اقتصاد24-سایت تحلیلی نشنال اینترست اخیراً مقاله‌ای با قلم «دیوید آکس» در مورد توانایی نظامی ایران منتشر کرده است.
نویسنده این مقاله می‌گوید ایران در حمله به پایگاه‌های امریکا از کوچک‌ترین موشک خود استفاده نموده و موشکهای بزرگ با برد ۲۵۰۰ کیلومتر نیز دارد که در مواقع ضروری از آنها استفاده خواهد کرد.
ترجمه مقاله در ادامه آمده است:
نیروهای ایرانی در ۷ ژانویه سال ۲۰۲۰ بیش از ده موشک بالستیک را به سمت دو پایگاه امریکایی در عراق شلیک کردند و خسارات زیادی به آنها وارد کردند. این حملات تلافی جویانه تهران در پی ترور سردار قاسم سلیمانی فرمانده سپاه پاسداران و یکی از رهبران ارشد نظامی این کشور توسط امریکا انجام شد.
ایران در اقدامی متقابل، موشکهای خود را به سمت پایگاه نظامی عین الاسد در غرب عراق و اربیل شلیک کرد و دیپلمات‌ها و نظامیان امریکایی این پایگاه‌ها را هدف قرار داد.
باید گفت که تهران از موشکهای کوچک‌تر خود برای حملات ژانویه ۲۰۲۰ استفاده کرد این در حالی است که این کشور دارای موشکهای بسیار بزرگ‌تری است که دامنه و برد بیشتری دارند و در نهایت می‌توانند کلاهک هسته‌ای را حمل کنند! در کل باید گفت ایران حدود ۵۵۰۰۰ موشک زمین به زمین دارد. اکثر آنها موشک‌هایی با برد کوتاه‌تر مانند شهاب ۱ و فتح ۱۱۰ هستند. این کشور همچنین دارای موشکهای قیام است که می‌تواند تا ۵۰۰ مایل پرتاب شود.
دور بردترین موشک ایران سجیل نام دارد که با برد ۲۵۰۰ کیلومتر می‌تواند سراسر خاورمیانه، اروپای شرقی، آفریقای شرقی و آسیای جنوبی را هدف قرار دهد. ظاهراً ایران دارای موشکی نیست که بتواند از خاک ایران به ایالات متحده امریکا حمله کند.
«جفری لوئیس» کارشناس موشکی در انستیتوی مطالعات بین المللی میدبوری در مونتری، عکس‌هایی از لاشه‌های موشکهای شلیک شده در حملات ژانویه سال ۲۰۲۰ را مورد مطالعه قرار داد و نتیجه گرفت موشکهای مورد استفاده در این حملات موشکهای قیام بودند.
موشک بالستیک کوتاه برد «قیام» از سری جدید موشکهای ایرانی است که دارای ویژگی‌های فنی جدید و قدرت تاکتیکی منحصر به فرد است.
طول موشک قیام در حدود ۱۱/۵ متر، قطر ۸۸ سانتی متر، وزن مسلح ۶۲۸۰ کیلوگرم و وزن سر جنگی ۶۴۵ کیلوگرم است. این موشک می‌تواند با موتور تک مرحله‌ای سوخت مایع انواع مأموریت‌های زمین به زمین را تا سقف پروازی ۲۰۰ کیلومتری و با برد ۸۰۰ کیلومتری انجام دهد.
بر اساس گزارش مرکز مطالعات استراتژیک و بین المللی واشنگتن دی سی این موشک مجهز به سیستم هدایت پیشرفته است که می‌تواند با سرعت بیشتری تغییرات در مسیر خود را تشخیص داده و اصلاح کند. یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های این موشک زمین به زمین، عدم وجود بالک است که از لحاظ فنی، نداشتن بالک برای این نوع موشک‌ها بسیار قابل توجه و حائز اهمیت است. در فناوری موشک، بالک به عنوان عامل اصلی تعادل در هدایت مسیر است و معمولاً پرتاب موفقیت آمیز موشک بدون بالک به سختی صورت می‌گیرد، بنابراین نداشتن بالک در «موشک قیام»، پیشرفت فوق العاده ایران در زمینه سیستم‌های هدایتی موشک را نشان می‌دهد.
موشک سجیل نیز یک طرح کاملاً ایرانی با سوخت جامد است که وزن کلاهک این موشک حدود هزار کیلوگرم و برد آن به ۲۵۰۰ کیلومتر می‌رسد که در دو نوع ۱ و ۲ ساخته شده است. سجیل با ۲۳ تن وزن، موشکی زمین به زمین و دومرحله‌ای با قابلیت سرجدا شونده است که وزن سر جنگی آن ۶۵۰ کیلوگرم اعلام شده و طول آن ۱۷.۹۰ متر و قطرش ۱۲۵ سانتی متر است و قابلیت پرتاب از زوایای مختلف را دارد.
گرچه این موشک از نظر اندازه، وزن و برد شباهت‌های زیادی با موشک شهاب ۳ دارد، اما سوخت جامد آن بیانگر پیشرفت اساسی آن نسبت به موشک شهاب است. سوخت جامد زمان پرتاب تقریباً فوری را ممکن می‌کنند و موشک در هنگام پرتاب کمتر آسیب پذیر می‌شود.
از آنجا که موشک‌ها با سوخت جامد لازم نیست بلافاصله قبل از پرتاب سوخت شوند، به راحتی حمل می‌شوند. از طرف دیگر، موشکهای سوخت جامد از ویژگی‌های عملکردی خاصی برخوردار هستند که هدایت و کنترل آنها را دشوار می‌کند. اینکه مهندسان ایرانی چگونه به این دستاوردها رسیده اند هنوز مشخص نیست اما به نظر می‌رسد که آنها سیستم‌های هدایت شهاب را اصلاح کرده اند. سجیل می‌تواند کاندیدای اصلی برای حمل کلاهک اتمی باشد!
بنابراین ایران دارای موشک‌هایی با برد زیاد و قابلیت‌های قابل توجه بوده که توان هدف قرار دادن متحدین نزدیک امریکا در خاورمیانه را داشته و در صورت وقوع جنگ با امریکا می‌توانند آسیب‌های جدی به منافع امریکا در منطقه خاورمیانه وارد کنند.