در آرایشگاه‌های لاکچری تهران چه خبر است؟ / رقم‌های نجومی برای خدمات آرایشی در خانه‌های زیبایی

اقتصاد ۲۴- مهسا مصحفی: رشد شبکه‌های اجتماعی در جهان امروز همراه با خود شاخص‌های تازه‌ای را به میان مردم آورد یا شاخص‌هایی را رشد داد. یکی از شاخص‌هایی که در سال‌های اخیر به گزینه مهمی برای حضور در اجتماع تبدیل شده است را می‌توان زیبایی و آراستگی ظاهر دانست. هرچند انسان به ذات زیبایی پسند است و آراستگی همواره از امتیازات هر شهروندی در جامعه خود محسوب می‌شده است، اما در سال‌های اخیر این گزینه در میان مردم با تغییرات محسوس و افزایش اهمیت رو به رو شده است.
مردان و زنان بسیاری همواره از دیرباز در پی زیباتر جلوه دادن خود بنا به مد روز در هر دورانی و هر منطقه‌ای بوده اند. شاید آن چه اکنون از آرایش زنان و مردان در مصر باستان می‌بینیم، یا در سنگ نبشته‌های ایرانی مشاهده می‌کنیم و یا در نقاشی‌های چینی تماشا می‌کنیم برای ما عجیب باشد؛ اما قطعا در آن دوران بنا به مد روز بوده است. آن گردن‌های کشیده و غیرطبیعی وتزیین شده با انواع طلا‌ها در میان برخی قبایل آفریقایی نیز همان قدر مد روز بود که، در انگلستان دوره الیزابت، تراشیدن مو‌ها و استفاده از کلاه گیس و آن همه پودر سفید به صورت زدن، مد قرن ۱۶ اروپا بوده است.

گسترش اینترنت و گستردگی شبکه مد و آرایش

در دهه‌های اخیر، اما مدل‌های آرایش و پیرایش با تغییرات محسوس رو به رو شد و هر چه قدرت اینترنت در نزدیک کردن ملت‌ها به هم افزایش یافت، مساله مد‌های شبیه به هم در عرصه جهانی نیز بیشتر خود را به رخ کشید.
آرایشگاه‌ها یا آن چه اکنون به عنوان سالن‌های زیبایی شناخته می‌شوند، اکنون و با گذشت زمان همان‌گونه که کاربری و نحوه استفاده خیلی از محل‌ها تغییر کرده است، تبدیل به مکانی فراتر از تنها یک محل برای آرایش و پیرایش شده است. «آرایشگاه ها» حالا جدا از مساله آرایش و پیرایش؛ به سالن‌های مد، محلی برای ماساژ، خدمات گسترده زیبایی و حتی تزریق ژل و خدمات این گونه نیز تبدیل شده است.
همزمان با گسترش و تنوع خدمات در آرایشگاه‌ها ارقام نجومی و قیمت‌های گزاف نیز در لیست خدمات آرایشگاه‌ها وارد شد.

بررسی میانگین جهانی درآمد آرایشگران و درآمد نامعلوم در ایران

بسیاری از شهروندان، باور دارند که آرایشگری از آن دسته شغل‌هایی است که حتما سودده است. سودی که حتی در کوتاه مدت می‌توان به آن دست یافت. از سوی دیگراین شغل گرچه به ذوق و هنر فعال آن صنف بستگی دارد، اما به مثابه یک علم نیز تلقی می‌شود.
در سال‌های اخیر در بسیاری از کشور‌های پیشرفته در جهان درآمد آرایشگر‌ها به طور کامل قابل محاسبه است. برای مثال در آمریکا متوسط درآمد این شغل ساعتی ۱۰ دلار و ۸۲ سنت است و طبق آمار سال ۲۰۱۳، درآمد سالانه آرایشگران در آمریکا ۲۳ هزار و ۱۵۰ دلار یا در استرالیا ۳۱ هزار و ۲۰۰ دلار است. در انگلستان متوسط درآمد سالانه این شغل برای افراد آموزش دیده بین ۲۱ هزار و ۵۰۰ تا ۳۰ هزار و ۵۰۰ دلار و برای افراد بسیار متخصص بسته به نوع کار و محل سالن خود ۴۶ هزار دلار یا بیشتر تعیین می‌شود، اما در ایران چنین محاسباتی صورت نمی‌گیرد تا جایی که حتی برخی آرایشگران از متوسط سالانه درآمدشان اطلاعی ندارند. این در حالی است که در سال‌های اخیر درآمد‌های بسیاری از آرایشگران حتی از پیش نیز افزایش بیشتری یافته است و شاید بتوان صنف آرایشگران و پیرایشگران را در دسته اصنافی دانست که حتی کرونا نیز نتوانست تاثیری بر در آمد آنان داشته باشد.

