اقتصاد۲۴- مصطفی خدادوست، عضو شورای صنفی خوابگاه‌های سطح شهر دانشگاه تهران با تاکید بر اینکه تجمع امروز دانشجویان کاملا صنفی و در اعتراض به وضعیت نامناسب این خوابگاه‌ها صورت گرفت، اظهار کرد: ما امروز با تجمع در مقابل ساختمان مرکزی دانشگاه خواستار پیگیری مطالبات صنفی و رفاهی خود از سوی مسئولان دانشگاه شدیم. چرا که حدود یک سال است که مدام در خصوص خواسته‌های خود نامه‌نگاری می‌کنیم؛ اما این پیگیری‌ها تا کنون به جایی نرسیده و مسئولین مدام کمبود بودجه را عامل اصلی این مشکلات می‌دانند.
وی در ادامه تجمیع خوابگاه‌های سطح شهر را یکی از مهمترین و اصلی‌ترین مطالبات دانشجویان ساکن این خوابگاه‌ها عنوان کرد و گفت: در حال حاضر حدود ۲۰۰۰ دانشجوی دانشگاه تهران در خوابگاه‌های سطح شهر سکونت دارند، در حالی‌که قدمت این خوابگاه‌ها به حدود ۷۰ تا ۸۰ سال بر می‌گردد و ضمن اینکه این ساختمان‌ها به هیچ عنوان برای سکونت خوابگاهی ساخته نشده‌اند و هیچ امکانات رفاهی در این ساختمان‌ها وجود ندارد؛ بنابراین اولین مطالبه ما این است که این ساختمان‌ها در یک یا دو مجتمع بزرگ خوابگاهی تجمیع شوند و یا اینکه دانشجویان ساکن این خوابگاه‌ها در کوی دانشگاه سکونت داده شوند.
خداوردی با تاکید بر اینکه دانشجویان کارشناسی دانشگاه تهران از سال ۸۸ از سکونت در کوی خوابگاه منع شدند، گفت: بعد از حوادث سال ۸۸ بر اساس مصوبه شورای امنیت ملی دانشجویان کارشناسی دانشگاه تهران از کوی خوابگاه جدا و در خوابگاه‌های سطح شهر اسکان داده شده‌اند و در حال حاضر مسئولین دانشگاه می‌گویند ظرفیت لازم برای اسکان دانشجویان خوابگاهی سطح شهر در کوی دانشگاه وجود ندارد که البته در این زمینه جای تردید وجود دارد؛ چرا که تا قبل از این سال تمامی دانشجویان مقاطع کارشناسی ارشد، دکتری، کارشناسی در همان کوی دانشگاه مستقر بودند.
وی تاکید کرد: در حال حاضر بسیاری از دانشجویان دوره کارشناسی ارشد و دکتری که در کوی دانشگاه ساکن هستند، تمایل دارند در خوابگاه‌های سطح شهر اسکان داشته باشند؛ اما مورد موافقت مسئولین قرار نمی‌گیرد، ضمن اینکه رفت و آمد دانشجویان کارشناسی به کوی دانشگاه نیز منع شده است.
عضو شورای صنفی خوابگاه‌های سطح شهر دانشگاه تهران با تاکید بر اینکه این دانشجویان هیچ امکاناتی در داخل مجتمع‌های خوابگاهی ندارند، گفت: متاسفانه بر خلاف امکانات دانشجویان ساکن کوی دانشگاه که تقریبا همه اصناف در این کوی وجود دارد، ما هیچ امکانات رفاهی و صنفی در خوابگاه‌های خود نداریم و حتی اجازه استفاده از اصناف داخل کوی را نیز نداریم و این موضوع هزینه‌های زیادی را به دانشجویان تحمیل کرده است.
خداوردی در خصوص علت جداسازی دانشجویان کارشناسی از کوی دانشگاه، گفت: در حال حاضر جز یک خوابگاه به نام خوابگاه وصال که در سطح شهر برای دختران است، تمامی دانشجویان کارشناسی دختر و همچنین دوره تحصیلات تکمیلی در کوی دانشگاه مستقر هستند؛ اما دانشجویان کارشناسی پسر را از اسکان در این کوی منع کرده‌اند و مسئولان معتقد هستند به دلایل امنیتی دانشجویان کارشناسی نمی‌توانند در این مجتمع اسکان داشته باشند. چرا که این دانشجویان کارشناسی هستند که اغلب تجمعات دانشجویی را شروع می‌کنند و دانشجویان کارشناسی ارشد و دکتری پیگیر این تجمعات نیستند.
