اقتصاد24 - در شرایط فعلی اقتصاد کشور، ایجاد منبع درآمد دوم یا راه‌اندازی کسب و کار جدید در کنار شغل اصلی برای بسیاری از افراد به یک چالش و دغدغه اساسی تبدیل شده است؛ اما بهترین راهکار چیست و با توجه به اوضاع اقتصادی، مردم در کدام بازارها سرمایه گذاری کنند، سود می‌کنند؟ این سوالی است که امروز به دغدغه بسیاری از افراد تبدیل شده است.
علی‌اصغر سمیعی زفرقندی، رییس اسبق کانون صرافان و تحلیلگر بازار ارز در گفت‌و‌گو با خبرنگار اقتصاد24 در خصوص سرمایه‌گذاری مردم در بازارهای اقتصادی گفت: وقتي صحبت از سرمايه گذاري مي شود این موضوع دو جنبه پیدا می کند؛ يكي آنکه سرمايه گذار چه کار كند و كجا سرمايه گذاري كند كه سود بيشتري ببرد و جنبه ديگر آن این است که چه كاری انجام دهد كه نهايتاً به نفع مردم، كشور و نسل های بعدی باشد.
وی افزود: البته وظيفه مسئولان اقتصادي در همه كشورها اين است كه كاري كنند سرمایه گذاری برای افراد صرفه اقتصادی داشته باشد و برای هر دو طرف منفعت حاصل شود، يعني هم براي صاحب سرمايه سود مناسب حاصل شود، هم براي کشور و مردم مفيد باشد.
سمیعی زفرقندی در ادامه بیان کرد: به عنوان مثال وقتي ما مي شنويم كه تعرفه گمركي براي مواد اوليه یک كالاها سه تا پنج برابر همان كالاي ساخته شده است، معني آن اين است كه راه اندازي كارخانه توليدي به صرفه نیست هرچند كه خيلي به نفع مردم است و باعث ايجاد اشتغال و رونق اقتصادي كشور مي شود.
این کارشناس مسائل اقتصادی ادامه داد: چون سرمايه از زیان گريزان است و به سمت فعاليت هاي اقتصادي غير مفيد و گاهاً مضر روي مي آورد و از جمله بورس بازی، آرزوي ما بايد اين باشد كه رانت، ربا و رشوه كه باعث فرار سرمايه از فعاليت هاي مفيد اقتصادي است، از صحنه اقتصاد ما دور شود.
وی اظهار کرد: وقتي رانت، ربا و رشوه گيري نباشد، همچنین قيمت ها واقعي باشد و تعرفه هاي گمركي هم بر اساس مصالح اقتصادي وضع شود و در سوی دیگر ماموران مالیات هم با کارآفرینان مهربان تر رفتار می کنند، آنگاه مي شود به راحتي مردم را تشويق كرد كه سرمايه هاي خود را به سمت توليد هدايت كنند و در این شرايط است كه با اين راهنمايي ها، هم سرمايه دار سود مطمئن به دست مي آورد و هم اقتصاد كشور شكوفا مي شود.
سمیعی زفرقندی در پایان خاطرنشان کرد: خلاصه كلام اينكه بورس بازي چه با ارز و طلا باشد چه با خريد و فروش در بورس يا خريد و فروش ملك يا هر نوع دلالي ديگر ممكن است در شرايط فعلي سودآور باشد ولي ميهن دوستانه نيست و متاسفانه فعلاً صنعت و كشاورزي و دامداري و هر نوع توليد ديگر اگرچه خدا پسندانه و ميهن دوستانه است ولي چندان مقرون به صرفه نيست.