تزریق قطره‌چکانی واکسن کرونا ایمنی ایجاد نمی‌کند/ خطرات تغییر واکسن کرونا برای تزریق دوز دوم

اقتصاد۲۴- میناسادات حسینی: «واکسن کرونا؛ چه ایرانی و چه خارجی نزدم و نمی‌زنم، چون اطلاعات این واکسن‌ها منتشر نشده است.» این صحبت‌های پروفسور هاشم رفیعی‌تبار، پدر فناوری نانو در ایران است که می‌گوید: اگر خارجی‌ها اطلاعات واکسن را به ما دادند، واکسن خارجی را می‌زنیم.

تزریق دوز دوم واکسنی دیگر هزاران عارضه در پی دارد

پدر علم نانو ایران در گفتگو با اقتصاد ۲۴ می‌گوید: در حالی اعلام شد می‌توان دوز دوم برخی واکسن‌های خارجی کرونا را ایرانی زد که این کار باعث هزاران عارضه برای نسل فعلی یا نسل‌های آینده می‌شود.

پروفسور هاشم رفیعی‌تبار ادامه داد: هر واکسن پلتفرم خاص خود را دارد. خانم خانه خورشت قورمه سبزی را با خورشت قیمه قاطی نمی‌کند. به قدری مساله واکسن حساس و دقیق است که تداخل واکسن‌ها می‌تواند باعث هزار مشکل نه تنها برای نسل فعلی، که برای نسل آینده شود.

سوالات بی پاسخ در مورد اطلاعات واکسن‌های خارجی و داخلی کرونا

استاد نمونه کشوری در حوزه نانو گفت: ما راجع به واکسن‌های کرونا که ۶ ماه است تولید شده حتی در مورد فایزر سوال داریم. واکسن ۷ سال طول می‌کشد تا تولید شود. این واکسن‌ها مجوز تزریق اضطراری گرفته اند و حق هم دارند، چون تعداد زیادی فوت کرده اند و مجبورند جلوی اشاعه کرونا را حتی در کوتاه مدت بگیرند.

بیشتر بخوانید: خبر مهم وزیر نیرو درباره خرید ۱۶ میلیون دوز واکسن کرونا

پروفسور هاشم رفیعی‌تبار در پاسخ به سوال اقتصاد ۲۴ مبنی بر اینکه در ارتباط با کرونا در حوزه نانو چه کار‌هایی صورت گرفته، گفت: در مورد کرونا در ارتباط با نانو فکر نمی‌کنم در ایران کاری انجام گرفته باشد. ما مقداری کار‌های علوم پایه را در مورد شناخت این بیماری انجام داده ایم و دانشجویانمان برای ساختن دستگاه‌های اندازه گیری نه فقط این ویروس، بلکه ویروس‌های مختلف در مقیاس کم در حال کارند؛ یعنی وقتی مقدار ویروس خیلی کم است بتواند حضورش را اطلاع بدهد. این کاری است که در تمام دنیا با استفاده از نانوتکنولوژی دارند انجام می‌دهند و تا اندازه‌ای هم موفق بودند، چون اندازه ویروس حدود ۲۵۰ نانومتر است و به عبارتی یک ساختار نانومتری است.

حوزه نانو در ایران نیازمند شفاف سازی است

چهره ماندگار فناوری نانو در گفتگو با اقتصاد ۲۴ ادامه داد: برای ساختن واکسن کرونا در خارج از پروتکل‌های نانوتکنولوژی بهره گرفته اند؛ به طور مثال ویروس تضعیف شده را در داخل یک ساختاری به نام لیبوسون که یک ساختار نانویی است قرار می‌دهند تا آن در داخل واکسن باشد و وارد سلول شود؛ یعنی بسته به اینکه چه پلتفرمی (نوع چینی، آمریکایی یا انگلیسی) برای واکسن استفاده کنند روش‌های مختلفی را می‌شود از نانو استفاده کرد.

پروفسور رفیعی‌تبار ادامه داد: در ایران در حوزه استفاده از نانو برای ساخت واکسن هیچ اطلاعی ندارم، چون در ایران بسیاری از صحبت‌هایی که می‌شود جنبه تبلیغاتی دارد و به دلیل عدم شفافیت نمی‌توان راستی آزمایی کرد.

افغانستان و قرقیزستان جایی برای محصولات نانو ندارد

پدر علم نانو ایران با بیان اینکه در مورد محصولات مبتنی بر نانو ایران ساخت جای سوال است، گفت: چندین بار از فعالان نانو در ستاد‌های مختلف در جلسات دانشگاهی سوال کردم، ولی جواب شفاف ندادند. تنها به گفتن «برخی محصولات را به افغانستان، قرقیزستان و.. صادر می‌کنیم» اکتفا کردند که به نظر من افغانستان و قرقیزستان جایی برای محصولات نانو ندارد.

پروفسور رفیعی‌تبار ادامه داد: از مسئولان حوزه نانو سوال کردم که چه محصولی صادر می‌کنید، که نمونه آن را شیر آبی که روکش نانویی دارد اعلام کردند که دیرتر زنگ بزند و خراب شود. این نانوتکنولوژی به معنای واقعی نیست، چون یک شیمیست هم می‌تواند این کار را کند.

بیراهه نانو در ایران

عضو فرهنگستان علوم گفت: ما پایه گذار نانو در ایران هستیم. قرار نبود نانو این راهی را برود که یک عده دارند آن را هدایت می‌کنند و پول‌های کلانی هم از قِبل آن گرفته اند. ما راه خود را از دیگران جدا کردیم و دانشجو تربیت می‌کنیم؛ ولی اینکه ادعای عجیب و غریبی کنیم که هم اکنون در صدا و سیما می‌کنند، درست نیست.

پروفسور رفیعی‌تبار گفت: حوزه نانو در کشور نسبت به ۱۵ سال پیش یک قدم رو به جلوست، ولی ما بیشتر ما دچار احساسات و لحظه گرایی می‌شویم و برای اینکه کمک مراکز قدرت را جذب کنیم مسئولان اخبار و اطلاعاتی می‌دهند که از نظر علمی صحیحی نیست و بیشتر جنبه تبلیغاتی دارد.

وی ادامه داد: اخیرا روزنامه نیچر در انگلستان مقاله‌ای تحت عنوان تقلبات علمی در سه کشور ایران، روسیه و چین چاپ کرد مبنی بر اینکه تولید مقاله در ایران که برخی برای ارتقای درجه انجام می‌دهند، می‌تواند به سلامتی جامعه آسیب بزند مثلا شما دارویی را بر پایه مقاله‌ای درست می‌کنید و این دارو ممکن است خوب نباشد. نیچر گفته ۳۵۰ مقاله در ایران تقلبی بوده است و آن را با مدرک اثبات می‌کند.