهای کوچک اتفاق بیفتد.
یکی از صنعتگران با سابقه در حوزه تولید پوشاک که در یکی از شهرک های صنعتی استان تهران مشغول به فعالیت است، با ابراز نگرانی از وضعیت موجود تولید به خبرنگار اقتصاد 24 گفت: زمانی که سیاستمداران برای بخش صنعت کشور تصمیم می گیرند هیچ توقعی برای بهبود شرایط نیست. در حالی در کشور از بهبود شرایط سخن گفته می شود که اگر تنها یک روز به یکی از این بنگاه های تولیدی واقع در شهرک های صنعتی تشریف بیاورند قطعا موضع خود را تغییر خواهند داد.
مهرداد درستی با اشاره به اینکه فرسودگی دستگاه ها مجالی برای توسعه نگذاشته است و هر زمانی که توسط خود صنعتگر قرار است دستگاهی وارد کشور شود آنقدر مراحل واردات را سخت می گیرند که فعال صنعتی ترجیح می دهد عطایش را به لقایش ببخشد.
این کارآفرین ادامه داد: اگر دولت معتقد است که مشکلات واحدهای تولیدی باید به دست صنعتگر حل و فصل شود پس چرا اجازه واردات ماشین آلات را نمی دهد و چرا نمی گذارد خود صنعتگر برای توسعه تولید، اقدامات لازم را انجام دهد.
به گفته این فعال صنعتی، قرار نیست منابع ملی و کالای اساسی از کشور خارج شود، بلکه قرار ابزار و تکنولوژی وارد کشور شود؛ کجای این کار شبههناک است و چه مغایرتی با توسعه تولید ملی دارد؟!
درستی با تاکید بر اینکه امروز باید با وارداتی که کمر تولید کننده را شکسته مقابله کرد اما ابزار لازم برای این مبارزه وجود ندارد و تنها با گفتار درمانی قصد بهبود بخشی به این مصیبب را دارند، تصریح کرد: چطور یک تولید کننده پوشاک با تجهیزات فرسوده و تکنولوژی قدیمی به جنگ تولیدات یک کشوری که سال ها نان خور ایران بوده برود؟ چطور می خواهند جلوی سیل پوشاکی که از ترکیه بدون هیچ مشکلی وارد کشور می شود را بگیرند؟ راهکار این نیست که تنها با ابلاغ دستور العمل مسیر واردات را مسدود کنند چراکه مردم به دنبال تنوع و خواستار تولیدات جدید هستند پس بهتر است بررسی شود که برای مبارزه در جنگ تحریم چه چیزی مورد نیاز است.
به توسعه صنعت بی اعتنا نباشید
این فعال و تولید کننده در بخش پوشاک، نبود ابزار و امکانات در بنگاه های کوچک و متوسط را مورد اشاره قرار داد و گفت: در همه کشورهای پیشرفته به تعبیر آمار جهانی و بازخوانی مسئولانمان، چرخه صنعت و رشد تولید، در بنگاه های خرد صورت می گیرد اما این چرخه در کشور ما مسکوت باقی مانده است. امروز نه خبری از ارائه تسهیلات کم بهره به تولید است، نه مواد اولیه این بخش تامین می شود.
درستی ادامه داد: بارها این انتقاد از سوی تولید کنندگان و فعالان صنعتی مطرح شده است اما متاسفانه توجهی به آن نمی شود چراکه قویا از این بخش فاصله دارند و صنعت را تنها چند کارخانه بزرگ و چند نوع تولیدات آن می دانند.
کدام صنعت ارزآوری دارد؟
این کارآفرین تاکید داشت: همه معتقدند که حفظ و ارتقای صنعت خودرو آن هم در شرایط تحریم باید مورد اهمیت و پیگیری قرار گرفته شود در حالی که خود دولتمردان می دانند که این صنعت نمی تواند ارزآوری برای کشور داشته باشد و نمی توانند روی این صنعت برای تصاحب بازارهای بین المللی حساب باز کنند.
این فعال صنعتی در حوزه تولید پوشاک ضمن درخواست از اینکه بگذارید وزیر صنعت طبق برنامه راهبردی خود، توسعه را به بخش تولید کشور برگرداند گفت: بستن دست یک وزیر آن هم در منصب وزارت صنعت جفا به صنایع و بخش های تولیدی کشور و از همه مهمتر به نسل های آینده این مرزوبوم است.