اقتصاد۲۴ - تهران یکی از شهرهای پرمصرف منابع آبی شناخته میشود؛ تا جایی که سرانه مصرف آب شرب در این شهر ۲۴۰ لیتر در شبانهروز به ازای هر نفر است که باتوجه به سرانه ۱۷۰ لیتر کشوری، تهرانیها ۷۰ لیتر بیشتر از سرانه کشور مصرف میکنند که طبق گفته کارشناسان، این مساله یک فاجعه آبی است و باید مدیریت مصرف صورت گیرد.
سرانه مصرف شهر تهران در تابستان تا ۳۱۰ لیتر در شبانهروز نیز میرسد که این رقم بسیار بزرگی است. درحال حاضر شهر تهران روزانه ۳۷ هزار لیتر آب مصرف میکند که این رقم در تابستان به بیش از ۴۴ هزار لیتر خواهد رسید که با توجه به کاهش چشمگیر بارندگیها بر لزوم مدیریت مصرف در این کلان شهر تاکید میشود. مصارف فعلی در شهر تهران نشان میدهد که مصرف آب شرب این کلانشهر در مقایسه با مدت مشابه سال گذشته ۱۰ درصد بیشتر شده است که با توجه به گزارشهای سازمان هواشناسی و بارشهای انجام شده، تهران شرایط خوبی به لحاظ آبی نخواهد داشت.
تامین آب شرب تهران ۷۰ درصد از منابع آب سطحی و ۳۰ درصد از منابع آبهای زیرزمینی صورت میگیرد که با کاهش بارشها، سهم آبهای سطحی کاهش و سهم منابع آب زیرزمینی افزایش مییابد که این روند به معنای استفاده از ذخایر آب نسل آینده است، اما این مساله برای پایتخت نشینان چندان جدی نیست.
افزایش مصرف آب در تهران موجب شده تا تصمیمات جدی برای کنترل این موضوع اتخاذ شود. سیدرسول باقری، معاون درآمد و امور مشترکین شرکت آب و فاضلاب استان تهران در این باره اعلام کرد: از اول خرداد ماه به تمامی مشترکان پرمصرف و بدمصرف اخطار ارسال خواهد شد و در صورت تداوم، محدودیت مصرف را اعمال خواهیم کرد.
وی با اشاره به روند صعودی افزایش مصرف آب در پایتخت گفت: سناریوهایی برای روزهای سبز، زرد، نارنجی و قرمز تدوین شده است و اولویت برخورد با مصارف فضای سبز و بنایی، مشترکان تجاری و دولتی و در آخر پرمصرفها و بدمصرفهای خانگی خواهد بود.
باقری با بیان اینکه ۶۰ درصد از مشترکان تهرانی بالای الگوی مصرف، آب مصرف میکنند، گفت: اخطاریههایی برای این گروه از مصارف خانگی ارسال خواهد شد و در صورتی که در رفتار مصرف خود تغییری ایجاد نکنند با محدودیت مصرف مواجه خواهند شد.
بیشتر بخوانید: تهرانیها منتظر نوبتبندی آب باشند
معاون درآمد و امور مشترکین شرکت آب و فاضلاب استان تهران افزود: الگوی مصرف آب برای هر واحد مسکونی در شهر تهران در یک ماه ۱۴ هزار لیتر (۱۴ مترمکعب) آب است. واحدهای مسکونی که تا ۲۸ هزار لیتر (۲۸ مترمکعب) آب در ماه مصرف کنند جزو پرمصرفها و گروهی که بیش از ۲۸ مترمکعب آب در ماه مصرف کنند در رده بدمصرفهای آب استان تهران قرار خواهند گرفت.
باقری با اشاره به وجود ۱۶ هزار رشته انشعاب بنایی در استان تهران گفت: ماموران تشخیص شرکت آب و فاضلاب استان تهران تمامی اشتراکات بنایی را شناسایی و رصد میکنند و در صورت شروع اعمال محدودیتها، اولویت برخورد و اعمال محدودیتها از مصارف بنایی آغاز خواهد شد.
به گفته معاون درآمد و امور مشترکین شرکت آب و فاضلاب استان تهران با هماهنگیهای انجامشده با استانداری تهران، تمامی ادارات و نهادهای دولتی این استان مکلف خواهند بود تا مصارف خود را ۲۰ درصد نسبت به سال گذشته کاهش دهند.
داریوش مختاری، کارشناس حوزه منابع آبی در این راستا گفت: قطعا اجرای طرحهای بازدارند از ایجاد یک فاجعه بزرگ که همان بی آبی در کلان شهرها و خالی از سکنه شدن شهرهای بزرگ است جلوگیری میکند و لازم است که اینگونه طرحها با جدیت دو چندان اجرایی شود.
وی با اشاره به وضعیت نامناسب مصرف آب در کلان شهر ها، اظهار کرد: اگر روشهای کاهش مصرف آب از ۱۰ سال پیش به طور جدی تری پیگیری میشد اکنون وضعیت این چنین نبود و اگر امروز نیز به دنبال راهکار برای کاهش مصرف باشیم شرایط بهتر خواهد بود؛ چراکه آب بخش مهمی از زندگی است و باید برای مدیریت آن برنامههای منسجمی وجود داشته باشد.
این کارشناس حوزه منابع آبی با بیان اینکه باید به این موضوع توجه کرد که گرچه تاکنون ایران علی رغم بهرهبرداری بیرویه از آبخوانها توانسته از بی آبی در امان بماند، اما با پایانیافتن ذخایر راهبردی آبخوانها، بیدرنگ کلانشهرهای کشور بیآب خواهند شد، گفت: هرچند که کمآبی یک واقعیت جغرافیایی و زمینشناختی در کشور است، اما با انجام آموزش و اطلاعرسانی فراگیر بیشک لازم است شهروندان را از پیامدهای مصرف بیرویه آب آگاه کرد.
مختاری با تاکید بر اینکه جلوگیری از خشکسالی و مدیریت آب موضوعی است که میبایست با جدیت دنبال شود، تصریح کرد: اگر از فرصتهای کنونی استفاده نشود در سالهای آینده پشیمانی فایدهای ندارد و میبایست برنامه ریزی از هم اکنون به طور جدی وجود داشته باشد.
به گفته وی با توجه به اهمیت آب در تمام امور انسانی لازم است که طرحهای بازدارنده به طور جدی وارد مرحله اجرا شود تا سدی برای وقوع یک فاجعه بزرگ باشد. همچنین باتوجه به اینکه در تهران میزان مصرف طی سالهای اخیر افزایش چشمگیری یافته است باید طرحهای بازدارنده بیشتری نیز مورد بررسی قرار گیرد.