وقتی محدودیت‌های کرونا نیز حریف آرایشگران نشد

روز‌هایی که ستاد ملی کرونا محدودیت‌هایی برای فعالیت آرایشگاه‌ها قائل شده بود، فارغ از تعداد بالای آرایشگاه‌هایی که به محدودیت عمل نکردند، در‌های سالن را بستند، اما از طریق تلفن و اینستاگرام نوبت‌های تک نفره دادند با تعداد زیادی آگهی خدمات آرایش و زیبایی در خانه نیز رو به رو می‌شدیم و حتی برخی از این آگهی‌ها به خدمات تزریق ژل و بوتاکس در خانه‌ها نیز رسیده بود!
«ژانت فرساد» کارشناس وزارت بهداشت در همین حوزه می‌گوید که: «در تهران حدود ۲ هزار آرایشگاه زنانه که مجوز خود را دریافت کرده‌اند فعالیت می‌کنند، حالا اگر بدون مجوز‌ها را نیز در نظر بگیریم، ۵ تا ۶ هزار سالن زیبایی زنانه در کشور وجود دارد که کار بازرسی از آن‌ها بسیار مشکل است. چرا که تعداد بازرسان ما در وزرات بهداشت محدود است.» این کارشناس وزارت بهداشت تاکید دارد که: «من هم خبر دارم که اکثر آرایشگاه‌ها در دوران محدویت باز بودند و فعالیت خود را انجام می‌دادند؛ در مواردی نیز شاید نهایتا برخی پروتکل‌های بهداشتی را رعایت کنند. اما به دلیل نوع فعالیتی که در آرایشگاه‌ها انجام می‌شود، حتی با رعایت موارد بهداشتی نیز امکان انتقال بیماری و ابتلا به کرونا وجود دارد و تعطیلی یک یا دو هفته‌ای این صنف بسیار حیاتی بود».

آرایش و پیرایش در منزل و محدودیت‌های کرونا

از سوی دیگر سایت‌هایی همچون دیوار و شیپور در روز‌های اوج گرفتن کرونا و دستور تعطیلی مشاغل بار‌ها پر از آگهی‌های آرایشگری در منزل، با رعایت پروتکل‌های کرونایی شده بودند. در برخی از این آگهی‌ها وعده داده می‌شد که همه وسایل در حضور مشتری ضدعفونی می‌شودو بعضی نیز نوشته بودند که اگر کسی مشتری ثابت آن‌ها شود، می‌تواند با هزینه خود، وسایل اختصاصی داشته باشد. برخی آگهی‌ها نیز مربوط به تیم‌هایی بود که با گروهی از آرایشگران همکاری دارند و بنا به آدرس افراد، برای آن‌ها آرایشگر «ارسال» می‌کنند. البته اینگونه خدمات را از سایت‌ها و اپلیکیشن‌هایی، چون آچاره و سنجاق نیز می‌شد دریافت کرد. در این آگهی‌ها معمولا تاکید شده است که هزینه رفت و آمد با خود آرایشگر است؛ برخی، قیمت خدمات را ذکر کرده‌اند و بعضی نیز نوشته‌اند هزینه‌ها به قیمت مصوب یا تعاونی محاسبه می‌شود.

مشتریان در چمبره ارقام نجومی

سحر اخیرا در یکی از شبکه‌های اجتماعی درباره یکی از همین آرایشگاه‌ها و قیمتی که گرفته بود نوشته بود. او طبق اسکرینی که منتشر کرده بود درباره رنگ مو پرسیده بود. رنگ مویی که قرار بود به رنگ صورتی مسی باشد و آرایشگر مورد نظر رقم ۹ میلیون و ۷۵۰ هزار تومان را به وی داده بود. رقمی که حیرت سحر و بسیاری از مخاطبان وی در تویتر را برانگیخته بود و بیش از همه آن رقمی که ۲۵۰ هزار تومان از ۱۰ میلیون تومان کمتر بود.این تنها نمونه‌ای از ارقام عجیب و غریبی است که این روز‌ها شنیده می‌شود.

