محمد آیتی، اقتصاد24- یکی از چالش‌های حوزه سیمان، تعداد بالای کارخانه‌های سیمانی است که به خوبی در اقصی نقاط مملکت پراکنده نشدند. همین عدم توزیع نادرست کارخانه‌های سیمان ، کار را به جایی رسانده که بسیاری از آن‌ها با نیمی از ظرفیت خود مشغول به کار هستند. بخشی از عدم توزیع مناسب به رانت‌هایی است که در پس پرده احداث کارخانه‌های سیمان اتفاق می‌افتد، رانت‌هایی که باعث شده به طور مثال در یک منطقه از کشور چندین کارخانه سیمان احداث شود و منطقه‌ای دیگر عاری از کارخانه باشد.
در همین خصوص، علی ابراهیمی نماینده شازند در مجلس به اقتصاد24 گفت: سیمان یکی از مصالح پرمصرف در کشور است و طبیعی هم بود که در این سال‌ها کارخانه‌های سیمان در ایران افزایش پیدا کند، چون ظرفیت مصرف آن، هم در داخل و هم در بین همسایگان ما خوب بوده است.
وی افزود: کارخانه سیمان جزو کارخانه‌های بسیار آلاینده است که سطح انتشار ذرات گرد و غبارش زیاد است و معمولاً هم نباید در مناطقی که دارای سکونت است یا از پوشش خوب گیاهی برخوردارند، احداث شود. بهتر است کارخانه‌های سیمان در مناطقی که بیشتر حالت بیابانی دارند، راه‌اندازی شوند، ولی برخی با پیگیری‌های زیاد و همراه با فشار و لابی، کارخانه‌های سیمان را در برخی از نقاط کشور که مستعد نبودند، احداث کردند؛ هرچند که آن افراد هم تا حدی به دنبال اشتغال‌زایی برای منطقه خود بودند.
این عضو کمیسیون کشاورزی مجلس تصریح کرد: لابی برای راه‌اندازی کارخانه سیمان در مناطقی که زیرساخت‌های لازم را ندارند، کار صد درصد اشتباهی است و این تصمیم نادرست هم در کوتاه‌مدت و هم در بلندمدت به صورت‌های مختلف خود را نشان می‌دهد. حتی می‌بینیم که راه‌اندازی برخی کارخانه‌های سیمان موفقیت‌آمیز نبوده و نتوانستند بازار مصرف خوب و قابل ملاحظه‌ای را ایجاد کنند و از طرفی مشکلات زیست‌محیطی را هم به وجود آوردند.
برای احداث کارخانه های سیمان باید شرایط آمایش سرزمین در نظر گرفته شود
ابراهیمی تصریح کرد: برای احداث کارخانه های سیمان باید شرایط آمایش سرزمین در نظر گرفته شود، زیرا جانمایی اولین قدم است که اگر این گام به درستی برداشته نشود تا انتها مسیر با مشکل مواجه خواهد شد.
نماینده شازند در مجلس خاطرنشان کرد: امیدوارم مدیران ارشد و تصمیم‌گیر نظام هیچ‌گاه برای راه‌اندازی کارخانه‌ای خاص در محلی که دارای ظرفیت‌های لازم نیست، تحت تاثیر فشارهای سیاسی و اجتماعی قرار نگیرند چون آمارها و گزارش‌ها نشان می‌دهد همین رویکردها باعث شده تا بسیاری از سرمایه‌های اقتصادی کشور در مسیری نادرست و کم‌بازده قرار بگیرند.