ضرورت رعایت ضوابط دلفین نگری از سوی قایقرانان آب‌های جزیره قشم

اقتصاد۲۴- مهدی زارعی این ضوابط را بر گرفته از ضوابط و استاندارد‌های بین‌المللی در این زمینه دانست و گفت: این ضوابط مطابق با آخرین بروزرسانی علمی دراین زمینه با بهره گیری از متخصصان بین‌المللی حوزه پستانداران دریایی اتحادیه جهانی حفاظت از طبیعت (IUCN) تهیه و تدوین شده است.
وی مهم‌ترین مطالب مطرح شده دراین کارگاه را رعایت فاصله درهنگام بازدید از دلفین‌ها، باید‌ها و نباید‌ها درهنگام بازدید از دلفین‌ها، سرعت مجاز در هنگام دلفین‌نگری، خودداری از غذا دادن به دلفین‌ها، خودداری از تماس و شنا کردن با دلفین‌ها و مدیریت زباله‌ها اعلام کرد.

بیشتر بخوانید: لزوم استفاده از ظرفیت‌های شهر تاریخی لافت در جذب گردشگر

براساس این گزارش مدیر محیط زیست سازمان منطقه آزاد قشم هم هدف از برگزاری این کارگاه را تاکید و یادآوری ضوابط دلفین‌نگری برای قایقرانان اسکله گردشگری کندالو خواند و گفت: بخش اول از این نوع کارگاه‌ها در روستای دیرستان در تاریخ ۷ مهر ماه آغاز شد و ۳۰ نفر از قایقرانان این منطقه ضوابط مربوطه را فرا گرفتند و تعداد باقیمانده نیز در کارگاه بعدی آموزش خواهند دید.
سیدمحمد هاشم داخته با اشاره به اینکه درپایان این دوره‌ها به شرکت کنندگان مدارک حضور در دوره ارایه خواهد شد، تصریح کرد: شرکت دراین دوره‌ها برای قایقرانان از الزامات مدیریت محیط زیست و مدیریت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی است و افرادی که در این دوره‌ها شرکت نکنند درآینده حق فعالیت دراین زمینه را نخواهند داشت.
داخته درباره گونه‌های دلفین در آب‌های جزیره هنگام به عنوان یکی از جزایر سه گانه قشم هم گفت: جزیره هنگام و بستر مرجانی اطراف آن پناهگاهی امن و غنی برای انواع پستانداران دریایی از جمله دلفین بینی بطری (Tursiops aduncus) محسوب می‌شود.
به گفته وی این دلفین از گونه‌هایی است که بواسطه شرایط خاص زیستی که در سواحل غربی جزیره هنگام شکل گرفته دراین منطقه حضور دائمی دارد و این قسمت از سواحل جنوبی قشم بعنوان زیستگاه و چراگاه آن‌ها به حساب می‌آید.
گفتنی است خلیج دلفین‌ها شاهد حضور بیشترین دلفین‌ها در آب‌های اطراف جزیره قشم است و به همین دلیل به این نام معروف شده است. دلفین‌های بینی‌بطری بطور دائم و دلفین‌های گوژپشت و دیگر پستانداران به صورت مهاجر دراین منطقه مشاهده می‌شوند. برنامه حفاظت و حمایت از خلیج دلفین‌ها از سال ۱۳۸۹ آغاز شده و درسال ۱۳۹۱ به عنوان اثر طبیعی در فهرست آثار ملی سازمان میراث فرهنگی به ثبت رسیده است.