ترانه یکی دیگر از کسانی است که تجربه خود را با ما به درمیان گذاشت. او می‌گوید برای رنگ مو هم قیمت گرفته بود و هم چندین بار روند را پرسیده بود و تصورش رقمی حدود دو میلیون تومان بوده است، اما در نهایت زمانی که آرایشگر می‌خواهد کارت بکشد به او می‌گوید هزینه کار وی ۴ میلیون و ۷۰۰ هزار تومان شده است و ترانه می‌گوید فارغ از این که شانس آورده که این رقم در کارتش بوده است حالا هیچ تصوری ندارد که تا پایان ماه را چطور باید سر کند، چون اصلا تصور نمی‌کرد آرایشگر در مرحله نهایی زیر قول و قرار بزند و بگوید که هزینه به خاطر رنگ موی بیشتر تا این حد افزایش یافته است.

تصور کنید رقمی که ترانه برای خدمات آرایشی پرداخته است معادل یک ماه حقوق وزارت کار آن هم با مزایای جانبی آن است. حتی اگر فرض کنیم آرایشگر در این مورد ۵۰ درصد این رقم را هزینه مواد اولیه، سالن و اجاره و هزینه‌های دیگر کرده باشد هم چنان سودی در حدود ۲ میلیون و ۳۵۰ هزار تومان برای وی می‌توان متصور شد. رقمی که در حقیقت حقوق پایه مصوب وزارت کار در سال ۱۴۰۰ برای یک کارگر است را آرایشگر ترانه در یک روز به دست آورده است و حالا دیگر عجیب نیست اگر می‌شنویم بسیاری با تحصیلات کارشناسی و کارشناسی ارشد به جای فعالیت در رسته شغلی خود به آرایشگری رو آورده اند.

سمانه یکی از این اشخاص است. او کارشناسی ارشد کامپیوتر دارد و حالا در یکی از سالن‌های مشهور تهران مشغول فعالیت است. وقتی از سمانه درباره ارقام نجومی آرایشگاه‌ها می‌پرسم می‌گوید نه این طور نیست. ما ۴۰ درصد از هر دریافتی را باید به صاحب سالن بدهیم و قیمت مواد اولیه هم که خودتان می‌بینید. از سمانه می‌پرسم راهی برای عدم پرداخت ۴۰ درصد نیست. می‌گوید بنا به مدل سالن گاهی برخی برای اجاره هر صندلی در سالن خاصی از ۳ تا ۱۵ میلیون تومان پرداخت می‌کنند. یعنی سالن هر چقدر مشهورتر و لاکچری‌تر باشد برای صندلی که از آرایشگاه اجاره می‌کنیم باید رقم بیشتری پرداخت کنیم، اما تمایل سالن داران و خود آرایشگران بیشتر به مدل درصد دادن است که درصد‌ها نیز بنا به سالن و جای آن از ۲۵ درصد تا ۴۰ درصد متغیر می‌شود.

هر چند سمانه ادعا می‌کند که رقمی که به سالن پرداخت می‌کنند و قیمت مواد اولیه چشمگیر است، اما نازنین که دوره آرایشگری دیده، اما کار نمی‌کند، ادعای دیگری دارد. او می‌گوید خواهرش برای خدمات رنگ مو از آرایشگاهی قیمت گرفته بود که رقمی حدود سه میلیون و ۵۰۰ هزار طلب کرده بود، اما ما همه مواد اولیه را با ۲۵۰ هزار تومان به طور کامل خریداری کردیم و در خانه همان کار را برای خواهرم انجام دادم و حتی از نمونه آن سالن نیز زیباتر شده بود.

شیدا نیز که تجربه رنگ مو و کوتاهی و حتی شینیون به صورت خانگی دارد می‌گوید به ندرت کل مواد اولیه رنگ و هایلایت مو از ۳۰۰ هزار تومان بیشتر می‌شود، اما شما در نهایت ارقامی که از مشتری طلب می‌کنند را ببینید، ارقام نجومی هستند انگار همه هزینه‌های یک ماهشان را می‌خواهند از همان یک مشتری بگیرند.

صبا یکی دیگر از مشتریان یکی از سالن‌های زیبایی در منطقه قیطریه تهران است. او می‌گوید دوستش حدود دو هفته پیش خدمات پیرایش و رنگ مو را از همین آرایشگاه با رقم حدود ۳ میلیون تومان دریافت کرده است و وقتی که او ما مراجعه کرده است برای وی رقمی حدود ۵ میلیون تومان فاکتور شده است و در نهایت نیز آرایشگر گفته مشتری دیگر، از دوستانش بوده و می‌خواسته این رقم تخفیف بدهد.
صبا با تعجب می‌پرسید مگر حاشیه سود این آرایشگاه و خدماتی که انجام می‌دهد چقدر است که می‌تواند تا دو میلیون تومان به شخصی تخفیف بدهد و در مقابل بگوید رقم درست همین ۵ تا ۷ میلیون تومان است.
این تفاوت قیمت عجیب نیز نمونه‌ای است که نشان می‌دهد حاشیه سود آرایشگران حتی با احتساب کرایه صندلی در آرایشگاه یا همه هزینه‌های جانبی دیگر حداقل از ۵۰ درصد کمتر نیست.

