اقتصاد۲۴ - تنوع بخشی به ابزارهای مالی و سرمایه گذاری می‌تواند راهی مناسب برای سودآوری بیشتر، کاهش ریسک‌های سرمایه‌گذاری و توسعه بازار‌های مالی باشد. سرمایه‌گذاری‌های جایگزین به سرمایه گذاری در اوراقی به غیر از اشکال سنتی نظیر اوراق سهام، اوراق قرضه و ارز اطلاق می‌شود.
۱-صندوق‌های قابل معامله و اوراق قابل معامله (ETN,ETF)
ETNها معمولا به شکل اوراق بدهی یک نهاد بزرگ صادر می‌شوند. بانک " بارکلی" و موسسه رتبه بندی " استاندارد اند پورز" از جمله صادرکنندگان ETN هستند. از سوی دیگر، اما ETF بیانگر یک صندوق سرمایه گذاری است که واحد‌های آن به مانند اوراق سهام قابلیت معامله در طول روز را دارد.
فرق بزرگ بین ETN و ETF در ریسک اعتباری آن‌ها است. برای مثال اگر بارکلی ورشکسته شود سرمایه گذاران مانند سایر تامین مالی کنندگان (نظیر بانک‌های وام دهنده به بارکلی) خواهند بود و نخواهند توانست عایدی وعده داده شده را دریافت کنند. هم چنین تا زمانی که سررسید ETN فرا نرسد یا سرمایه گذار آن را به فرد دیگری نفروشد، هیچ عایدی نخواهد داشت. از سوی دیگر، اما بازدهی ETFها متغیر بوده و بستگی به شرایط بازار‌ها دارد.
۲-وام دهی مبتنی بر سهام (SBL)
این روش معمولا توسط نهاد‌های مالی و بانک‌های بزرگ انجام می‌شود. خریدار دارای سرمایه قابل توجه که برای انجام تراکنش‌های مالی لازم خود (مثلا خرید خانه) نیاز به اعتبار دارد به عنوان ضمانت بازپرداخت به وام دهنده یک سبد دارایی (متشکل از اوراق قرضه، سهام و ...) را معرفی می‌کند. در صورتی که قرض گیرنده نتواند اقساط خود را بازپرداخت کند، وام دهنده اوراق مالی ررا مصادره و به فروش می‌رساند تا خسارت خود را جبران کند.
از جمله مزایای این روش برای قرض گیرنده می‌توان به نگهداری سهام و به فروش نرساندن آن اشاره کرد.
۳- برنامه سرمایه گذاری سیستماتیک (SIP)
در این گونه برنامه ها، سرمایه گذاران مبلغ مشخصی را در بازه‌های زمانی ثابت (مثلا دوماه یک بار) در یک حساب تجاری، بازنشستگی یا صندوق مشترک سرمایه گذاری می‌کنند که این مبلغ صرف خرید بخش معینی از سهام می‌شود.
۴- پکیج سرمایه گذاری خرد و محصولات بیمه شده (PRIIP)
این پکیج به طبقه‌ای از دارایی‌های مالی اطلاق می‌شود که توسط بانک‌ها و موسسات مالی در سطح اتحایده اروپا به عنوان جایگزینی برای حساب‌های سپرده پس انداز بانکی معرفی شده است. این پکیج غالبا شامل سهام، اوراق قرضه و طرح‌های بیمه‌ای است.
از این پکیج‌ها در شرایطی استفاده می‌شود که مشتری خواهان تحقق هدف مشخصی نظیر خرید خانه یا تامین هزینه تحصیل فرزندش باشد. طبق اعلام کمیسیون اروپا ارزش PRIIP در سطح اتحادیه اروپا اکنون به ۱۰ تریلیون یورو رسیده است.
خریدار با انتخاب سبدی از سهام، گروه کالایی و اوراق مد نظر خود که توسط بانک پیشنهاد می‌شود سود کسب می‌کند.
۵- تسهیلات اجرایی سواپ (SEF)
SEF در واقع‌ی پلتفرم الکترونیکی است که در یک چارچوب شفاف و قانونمند، اجازه معامله به شکل سواپ (معاوضه جریان نقدی در آینده) را می‌دهد. این روش در واقع شکل تکامل یافته ابزارهای مشتقه محسوب می‌شود.
