اقتصاد۲۴ - شهر باستانی بدروم از مهم ترین شهرهای گردشگری در ترکیه به شمار می رود و جاذبه های طبیعی و تاریخی بسیار زیادی دارد. در این میان آرامگاه هالیکارناسوس ، مورد توجه بسیاری از گردشگران قرار گرفته است. دلیل اصلی این توجه، قرار گرفتن این آرامگاه در لیست عجایب هفتگانه جهان است. اگرچه امروز، فقط بقایایی از این آرامگاه، در معرض دید گردشگران قرار گرفته است، اما وجود داشتن آن در لیست عجایب هفتگانه، به قدر کافی هیجان‌انگیز خواهد بود و برای دیدن آن کافی است. در ما این مطلب می خواهیم اطلاعاتی درباره تاریخ و وضعیت کنونی این آرامگاه در اختیار شما قرار دهیم.
عجایب هفتگانه در بدروم
به طور حتم تاکنون نام عجایب هفتگانه به گوش شما خورده باشد. این عنوان به مجموعه ای از سازه های بزرگ و شگفت آوری گفته می شود که در دوران باستان به وسیله انسان ها ساخته شده اند. البته چون این مجموعه، توسط یونانیان باستان و در یک کتاب گردشگری یونانی معرفی شد، تنها سازه هایی که در اطراف مدیترانه واقع شده بودند، در فهرست قرار گرفتند. سازه هایی مانند هرم جیزه مصر، تندیس زئوس در المپیا و همینطور فانوس اسکندریه که جملگی به علت وسعت ابعاد و حجم ها، از شاهکار‌های مهندسی در زمان خودشان به شمار می رفتند. آرامگاه هالیکارناسوس هم یکی از همین عجایب است.
آرامگاه هالیکارناسوس
در زمان امپراتوری هخامنشیان، استانداران و فرماندارانی تحت عنوان ساتراپ ها، به منطقه های گوناگون فرستاده می شد و به نمایندگی از حکومت مرکزی، در آنجا فرمانروایی می کردند. در حدود ۴۰۰ سال پیش از میلاد مسیح، شهری به نام هالیکارناسوس، پایتخت ناحیه کوچکی در سواحل مدیترانه به نام کاریا قرار داشت. زوجی با نژاد ترکی و سبک زندگی یونانی، به نام های مازولوس و آرتیمیس ساتراپ های هخامنشی به شمار می رفتند و فرمانروایی این منطقه را بر عهده داشتند. این زوج ۲۴ سال در این منطقه حکمرانی می کردند تا این که در سال ۳۵۳ پیش از میلاد، مازولوس فوت کرد و همسر وی آرتیمیس را تنها رها کرد.
آرتیمیس تصمیم گرفت تا بنای یادبودی برای وی بنا کند. پس فرمان داد تا بهترین معماران و مجسمه سازان را از سرتاسر کشور یونان بیابند و به خدمت خود بگیرند. صدها کارگر، صنعت گر و هنرمند دیگر هم جهت ساخت بنا به این معماران کمک می کردند. در آخر، بنایی بسیار عظیم خلق شد که تا قرن های طولانی از تمام آرامگاه های معروف دنیا سرتر بود. تا حدی که امروزه واژه (Mausoleum) در زبان انگلیسی، کلمه ای است که به تمام آرامگاه های بزرگ سرتاسر دنیا داده می شود و از نام مازولوس برگرفته شده است.
معماری آرامگاه
طراحی بنای آرامگاه، ترکیبی از معماری و پیکر‌تراشی یونان باستان است. این ساختمان با ارتفاع ۴۵ متری بر روی تپه ای که به شهر اشراف داشت بنا شد. سازه آرامگاه به سه بخش تقسیم می شد که هر بخش به شکلی متفاوت طراحی شده بود. بخش پایینی بنا، یک پایه سنگی مکعبی شکل بود که با افزایش ارتفاع حالت مخروطی به خود می گرفت. این بخش که تقریبا یک سوم ارتفاع بنا را به خودش اختصاص می داد از جنس سنگ مرمر ساخته شده بود. هرچند که پشت آن دیوار‌های آجری هم قرار داشتند تا وزن سنگین سازه را به دوش خود بکشند. این بخش با نقش برجسته هایی از تصاویر جنگ افسانه های یونان باستان مانند جنگ یونانیان با قبیله آمازون آذین بسته شده بود. ولی طراحی بخش میانی ساختمان منحصر به فرد بود. ۳۶ ستون باریک به شکلی قرار گرفته بودند که در هر ضلع بنا ۹ ستون دیده می شد. جالب آن بود که میان هر ۲ ستون، تندیسی از الهه ها و همینطور فرشته های یونانی قرار داشت و شکل فوق العاده ای به تمام ساختمان می داد. پشت ستون ها، بلوک های تو خالی قرار داشتتند که وزن سقف سنگین آرامگاه را متحمل می شد. در مجموع این بخش میانی هم حدود یک سوم ارتفاع سازه را به خودش اختصاص داده بود. بالاترین بخش بنا به شکل یک هرم پلکانی درست شده بود که به سمت جایگاه پایانی صعود می کرد. بر روی این پلکان تندیس با شکوهی قرار داشت که شگفتی ساختمان را کامل می کرد (چهار اسب بزرگ ارابه ای را حمل می کردند که ماسول و آرتمیس بر روی آن سوار بودند). بنای آرامگاه هالیکارناسوس به جهت دارا بودن مجسمه ها و تندیس های بی همتا بسیار غنی بود. در بین همه این مجسمه ها، ده ها تندیس و پیکره در ابعاد طبیعی یا کوچک و بزرگ از الهه ها، فرشته ها،انسان ها، شیر، اسب و حیوانات دیگر قابل دیدن است. تزئین هر قسمت از بنا به دست یکی از مجسمه سازان معروف یونانی آن زمان صورت گرفته بود که در حدود دو سال طول کشید. کار ساخت و ساز بنای آرامگاه تا هنگام مرگ آرتمیس نیز تمام نشده بود. اما پیکر‌تراشان بعد از مرگ او تصمیم گرفتند تزئین بنا را کامل کنند.
شما می توانید برای ترجمه مدارک به ترکی به سایت شرکت مهاجرتی شایان مراجعه کنید.