رقم‌های میلیونی در آرایشگاه‌های لاکچری

حالا دیگر رقم‌های میلیون تومانی در بسیاری از آرایشگاه‌ها چنان راحت به زبان می‌آید که بسیاری را شاید متحیر می‌کند و از سوی دیگر تفاوت رقم از آرایشگاهی در حوالی جنوب یا تا مرکز تهران و از مرکز تا شمال تهران نیز خود نجومی شده است. این مساله نیز مختص تهران نیست و در بسیاری از شهر‌های دیگر نیز اکنون به وفور دیده می‌شود.
مریم ساکن شیراز است و می‌گوید برای خدمات آرایشی در یک مورد خاص رقمی حدود یک میلیون و ۸۰۰ هزار تومان هزینه کرده است و خواهرش همان خدمات را در آرایشگاه دیگری با هزینه ۴ میلیون تومانی دریافت کرده است.

همین ارقام متناقض باعث شد که لیستی از خدمات آرایشگاه‌ها را از چند مرکز مختلف زیبایی جویا شویم.
کمترین رقم به دست آمده برای رنگ مو با رنگ‌های بدون آمونیاک از رقمی حدود دو میلیون تومان آغاز می‌شود و این رقم به شکل عجیبی بنا به خدمات و مکان آرایشگاه تا ۱۱ میلیون تومان در نوسان است.
هم چنین رقم آرایش صورت و پیرایش مو به عنوان «همراه عروس» از رقم ۷۰۰ هزار تومان در آرایشگاهی حوالی منیریه تهران تا رقم ۶ میلیون تومان در آرایشگاهی حوالی نیاوران در نوسان است.
رقم کوپ و کوتاهی مو نیز با همین گستردگی و تنوع قیمت همراه بوده است. رقم در این خدمات پیرایشی حتی سلیقه ای‌تر نیز هست و گاه به مدل انتخابی مشتری نیز بستگی دارد، اما کم‌ترین رقم برای کوتاهی مو در آرایشگاه‌های زنانه را باید ۸۰ هزار تومان دانست و این رقم در کوتاهی‌های پیچیده‌تر تا ۸۰۰ هزار تومان نیز می‌تواند افزایش یابد.
این ارقام در حالی است که کوتاهی مو در آرایشگاه‌های زنانه طبق تعرفه اتحادیه تا ۸۰ هزار تومان هزینه دارد، اما نرخ دریافتی آرایشگاه‌ها در مناطق جنوب و مرکز شهر تهران بین ۱۰۰ تا ۲۰۰ هزار تومان است و اگر به آرایشگاه‌های معروف‌تر مراجعه کنید این قیمت دو تا سه برابر می‌شود.

تفاوت قیمت‌های اتحادیه با آن چه در سالن‌ها جریان دارد

اما برای نمونه و در یک مدل مشابه ساده کوتاهی مو، ۵ آرایشگاه مختلف در مناطق غرب و شرق و جنوب و مرکز و شمال شهر تهران کمترین رقم را ۸۰ هزار تومان و بالاترین رقم را ۳۵۰ هزار تومان عنوان کردند.
این شرایط در حالی است که هر چقدر به ایام عید و تعطیلات نوروز نزدیک‌تر می‌شویم بازار آرایشگاه‌های زنانه نیز داغ‌تر می‌شود و بسیاری از این فعالان عرصه زیبایی اساسا بر اساس نرخ‌های مصوب اتحادیه فعالیت نمی‌کنند و آنچه که از مردم بر سر صندوق اخذ می‌کنند با نرخ‌های مصوب اتحادیه اصلا قابل مقایسه نیست.
وقتی در رابطه با قیمت‌های نجومی که آرایشگران برای اصلاح و کوتاهی مو و رنگ و ... از مشتری اخذ می‌کنند گلایه و اعتراضی می‌شنوند زیاد بودن هزینه ها، افزایش قیمت لوازم مورد مصرف و اجاره آرایشگاه را بهانه می‌کنند و در نهایت نیز با همین بهانه‌ها جیب مشتریان خود را پیرایش می‌کنند!