۶- صندوق‌های سرمایه گذاری املاک (REIT)
این صندوق‌ها دارای یک سبد دارایی مبنی بر املاک (زمین، آپارتمان، ساختمان...) هستند که سهام خود را در بورس عرضه می‌کنند. این صندوق‌ها یا به شکل خرید مستقیم یا به شکل ارائه وام‌های رهنی تملک املاک را به دست می‌آورند.
۱-صندوق‌های قابل معامله و اوراق قابل معامله (ETN,ETF)
ETNها معمولا به شکل اوراق بدهی یک نهاد بزرگ صادر می‌شوند. بانک " بارکلی" و موسسه رتبه بندی " استاندارد اند پورز" از جمله صادرکنندگان ETN هستند. از سوی دیگر، اما ETF بیانگر یک صندوق سرمایه گذاری است که واحد‌های آن به مانند اوراق سهام قابلیت معامله در طول روز را دارد.
فرق بزرگ بین ETN و ETF در ریسک اعتباری آن‌ها است. برای مثال اگر بارکلی ورشکسته شود سرمایه گذاران مانند سایر تامین مالی کنندگان (نظیر بانک‌های وام دهنده به بارکلی) خواهند بود و نخواهند توانست عایدی وعده داده شده را دریافت کنند. هم چنین تا زمانی که سررسید ETN فرا نرسد یا سرمایه گذار آن را به فرد دیگری نفروشد، هیچ عایدی نخواهد داشت. از سوی دیگر، اما بازدهی ETFها متغیر بوده و بستگی به شرایط بازار‌ها دارد.
۲-وام دهی مبتنی بر سهام (SBL)
این روش معمولا توسط نهاد‌های مالی و بانک‌های بزرگ انجام می‌شود. خریدار دارای سرمایه قابل توجه که برای انجام تراکنش‌های مالی لازم خود (مثلا خرید خانه) نیاز به اعتبار دارد به عنوان ضمانت بازپرداخت به وام دهنده یک سبد دارایی (متشکل از اوراق قرضه، سهام و ...) را معرفی می‌کند. در صورتی که قرض گیرنده نتواند اقساط خود را بازپرداخت کند، وام دهنده اوراق مالی ررا مصادره و به فروش می‌رساند تا خسارت خود را جبران کند.
از جمله مزایای این روش برای قرض گیرنده می‌توان به نگهداری سهام و به فروش نرساندن آن اشاره کرد.
۳- برنامه سرمایه گذاری سیستماتیک (SIP)
در این گونه برنامه ها، سرمایه گذاران مبلغ مشخصی را در بازه‌های زمانی ثابت (مثلا دوماه یک بار) در یک حساب تجاری، بازنشستگی یا صندوق مشترک سرمایه گذاری می‌کنند که این مبلغ صرف خرید بخش معینی از سهام می‌شود.
۴- پکیج سرمایه گذاری خرد و محصولات بیمه شده (PRIIP)
این پکیج به طبقه‌ای از دارایی‌های مالی اطلاق می‌شود که توسط بانک‌ها و موسسات مالی در سطح اتحایده اروپا به عنوان جایگزینی برای حساب‌های سپرده پس انداز بانکی معرفی شده است. این پکیج غالبا شامل سهام، اوراق قرضه و طرح‌های بیمه‌ای است.
از این پکیج‌ها در شرایطی استفاده می‌شود که مشتری خواهان تحقق هدف مشخصی نظیر خرید خانه یا تامین هزینه تحصیل فرزندش باشد. طبق اعلام کمیسیون اروپا ارزش PRIIP در سطح اتحادیه اروپا اکنون به ۱۰ تریلیون یورو رسیده است.
خریدار با انتخاب سبدی از سهام، گروه کالایی و اوراق مد نظر خود که توسط بانک پیشنهاد می‌شود سود کسب می‌کند.
۵- تسهیلات اجرایی سواپ (SEF)
SEF در واقع‌ی پلتفرم الکترونیکی است که در یک چارچوب شفاف و قانونمند، اجازه معامله به شکل سواپ (معاوضه جریان نقدی در آینده) را می‌دهد. این روش در واقع شکل تکامل یافته ابزارهای مشتقه محسوب می‌شود.
۶- صندوق‌های سرمایه گذاری املاک (REIT)
این صندوق‌ها دارای یک سبد دارایی مبنی بر املاک (زمین، آپارتمان، ساختمان...) هستند که سهام خود را در بورس عرضه می‌کنند. این صندوق‌ها یا به شکل خرید مستقیم یا به شکل ارائه وام‌های رهنی تملک املاک را به دست می‌آورند.
منبع: ایسنا