با وجود انبوه گردشگران بازدیدکننده از باداب سورت، این منطقه عاری از هر گونه مانع جداکننده، حصار، نگهبان و حتی یک تابلوی اطلاعات یا راهنمایی یا هشداردهنده است که نشان‌گر بی‌توجهی شگفت‌آور مسئولان است. اگر چه دیدن چشمه باداب سورت به عنوان یکی از آثار طبیعی ملی توصیه می‌شود اما گردشگران باید رفتاری از خود بروز دهند که از ادامه روند تخریب این اثر تاریخی طبیعی جلوگیری شود.
این چشمه توسط سازمان میراث فرهنگی در سال ۱۳۸۷ پس از کوه دماوند به عنوان دومین میراث طبیعی ایران در فهرست آثار ملی ایران ثبت شد؛ و در ۴ مرداد ۱۳۹۳ عرصه، حریم و ضوابط حفاظتی آن تعیین شد و هرگونه دخل و تصرف در محدوده حریم و تخلف از ضوابط حفاظتی برخورد مجرمانه قضایی دارد.
از سال ۹۵ توسط سازمان میراث فرهنگی پرسنلی در این مکان مستقر هستند که با زحمت زیاد و سنگ چین کردن محوطه اطراف این حوضچه‌ها از ورود بازدید کنندگان به داخل این مناطق که در حال تخریب و فرسایش می‌باشد جلوگیری می‌کنند.