وی همچنین کاهش ساعات تردد در خوابگاه‌های سطح شهر را از دیگر خواسته‌های این دانشجویان عنوان کرد و گفت: متاسفانه دانشجویان خوابگاهی سطح شهر تا ساعت ۱۲ باید در خوابگاه‌ها حضور داشته باشند، اما این محدودیت برای دانشجویان ساکن کوی وجود ندارد و ما خواستار این هستیم که این محدودیت‌ها نیز در ۱۲ خوابگاه سطح شهر برطرف شود.
در ادامه دکتر علی مقاری، معاون برنامه ریزی دانشگاه تهران در خصوص خواسته‌ها و مطالبات دانشجویان، اظهار کرد: خواسته دانشجویان امروز کاملا یک خواسته صنفی بود که بیشتر به مشکلات خوابگاهی بر می‌گردد. با توجه به اینکه عمدتا این دانشجویان، دانشجویان مقطع کارشناسی هستند و این دانشجویان نیز در سطح شهر مستقر شده‌اند، بنابراین مشکلات زیادی دارند و در حال حاضر در مجتمع کوی دانشگاه تنها دانشجویان تحصیلات تکمیلی یعنی دکتری و ارشد سکونت دارند.
وی در ادامه تصریح کرد: قبل از سال ۸۸ دانشجویان کارشناسی دانشگاه تهران نیز در همان کوی دانشگاه اسکان داشتند، اما بعد‌ها در یک سری از ساختمان‌هایی که در اطراف دانشگاه تهران است، اسکان داده شدند. با توجه به اینکه این ساختمان‌ها اکثرا ساختمان‌های مسکونی و ساختمان‌های اداری بودند و از ابتدا برای خوابگاه ساخته نشده بودند، طبیعتا این مراکز کشش اسکان دانشجویان خوابگاهی را نخواهند داشت. چرا که تاسیسات این مجتمع‌ها تاسیسات اساسی نبوده است و یک ساختمان ۱۰ یا ۱۵ واحدی برای خانواده‌های ساکن آن منطقه ساخته شده است و این مراکز امروزه به عنوان خوابگاه مورد استفاده قرار می‌گیرند و بزرگترین مشکل دانشجویان نیز این بوده است؛ چون این مراکز برای خوابگاه ساخته نشده است، در نتیجه از وضعیت تاسیسات ساختمان اظهار نگرانی دارند و احساس ناامنی می‌کنند.
معاون برنامه‌ریزی دانشگاه تهران با بیان اینکه حدود ۲۰۰۰ نفر از دانشجویان، ساکن خوابگاه‌های سطح شهر هستند، اظهار کرد: از لحاظ هزینه‌ای و بودجه‌ای به نفع دانشگاه است که دانشجویان در یک مجتمع سکونت داشته باشند. چرا که پراکندگی سکونت این دانشجویان در سطح شهر برای دانشگاه هزینه‌بر است؛ اما در حال حاضر بودجه و اعتبار کافی جهت هزینه برای این دانشجویان وجود ندارد. ضمن اینکه ظرفیتی هم از سوی دانشگاه برای انتقال دانشجویان سطح شهر وجود ندارد و در حال حاضر ظرفیت کوی دانشگاه تکمیل شده است.
دکتر مقاری خاطرنشان کرد: در جلسه امروز از دانشجویان خواستیم که یک سری از مطالبات مورد نیاز خود را در حوزه امکانات خوابگاهی لیست کنند تا بتوانیم این امکانات را در اختیار آن‌ها قرار بدهیم که داشتن امکاناتی نظیر ماشین لباسشویی از جمله خواسته‌های دانشجویان بود.
