اقتصاد۲۴- هنوز تکلیف پرونده احد قدمی، مداحی که روی آنتن زنده به مقدسات اهل‌سنت اهانت کرد، روشن نشده و احتمالاً مانند پرونده دیگر مداحان متخلف در سال‌های اخیر، به دست فراموشی و مسامحه سپرده خواهد شد، اما آن اتفاق با عکس‌العمل شدید ریاست سازمان صداوسیما مواجه شد و تلفات زیادی داد؛ تهیه‌کننده توبیخ شد، مداح دادگاهی شد و مدیر شبکه پنج، به خاطر آن اشتباه که تاحدی غیرقابل پیش‌بینی بود، برکنار شد. گرچه جواد رمضان‌نژاد که به نظر، بیشتر قربانی دعواهای داخلی صداوسیما بود، بعد از آن به ریاست سیمافیلم منصوب شد.
اما درست چند ماه بعد و در شرایط بسیار حساس و نگران کننده اجتماعی و اتفاقاتی که در کشور و نیز خاورمیانه روی داده است، یک مترجم قرآن در برنامه معارفی شبکه یک، به ترجمه و تفسیر خاصی از قرآن می‌پردازد. ابوالفضل بهرامپور با اشاره به ناآرامی‌ها و تنش‌های اخیر کشور، به نحوی خشونت شدید و عجیبی را از نگاه قرآن تئوریزه کرد که شاید هیچ مداح و حتی کسانی که مخالف اسلام هستند نیز نتوانسته‌اند این‌گونه اسلام و تشیع را برمبنای برداشت خود از قرآن، تخریب کنند و در اوضاع حساس و فضای دین‌گریزی در بخشی از جامعه، بهانه به دست رسانه‌های بیگانه و فرصت‌طلبان بدهند و جوانان را به دین بدبین کنند.
حجت‌الاسلم محمدرضا زائری که خودش از ممنوع‌التصویرهای تلویزیون است، در توییتی با اشاره به آنچه رخ داده نوشت: «آقای بهرامپور کارشناس محبوب قرآنی سیماست ولی امثال حجت‌الاسلام نقویان و حجت‌الاسلام سیدحمید حسینی ممنوع‌التصویرند! جالب نیست؟»
اشاره زائری به ممنوع‌التصویر بودن کارشناسانی است که در طول این چند سال اخیر مورد غضب مدیران ارشد رسانه ملی قرار گرفتند و از برنامه‌های مذهبی کنار گذاشته شدند. سید حمید حسینی، استاد علوم قرآن در دانشگاه علوم حدیث، یکی از این افراد است که صداوسیما ترجیح داده بعد از چند برنامه، او را حذف کند و افراد دیگری را جایگزین نماید و ابوالفضل بهرامپور یکی از افراد محبوب مدیران صداوسیماست. مانند زائری، نقویان و حسینی کم نیستند که بنا بر سلیقه رئیس یا مدیران تلویزیون حذف شده‌اند و جایشان را کارشناسان دیگری گرفته‌اند که شاید از نظر سواد یا درک شرایط اجتماعی و سیاسی در شرایط مناسبی نیستند و به ناگاه در برنامه زنده تلویزیونی حرف‌هایی می‌زنند که حتی مجری باتجربه برنامه هم هر چه تلاش می‌کند، نمی‌تواند جلوی دُر فشانی‌ها را بگیرد و این‌گونه برای جامعه تشیع که مدعی پرهیز از خشونت است و داعش و تفسیرهای داعشی از قرآن را محکوم می‌کند، هزینه تراشی می‌کند.
سابقه مراوده مدیران رسانه ملی با ابوالفضل بهرامپور نشان می‌دهد او مورد حمایت ویژه مدیران ارشد رسانه ملی است. این ادعا دلایل روشنی هم دارد؛ به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی رادیو قرآن، ابوالفضل بهرامپور عصر روز چهارشنبه ۲۹ آبان ماه با حضور در رادیو قرآن نشستی با مجتبی ایزدی، مدیر رادیو قرآن و احمد فراهانی، مدیر گروه آموزش این شبکه رادیویی داشته است و در این نشست درباره تولید بسته‌های مفاهیمی و آیات سبک زندگی گفت‌وگو و تبادل نظر شده است.
جالب اینجاست که در حال حاضر علاوه بر شبکه یک سیما، برنامه «حفظ موضوعی» به کارشناسی بهرامپور از رادیو قرآن پخش می‌شود.
پاسخ مدیر گروه معارف شبکه یک چه بود؟
محکوم کردن و پاسخگویی به نظرات یک کارشناس که از تریبونی که در اختیارش قرار گرفته، استفاده کرده و حرف‌هایش را زده، ساده‌ترین راه است؛ اما تکرار این خطاها در صداوسیما نشان از ضعف و نابسامانی و چندگانه بودن مدیریت این سازمان عریض و طویل دارد.
سؤال اینجاست که کارشناسان مذهبی صداوسیما چگونه انتخاب می‌شوند؟
آیا هر کسی که در جامعه جلسه یا منبر پرجمعیتی داشت و مواضع سیاسی‌اش با این سازمان هماهنگ بود، الزاماً گزینه مناسبی برای تلویزیون است؟
چه کسی و با چه معیاری کارشناسان علوم دینی را از برنامه‌های تلویزیونی حذف می‌کند و چه کسی با فشار از برکناری برخی از این افراد ممانعت می‌نماید؟
جایگاه مدیر گروه معارف در این انتخاب‌ها کجاست و چه کارکردی دارد؟ قابل ذکر است که خبرنگار ایرناپلاس در تماس با محمد تورنگ، مدیر گروه معارف شبکه یک سیما خواستار توضیحات او شد، که مدیر گروه معارف این شبکه ترجیح داد سکوت کند و از اظهار نظر درباره این ماجرا امتناع ورزید.
