اقتصاد ۲۴ - مدتی است که سرمایهگذاری در حوزه ارزهای دیجیتال در کشورمان مورد توجه قرار گرفته و برخی افراد بخشی از سرمایهی خود را از بازار بورس اوراق بهادار به بازار رمز ارزها انتقال داده و به دنبال سرمایهگذاری در این بازار هستند. عدم شناخت افراد از تفاوتهای بنیادین میان صرافی ارز دیجیتال و کارگزاری بورس اوراق بهادار باعث شد تا در مقالهای به این موضوع بپردازیم. تفاوت میان صرافی ارز دیجیتال (داخلی و خارجی) با یک کارگزاری بورس چیست؟ چرا نباید از صرافیهای رمز ارز به عنوان کیف پول استفاده کرد؟
بازار ارزهای رمزنگاری شده (Cryptocurrency) عمر بسیار کوتاهی در مقایسه با بازار سهام دارد. ساتوشی ناکاموتو در سال ۲۰۰۸-۲۰۰۹ با خلق بیت کوین، گونهی جدیدی از دارایی را به بازارهای مالی جهان معرفی کرد. این دارایی جدید مبتنی بر بلاکچین بوده و هیچ نهاد متمرکزی آن را عرضه نمیکند و تحت کنترل هیچ کشوری نیست. پس از بیت کوین، سیلی از شبکهها و رمز ارزهای جدید وارد این حوزه شدند و مرزهای این حوزه را گسترش دادند. اتریوم، ریپل، لایت کوین، دوج کوین و بعدها پروتکلهای دیفای و شبکههای جدیدتر دات و آلگوراند وارد حوزه رمزارزها شدند و هرکدام ارز دیجیتال خود را عرضه کردند. فارغ از بحث فنی، هریک از این ارزهای دیجیتال ابزاری برای سرمایهگذاری هستند. رشد قیمت بسیار بالای ارزهای دیجیتال و در راس آنها بیت کوین، افراد زیادی را به این حوزه کشانده است.
بیشتر بخوانید: پسورد کیف پول رمزارزتان را در اختیار کسی نگذارید
گام بعدی، ساخت کیف پول است. اما در اینجا لازم است مختصری در این مورد توضیح دهیم. همانطور که از نام رمز ارزها مشخص است، این نوع دارایی بر خلاف تمامی داراییهای سنتی به صورت رمزنگاری شده میان افراد جابهجا میشود. در اینجا قصد عمیق شدن در این باره را نداریم، اما در همین حد بدانید که بیت کوینی که خریداری میکنید به واسطه کلید خصوصی (یا عبارت بازیابی ۱۲ کلمه یا Seed یا Private Key) شما رمزنگاری خواهد شد تا به این شکل تایید کنید که صاحب بیت کوین شما هستید و این شما هستید که با داشتن کلید خصوصی دسترسی به کوین خود دارید. این کلید خصوصی در دست هرکس باشد، صاحب بیت کوین و یا دیگر ارزهای دیجیتال خواهد بود. بیت کوینی که شما خریداری میکنید در بلاکچین شبکه وجود دارد و کیف پولها به عنوان رابط کاربری به وجود آمدند تا دسترسی شما به کوینها را به شکل راحتتری امکانپذیر کنند. پس هیچ راهی وجود ندارد که بیت کوین، اتریوم یا سایر ارزهای دیجیتال را بخرید، اما کیف پول نداشته باشید.
صرافی در مفهوم عام محلی برای تبدیل داراییها است. در حوزه ارزهای دیجیتال نیز برای خرید و فروش ارزهای دیجیتال به صرافیها نیاز داریم. البته بدون حضور صرافی میتوان رمز ارز را از سایر افراد خریداری کرد، اما مطمئنترین راه، استفاده از یک صرافی است. همانطور که در بالا اشاره کردیم، راهی وجود ندارد که یک کاربر عادی بخواهد بیت کوین یا سایر ارزهای دیجیتال را خریداری کند، اما کیف پول نداشته باشد. صرافیهای ارز دیجیتال، چه داخلی و چه خارجی، از این قاعده مستثنا نیستند. پس صرافیها نیز کیف پول ارز دیجیتال دارند که کلید خصوصی آن در اختیار مالکان صرافی است.
به یاد بیاورید که شبکه بیت کوین و ماینرهای آن تفاوتی میان شما و صرافیها قائل نیستند (در واقع در این حوزه راهی برای شناسایی مالک یک کیف پول وجود ندارد)، از نظر آنها هر کس کلید خصوصی کیف پول را در اختیار دارد، میتواند آن را انتقال دهد.
محلی برای خرید یا فروش یک ارز دیجیتال است؛ همین. در این حوزه برخی از صرافیها بازاری برای کاربران خود ایجاد میکنند تا مشتریانشان بتوانند باهم به ترید ارزهای دیجیتال بپردازند. به جز این دو، صرافیهای ارز دیجیتال رسالت دیگری ندارند.