وی همچنین خاطرنشان کرد: در خصوص تجمیع خوابگاه‌های سطح شهر دانشگاه تهران پیشنهاد من به معاونت دانشجویی دانشگاه این بود که یک یا دو مجتمع را با ظرفیت ۶۰۰ تا ۷۰۰ نفره در اطراف دانشگاه اجاره کنیم و دانشجویان را در این مجتمع‌ها اسکان بدهیم و هزینه اجاره این مجتمع‌ها با اجاره خوابگاه‌های سطح شهر پرداخت شود. چرا که اعتقاد داریم دانشجویان خواسته کاملا معقول و منطقی دارند و باید مجتمع‌هایی در اختیار آن‌ها قرار بگیرند که حداقل از امکانات خوابگاهی بهره‌مند باشند.
وی در ادامه تجمیع خوابگاه‌های سطح شهر را یکی از مهمترین و اصلی‌ترین مطالبات دانشجویان ساکن این خوابگاه‌ها عنوان کرد و گفت: در حال حاضر حدود ۲۰۰۰ دانشجوی دانشگاه تهران در خوابگاه‌های سطح شهر سکونت دارند، در حالی‌که قدمت این خوابگاه‌ها به حدود ۷۰ تا ۸۰ سال بر می‌گردد و ضمن اینکه این ساختمان‌ها به هیچ عنوان برای سکونت خوابگاهی ساخته نشده‌اند و هیچ امکانات رفاهی در این ساختمان‌ها وجود ندارد؛ بنابراین اولین مطالبه ما این است که این ساختمان‌ها در یک یا دو مجتمع بزرگ خوابگاهی تجمیع شوند و یا اینکه دانشجویان ساکن این خوابگاه‌ها در کوی دانشگاه سکونت داده شوند.
خداوردی با تاکید بر اینکه دانشجویان کارشناسی دانشگاه تهران از سال ۸۸ از سکونت در کوی خوابگاه منع شدند، گفت: بعد از حوادث سال ۸۸ بر اساس مصوبه شورای امنیت ملی دانشجویان کارشناسی دانشگاه تهران از کوی خوابگاه جدا و در خوابگاه‌های سطح شهر اسکان داده شده‌اند و در حال حاضر مسئولین دانشگاه می‌گویند ظرفیت لازم برای اسکان دانشجویان خوابگاهی سطح شهر در کوی دانشگاه وجود ندارد که البته در این زمینه جای تردید وجود دارد؛ چرا که تا قبل از این سال تمامی دانشجویان مقاطع کارشناسی ارشد، دکتری، کارشناسی در همان کوی دانشگاه مستقر بودند.
وی تاکید کرد: در حال حاضر بسیاری از دانشجویان دوره کارشناسی ارشد و دکتری که در کوی دانشگاه ساکن هستند، تمایل دارند در خوابگاه‌های سطح شهر اسکان داشته باشند؛ اما مورد موافقت مسئولین قرار نمی‌گیرد، ضمن اینکه رفت و آمد دانشجویان کارشناسی به کوی دانشگاه نیز منع شده است.
عضو شورای صنفی خوابگاه‌های سطح شهر دانشگاه تهران با تاکید بر اینکه این دانشجویان هیچ امکاناتی در داخل مجتمع‌های خوابگاهی ندارند، گفت: متاسفانه بر خلاف امکانات دانشجویان ساکن کوی دانشگاه که تقریبا همه اصناف در این کوی وجود دارد، ما هیچ امکانات رفاهی و صنفی در خوابگاه‌های خود نداریم و حتی اجازه استفاده از اصناف داخل کوی را نیز نداریم و این موضوع هزینه‌های زیادی را به دانشجویان تحمیل کرده است.
خداوردی در خصوص علت جداسازی دانشجویان کارشناسی از کوی دانشگاه، گفت: در حال حاضر جز یک خوابگاه به نام خوابگاه وصال که در سطح شهر برای دختران است، تمامی دانشجویان کارشناسی دختر و همچنین دوره تحصیلات تکمیلی در کوی دانشگاه مستقر هستند؛ اما دانشجویان کارشناسی پسر را از اسکان در این کوی منع کرده‌اند و مسئولان معتقد هستند به دلایل امنیتی دانشجویان کارشناسی نمی‌توانند در این مجتمع اسکان داشته باشند. چرا که این دانشجویان کارشناسی هستند که اغلب تجمعات دانشجویی را شروع می‌کنند و دانشجویان کارشناسی ارشد و دکتری پیگیر این تجمعات نیستند.
