اقتصاد24- پیمان معادی، کارگردان فیلم "بمب؛ یک عاشقانه" در صفحه اینستاگرامش نوشت:
"در روند تولید فیلم بمب، مهمترین نکته برام این بود که همه عوامل اصلی فیلم هم پشت دوربین و هم بازیگرها حتما روزها و شبهای موشکباران تهران را تجربه کرده باشن: محمود کلاری، مهرداد میرکیانی، ایرج شهزادی و محسن شاه‌ابراهیمی و از اون سمت لیلا حاتمی، سیامک انصاری، حبیب رضایی و سیامک صفری.
اصرار ما این بود که طراحی صحنه، لباس و المانهای مربوط به اون دوره بیش از حد لازم خودنمایی نکنه و فقط بستری برای روایت قصه ایجاد کنه که از این بابت خوشحالم و ممنون از محسن شاه‌ابراهیمی و سارا خالدی.
و اما،
فکر کردم همینجا خیلی کوتاه به بیشترین موارد مچ‌گیری‌شده توسط این عزیزان پاسخ بدم! :) ١- بله در اون زمان دکل های مخابراتی وجود داشت. اصولا دکلهای مخابراتی از زمان ورود مخابرات به ایران وجود داشتن با این تفاوت که در اون روزها غیب شدن دکل ها امر معمولی نبود!
٢- بله علمک گاز وجود داشته. اون چراغ گازی‌های رو دیوار که در خاموشی زمان بمباران تهران روشن می‌کردیم با باطری کار نمیکردن و گازی بودن.
٣- بله فیلم "خانه دوست کجاست" کیارستمی عزیز محصول سال شصت و پنجه و در سال شصت و شش اکران شده.
۴- بله گروه Beegees هنوز وجود داشت و این آهنگ بخصوص مال هشت سال قبل از داستان ماست. برخی از جوانان غرب زده و منحط اون روزگار هم تلاش می کردند تا شبیه جان تراولتای فیلم "تب شنبه‌شب" حرکات موزون جلف انجام بدن.
۵- بله روم به دیوار مدونا هم بود و تا این حد هم بود که که بچه های مدرسه دو تا عکس بزرگ مارادونا میگرفتن و یه عکس کوچک مدونا جاش میدادن.
۶- بله متاسفانه معلم بدون ریش هم وجود داشت!
۷- نخیر؛ نسل خانم‌های زیبا و تر و تمیز، بعد از موشکباران و جنگ بوجود نیامد. زمان جنگ هم بودن و کم هم نبودن!
۸- نخیر؛ کتک زدن و خوردن خیلی هم بیشتر از این‌که تو فیلم هست با دلایل دم‌دستی و الکی تو مدرسه‌ها اتفاق می‌افتاد. من و سیامک انصاری و علیرضا عصار با هم تو همین مدرسه درس میخوندیم و کتک‌ها خوردیم که قصه‌ش خیلی مفصله!
در آخر هم باید بگم که قطعا فیلم ما مثل بقیه فیلمهای جهان بدون ایراد نیست فقط قصد داشتم تا خیال اون دسته از رفقا رو یه کم راحت کنم.
یک‌بار دیگه خسته نباشید میگم به گروه پر تلاش صحنه و لباس و تولید "بمب؛ یک عاشقانه" و دم تک تک شما تماشاچیان فیلم هم گرم"
منبع: برترین ها