وضعیت ایران در ادوار مختلف المپیک

اقتصاد۲۴- سرانجام ایران با سه مدال طلا، دو نقره و دو برنز، به کار خود در المپیک توکیو پایان داد. بعضی می‌گویند این دوره بدترین نتایج ایران در المپیک رقم خورده و برخی معتقدند این دوره یکی از دوره‌های موفق ایران در المپیک بوده است. در این گزارش به مقایسه وضعیت ایران در ادوار مختلف المپیک می‌پردازیم:

کاراته: تجربه خوب

این دوره اولین دوره‌ای بود که کاراته در میان ورزش‌های المپیکی قرار گرفت. ایران از این حضور یک دوره‌ای، صاحب یک مدال طلای تاریخی شد؛ تاریخی از این جهت که شاید اولین بار بود که ورزشکاری سه امتیاز عقب باشد و در اثر ضربه حریف بیهوش شود و صاحب مدال طلا شود! عربستان سعودی هم در حسرت مدال طلای المپیک باقی ماند. چون کاراته در ادوار دیگر المپیک حضور نداشته، نمی‌توان به آن لقب موفق یا ناموفق نسبت به سایر ادوار را داد.

کشتی: مثل همیشه

ایران در المپیک ۹۶ آتلانتا اولین مدال طلای بعد از انقلاب اسلامی را توسط رسول خادم دریافت کرد. در ۲۰۰۰ سیدنی با علیرضا دبیر بار دیگر به طلا دست یافت، اما بعد از آن ۸ سال در حسرت طلای المپیک سوخت تا سال ۲۰۱۲ در لندن، ۴ طلای المپیک را توسط کمیل قاسمی، امید نوروزی، حمید سوریان و قاسم رضایی درو کرد و تاریخ‌ساز شد. المپیک لندن تا امروز پر افتخار‌ترین دوره المپیک در تاریخ ورزش ایران بوده و قسمت بزرگی از این افتخار، ناشی از کلکسیون مدال‌های طلا کشتی بود.

در المپیک ریو در برزیل، حسن یزدانی باز هم ایران را طلایی کرد و این بار هم یک مدال طلا در این رشته به دست آوردیم. یک نتیجه متوسط نسبت به سایر دوره‌ها. نه مثل لندن فوق العاده بودیم و نه مثل پکن و آتن، دست خالی برگشتیم!

وزنه برداری: جای خالی طلا

در وزنه برداری یکی از بدترین دوره‌ها را داشتیم. از ۲۰۰۰ سیدنی که حسین رضازاده چراغ اول را روشن کرد و ۲۰۰۴ که آن افتخار را تکرار کرد و ۲۰۰۸ که انصراف داد تا حسرت طلا به دل وزنه‌برداری بماند، وزنه‌بردای تبدیل به یکی از طلاآوران کاروران ایران شد. در لندن سه طلا و در ریودوژانیروی برزیل دو مدال طلا به وزنه برداران ایران رسید و به این ترتیب مدال نقره این دوره ایران، یکی از ضعیف‌ترین نتایج ایران در المپیک باشد.

برخی می‌گویند مدال طلا در رشته وزنه‌بردای بستگی به تاماش ایان رئیس پیشین فدراسیون جهانی وزنه‌برداری دارد که به گفته رئیس کنونی، همچنان نفوذ خود را حفظ کرده و تاثیرگذاری می‌کند. او شبیه‌ترین چهره به دون ویتو کورلئونه در فیلم پدرخوانده است.

تکواندو: عملکرد ضعیف

پر افتخار‌ترین ورزشکار ایران در المپیک هادی ساعی است که دو طلا و یک برنز در این مسابقات کسب کرده است. ایران از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۶ هر دوره حداقل یک مدال در المپیک گرفته است و تنها زن ایرانی صاحب مدال المپیک هم از تکواندو به این مدال رسیده است. همه این افتخارات باعث می‌شود سبد خالی ایران در این دوره را بتوان عملکردی ضعیف و غیر قابل دفاع نامید. تا جایی که حالا بسیاری از کاربران فضای مجازی به کیمیا علیزاده به خاطر انتقاداتش، حق می‌دهند.

تیراندازی: مدال تاریخی

فقط کاراته نبود که این دوره تاریخ‌سازی کرد. ایران برای اولین بار در رشته تیراندازی هم یک مدال طلا کسب کرد. تیراندازی مدال‌های زیادی در المپیک دارد و شاید این موفقیت، آغاز موفقیت‌های بزرگ بعدی ایران در این رشته باشد. ستاره‌های تیراندازی و کاراته، آبروی کاروان ایران را حفظ کردند.

بیشتر بخوانید: پایان کار کاروان ایران در المپیک با ۷ مدال

جودو: محرومیت

این دوره اولین مدال تاریخ جودو در المپیک هم توسط سعید ملایی کسب شد، اما سعید دو سال است پناهنده مغولستان شده و این افتخار در کارنامه ایران ثبت نخواهد شد. جودوی ایران فعلا دوران محرومیت خود را سپری می‌کند و وضعیت ورزشکاران ایران برای حضور در المپیک پاریس نامشخص است.

دو و میدانی: پایان ستاره

رشته دو و میدانی، یک بار توسط احسان حدادی یک مدال نقره برای ایران به ارمغان آورده است. این مدال دیگر تکرار نشد و این دوره هم رتبه ارزشمندی در این رشته پر مدال کسب نکردیم.

سایر ورزش‌ها: مثل همیشه

ایران در سایر ورزش‌ها هم توفیقی نداشت. در والیبال یکی دو برد شیرین داشت، اما حتی به مرحله بعد صعود نکرد. با این حال ایران در سال اتنخابات، یکی از سیاسی‌ترین ادوار المپیک را تجربه کرد؛ چنانچه طلای ارزشمند جواد فروغی چه در ایران و چه در خارج کشور محل بحث‌های زیادی بود و مخالفان و موافقان بسیاری داشت.