وی همچنین کاهش ساعات تردد در خوابگاه‌های سطح شهر را از دیگر خواسته‌های این دانشجویان عنوان کرد و گفت: متاسفانه دانشجویان خوابگاهی سطح شهر تا ساعت ۱۲ باید در خوابگاه‌ها حضور داشته باشند، اما این محدودیت برای دانشجویان ساکن کوی وجود ندارد و ما خواستار این هستیم که این محدودیت‌ها نیز در ۱۲ خوابگاه سطح شهر برطرف شود.
در ادامه دکتر علی مقاری، معاون برنامه ریزی دانشگاه تهران در خصوص خواسته‌ها و مطالبات دانشجویان، اظهار کرد: خواسته دانشجویان امروز کاملا یک خواسته صنفی بود که بیشتر به مشکلات خوابگاهی بر می‌گردد. با توجه به اینکه عمدتا این دانشجویان، دانشجویان مقطع کارشناسی هستند و این دانشجویان نیز در سطح شهر مستقر شده‌اند، بنابراین مشکلات زیادی دارند و در حال حاضر در مجتمع کوی دانشگاه تنها دانشجویان تحصیلات تکمیلی یعنی دکتری و ارشد سکونت دارند.
وی در ادامه تصریح کرد: قبل از سال ۸۸ دانشجویان کارشناسی دانشگاه تهران نیز در همان کوی دانشگاه اسکان داشتند، اما بعد‌ها در یک سری از ساختمان‌هایی که در اطراف دانشگاه تهران است، اسکان داده شدند. با توجه به اینکه این ساختمان‌ها اکثرا ساختمان‌های مسکونی و ساختمان‌های اداری بودند و از ابتدا برای خوابگاه ساخته نشده بودند، طبیعتا این مراکز کشش اسکان دانشجویان خوابگاهی را نخواهند داشت. چرا که تاسیسات این مجتمع‌ها تاسیسات اساسی نبوده است و یک ساختمان ۱۰ یا ۱۵ واحدی برای خانواده‌های ساکن آن منطقه ساخته شده است و این مراکز امروزه به عنوان خوابگاه مورد استفاده قرار می‌گیرند و بزرگترین مشکل دانشجویان نیز این بوده است؛ چون این مراکز برای خوابگاه ساخته نشده است، در نتیجه از وضعیت تاسیسات ساختمان اظهار نگرانی دارند و احساس ناامنی می‌کنند.
معاون برنامه‌ریزی دانشگاه تهران با بیان اینکه حدود ۲۰۰۰ نفر از دانشجویان، ساکن خوابگاه‌های سطح شهر هستند، اظهار کرد: از لحاظ هزینه‌ای و بودجه‌ای به نفع دانشگاه است که دانشجویان در یک مجتمع سکونت داشته باشند. چرا که پراکندگی سکونت این دانشجویان در سطح شهر برای دانشگاه هزینه‌بر است؛ اما در حال حاضر بودجه و اعتبار کافی جهت هزینه برای این دانشجویان وجود ندارد. ضمن اینکه ظرفیتی هم از سوی دانشگاه برای انتقال دانشجویان سطح شهر وجود ندارد و در حال حاضر ظرفیت کوی دانشگاه تکمیل شده است.
دکتر مقاری خاطرنشان کرد: در جلسه امروز از دانشجویان خواستیم که یک سری از مطالبات مورد نیاز خود را در حوزه امکانات خوابگاهی لیست کنند تا بتوانیم این امکانات را در اختیار آن‌ها قرار بدهیم که داشتن امکاناتی نظیر ماشین لباسشویی از جمله خواسته‌های دانشجویان بود.
وی همچنین خاطرنشان کرد: در خصوص تجمیع خوابگاه‌های سطح شهر دانشگاه تهران پیشنهاد من به معاونت دانشجویی دانشگاه این بود که یک یا دو مجتمع را با ظرفیت ۶۰۰ تا ۷۰۰ نفره در اطراف دانشگاه اجاره کنیم و دانشجویان را در این مجتمع‌ها اسکان بدهیم و هزینه اجاره این مجتمع‌ها با اجاره خوابگاه‌های سطح شهر پرداخت شود. چرا که اعتقاد داریم دانشجویان خواسته کاملا معقول و منطقی دارند و باید مجتمع‌هایی در اختیار آن‌ها قرار بگیرند که حداقل از امکانات خوابگاهی بهره‌مند باشند.
منبع: ایسنا