اقتصاد24 - حضور حسین کلانی، پیشکسوت نام‌آشنای پرسپولیس و تیم ملی با کراوات در ویژه‌برنامه فوتبال آسیایی شبکه ورزش به شکلی ویژه مورد توجه مردم قرار گرفته و حتی باعث تعجب آنها هم شده است. به هر حال معمولا به خاطر محدودیت‌ها به میهمان‌ها اجازه داده نمی‌شود که روی آنتن زنده کراوات بزنند به جز برخی افراد که استثنا هستند. حسین کلانی هم یکی از همین استثناهاست که نوع پوشش آراسته‌اش در برنامه تلویزیونی باعث شد که درباره این مسأله گفت‌وگویی با او انجام بدهیم. در ادامه مشروح گفت‌وگوی «شهروند» با کلانی را می‌خوانید.
حضور شما در یک برنامه تلویزیونی در شبکه ورزش با کراوات به شکلی ویژه مورد توجه مردم قرار گرفته است. شما برای عوامل ویژه برنامه فوتبال آسیایی شبکه ورزش هم درباره بستن کراوات شرط گذاشتید؟
من که هیچ‌وقت به خودم اجازه نمی‌دهم بخواهم برای کسی شرط و شروط بگذارم. وقتی با من تماس گرفته شد به دوستان گفتم که فرم لباس‌پوشیدنم به این شکل است و آنها تاکید کردند که مشکلی نیست و بدون مشکل با لباسی که دوست داشتم به برنامه رفتم و کسی هم ایرادی به من نگرفت. در این‌باره هم مسئولان محترم صداوسیما تشخیص دادند که حضور بنده با کراوات در برنامه تلویزیونی نمی‌تواند بحران بزرگی درست کند!
هیچ تذکری هم در صداوسیما به شما درباره داشتن کراوات داده نشد؟
به هیچ عنوان؛ به هر حال مسئولان حتما با گذر زمان به این واقعیت رسیده‌اند که لباس‌پوشیدن اشخاص اختیار قانونی است که دارند؛ یک نفر بلوز می‌پوشد یکی تی‌شرت و دیگری پیراهن. یکی یقه‌اش را باز می‌گذارد و یکی تا آخرین دکمه آن را می‌بندد؛ هر کسی باب سلیقه خودش لباس می‌پوشد و سلیقه من هم به این شکل است. اگر روزی لباس‌پوشیدن بنده باعث شد حرمت‌ها شکسته و عرف جامعه رعایت نشود، آن وقت می‌شود درباره آن بحث کرد. خوشحالم که الان به این نتیجه رسیده‌اند که کراوات‌بستن یک نفر هیچ منافقاتی با صحبت‌کردن در رسانه‌ملی که متعلق به مردم است، ندارد و لطمه‌ای به کسی نمی‌زند.
البته افراد زیادی این شانس را نداشته‌اند که بتوانند با کراوات روی آنتن زنده با مردم صحبت کنند؛ هنوز هم سختگیری‌هایی در این‌باره وجود دارد.
از مدت‌ها قبل این مسأله عنوان شده بود که کراوات سمبل غرب است. اگر تاریخ به درستی مطالعه می‌شد، هیچ‌وقت چنین موضوعی به میان نمی‌آمد. شما با یک مطالعه متوجه خواهید شد که نخستین‌بار سربازان کرواسی یا همان کروات‌ها بودند که در جنگ و لباس فرم خود از دستمال‌هایی مخصوص روی کمر و گردن استفاده می‌کردند. این پارچه‌ها با توجه به سردسیربودن مناطق به آنها کمک می‌کرد. با گذر زمان اما فرانسوی‌ها تصمیم گرفتند که کراوات را وارد فرهنگ لباس‌پوشیدن خود کنند. این الگو به مرور زمان وارد مد لباس پوشیدن شد و با تغییراتی که در مدل طراحی‌ها شاهد بودیم به شکل کراوات‌های امروزی درآمد.
پس حسابی در این‌باره تحقیق هم کرده‌اید.
حتی برخی‌ها گفتند که کراوات نماد صلیب است؛ اما صلیب نشانه حضرت عیسی مسیح از پیامبران اولوالعزم خداوند است و حتی اگر چنین چیزی صحت داشته باشد چه ایرادی دارد که کراوات نماد یکی از پیامبران خداوند باشد؟ منتهی باید به یک نکته بسیار مهم اشاره کنم. اگر بنده از دستمال و گیره‌های مخصوص کابوی‌هایی آمریکایی استفاده کنم، آن وقت می‌توان گفت که این برای غرب است و باید به این مسأله اعتراض شود. به هر حال همان‌طور که گفتم مهم تغییراتی است که با گذشت زمان انجام می‌شود؛ یک زمانی هم می‌گفتند موسیقی حرام است و داشتن دستگاه ویدیو مشکلاتی ایجاد می‌کرد اما با گذشت زمان این محدودیت‌ها برطرف شد.
به نظرتان روزی می‌رسد که محدودیت کراوات‌بستن به صورت کامل در تلویزیون از بین برود؟
به هر حال من می‌توانستم پیراهن یقهباز بپوشم که سینه‌ام معلوم باشد و مقابل مردم قرار بگیرم. من و هر آدمی در این جامعه هر طور که لباس بپوشیم، کسی نباید به نوع پوشش ما ایراد بگیرد؛ البته اگر پوشش ما اخلاق را زیر سوال نبرد. به هر حال در دین عزیز اسلام هم روی نظافت و پاکیزه و مرتب‌بودن سفارش اکید شده و احادیث معتبری هم داریم. شخص پیامبر مکرم اسلام (ص) به خوش‌پوشی و شیک‌پوشی تاکید داشته‌اند و برای من سوال است که چرا این مسائل برای مردم زیاد بازگو نمی‌شود. به هر صورت اگر کراوات خیلی بد است که نباید در سطح جامعه هم به فروش برسد. پس حتما یک چیزی بد جا افتاده است که زمان آن را حل خواهد کرد.
باز هم شما را در تلویزیون با کراوات خواهیم دید؟
من همین هستم؛ الان همین کراوات‌بستن باعث می‌شود که یک انسان به پوشش خود اهمیت بدهد و نظافتش را بیشتر رعایت کند. کجای این کار واقعا ایراد دارد؟ آراسته‌بودن جرم است؟ بد است؟ ضمن اینکه کراوات من که قرار نیست صحبت کند! مهمترین مسأله ذهن و تفکر آدم‌هاست!
منبع: روزنامه شهروند