علاوه بر ایرادها و اشکالاتی که به برداشت بهرامپور از آیات مورد اشاره‌اش وجود دارد، اما در این بین، عکس‌العمل صداوسیما هم جالب توجه است. مسئولان رسانه ملی تا کنون ترجیح داده‌اند هیچ واکنشی نشان ندهند و شاید منتظر اشاراتی هستند که در ماجرای احد قدمی به آنها رسید و در ماجرای بهرامپور هنوز نرسیده است. متأسفانه این برخوردهای دوگانه نشان از سلیقهای و فرمایشی بودن سیاست‌های صداوسیما دارد؛ وگرنه هر اهل فن و کارشناس قرآنی باسوادی می‌داند که تبعات سخنان ابوالفضل بهرامپور و نسبت‌هایی که او به قرآن داد بسیار مخاطره‌آمیزتر از اقدام ناشایست آن مداح است، اما نه تهیه‌کننده‌ای توبیخ شده و نه اقدام قضایی شده است و نه مدیری برکنار شده است./ایرناپلاس
دیگه جایگاهی بین مردم ندارید.معترض بااختشاشگر فرق داره عالیجنابان سرخ پوش.رسواییتون ادامه داره میدونی چرا؟چون رهبر هشدار داده بود قبلا اما اینم گفتن که برکاتی در این فتنه هست
همه این مطالب و حتی شدیدتر از اون هم تو قرآن اومده
متاسفانه نه تنها با احکام حیات بخش اسلام آشنا نیستیم، بلکه اونها رو تکذیب هم میکنیم
کی میخوایم امثال این آیه رو بفهمیم:« وَلَكُمْ فِي الْقِصَاصِ حَيَاةٌ يَا أُولِي الْأَلْبَابِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ. مشاهده آیه در ... ای عاقلان، حکم قصاص برای حفظ حیات شماست تا مگر (از قتل یکدیگر) بپرهیزید.»(آیه ۱۷۹ سوره بقره)
به آیه ۳۳ سوره مائده «آیه محاربه» می‌گویند: (انما جزاء الذین یحاربون الله و رسوله و یسعون فی الارض فسادا ان یقتلوا او یصلبوا او تقطع ایدیهم و ارجلهم من خلاف او ینفوا من الارض ذلک لهم خزی فی الدنیا و لهم فی الآخرة عذاب عظیم)؛ «کیفر آنها که با خدا و پیامبر به جنگ بر می‌خیزند و در روی زمین دست به فساد می‌زنند (و با تهدید به اسلحه به جان و مال و ناموس مردم حمله می‌برند) این است که اعدام شوند یا به دار آویخته گردند یا (چهار انگشت از) دست راست و پای چپ آنها بریده شود و یا از سرزمین خود تبعید گردند، این رسوایی آنها در دنیاست و در آخرت مجازات بزرگی دارند».
منظور از «محاربه با خدا و پیامبر» آن چنان که در احادیث اهل بیت علیه‌السّلام وارد شده و شان نزول آیه نیز کم و بیش به آن گواهی می‌دهد این است که کسی با تهدید به اسلحه به جان یا مال مردم تجاوز کند، اعم از اینکه به صورت دزدان گردنه‌ها در بیرون شهرها چنین کاری کند و یا در داخل شهر، بنا بر این افراد چاقوکشی که حمله به جان و مال و نوامیس مردم می‌کنند نیز مشمول آن هستند.
و منظور از قطع دست و پا طبق آنچه در کتب فقهی اشاره شده همان مقداری است که در مورد سرقت بیان گردیده یعنی تنها بریدن چهار انگشت از دست یا پا می‌باشد.
در مورد اینکه آیا مجازاتهای چهارگانه فوق جنبه تخییری دارد یعنی حکومت اسلام هر کدام از آنها را در باره هر کسی صلاح ببیند اجراء می‌کند، و یا متناسب با چگونگی جرم و جنایتی است که از آنها انجام گرفته؟ یعنی اگر افراد محارب دست به کشتن انسانهای بی گناهی زده‌اند مجازات قتل برای آنها انتخاب می‌شود و اگر اموال مردم را با تهدید به اسلحه ببرند انگشتان دست و پای آنها قطع می‌شود و اگر هم دست به آدم کشی و هم سرقت اموال زده باشند اعدام می‌شوند و جسد آنها برای عبرت مردم مقداری به دار آویخته می‌شود و اگر تنها اسلحه به روی مردم کشیده‌اند بدون اینکه خونی ریخته شود و یا سرقتی انجام گیرد به شهر دیگری تبعید خواهند شد، شک نیست که معنای دوم به حقیقت نزدیکتر است، و این مضمون در چند حدیث از ائمه اهل بیت علیه‌السّلام وارد شده است.
امید که مسلمان واقعی(تسلیم در برابر فرامین و احکام الهی) باشیم
چرا که خداوند متعال در آیه ۲۱۶ سوره مبارکه بقره میفرماید:
کُتِبَ عَلَيْکُمُ الْقِتالُ وَ هُوَ کُرْهٌ لَکُمْ وَ عَسي أَنْ تَکْرَهُوا شَيْئاً وَ هُوَ خَيْرٌ لَکُمْ وَ عَسي أَنْ تُحِبُّوا شَيْئاً وَ هُوَ شَرٌّ لَکُمْ وَ اللَّهُ يَعْلَمُ وَ أَنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