بیشتر بخوانید: کاهش مصرف لوازم آرایش پس از شیوع کرونا / ۷۲درصد زنان ایرانی دیگر آرایش نمی‌کنند

این شرایط در حالی است که اساسا نرخ‌های اعلام شده توسط اتحادیه آرایشگران چنان متغییر و به نوعی باز و بدون سقف و کف مشخص است که دست آرایشگران را در نقاط مختلف شهر برای دریافت هزینه‌های مختلف بازتر می‌گذارد.
بر اساس قیمت‌هایی که اتحادیه آرایشگران تهران اعلام کرده است، برا‌ی هر آرایشگاه و با توجه به منطقه جغرافیایی و اندازه سالن، آرایشگاه قیمت‌ها متفاوت است. از سوی دیگر کلیه آرایشگر‌های شهر تهران بر اساس قانونی که اتحادیه مصوب کرده باید لیست قیمت‌ها را بر روی دیوار نصب کنند، اما به دلایلی که ساعات کاری و روز‌های کاری آرایشگران متفاوت است و قابل بررسی هم نیست این کار انجام نمی‌شود.
اتحادیه صنف آرایشگران زنان برای هر کدام از خدمات آرایشگری نرخ‌هایی را تعیین کرده و بازرسان خود را به ویژه در این فصل برای بررسی این موضوع به آرایشگاه‌ها می‌فرستد.
یکی از بازرسان اتحادیه صنف آرایشگران زنان می‌گوید که این نرخ‌ها برای سال ۹۹ است و سال ۱۴۰۰ با وجود تورم هیچ تفاوتی نکرده و برخی آرایشگران برای همین نرخ هایشان را افزایش داده اند و نمی‌توان به آن‌ها اشکالی گرفت. اما این بازرس یا نمی‌داند یا نمی‌خواهد بگوید تفاوت قیمت‌های آرایشگران با مصوبه اتحادیه تقریبا تفاوتش چند صد درصد است.

نرخ‌های اتحادیه هیچ کجا کاربرد ندارد

برای بررسی تفاوت رقم اعلام شده برای خدمات اتحادیه آرایشگران با آن چه در جریان است کافی است رقم آرایش کامل عروس (درجه یک) را با آن چه رخ می‌دهد مقایسه کنیم. در رقم اعلام شده توسط اتحادیه رقمی بین ۳ تا ۶ میلیون تومان برای آرایش عروس درجه یک قید شده و برای آرایش معمولی عروس رقم یک میلیون و ۴۵۰ هزار تومان تعیین شده است.

این در حالی است که تقریبا پایین‌ترین نرخ آرایش عروس در شهر تهران ۲ میلیون تومان و در بالاترین رقم می‌توان به رقم ۱۲ میلیون تومان با خدمات جانبی رسید.
تقریبا هر ۵ سالن برتر زیبایی در شهر تهران که تبلیغات اینستاگرامی گسترده نیز دارند ارقامی که برای خدمات عروس به شما ارائه می‌دهند بین ۶ تا ۱۰ میلیون تومان است و به نظر می‌رسد توجه خاصی در این بخش به نظرات اتحادیه نمی‌شود.

بیشتر بخوانید: کرایه لباس عروس ۵۰ میلیون تومان!/ گرانی ۲۰ تا ۴۰ درصدی کرایه تاج عروس

در بخش خدمات رنگ مو، مش و هایلایت، اتحادیه تنها به این بسنده کرده است که «از ۲۰۰ هزار تومان به بالا» و این یعنی باز بودن دست آرایشگران برای این که هر رقمی که باب میل خودشان است از مشتری دریافت کنند. رقم ۲۰۰ هزار تومان در این بخش که حالا بیشتر شوخی محسوب می‌شود و تقریبا در بهترین حالت قیمت مواد اولیه برای این خدمات آرایشگران در همین حدود است، اما عدم تعیین هیچ سقفی نیز نشان از این دارد که آرایشگران می‌توانند با آسودگی تا چند میلیون تومان برای این خدمات از مشتریان خود طلب کنند.

خدمات مربوط به مو گران‌تر از سایر خدمات تعریف می‌شود که البته بخش مهمی از آن به دلیل استفاده از مواد خارجی است. در خانه‌های زیبایی محدوده فرشته، ولنجک و دروس، رنگ ساده مو‌های کوتاه ۵۰۰ هزارتومان، رنگ و لایت هر لایت ۱۰۰ هزار تومان (مثلا ۸۰ لایت بین مو‌های کوتاه ۸ میلیون تومان) تعریف می‌شود. در مناطق مرکزی‌تر مانند سید خندان، رنگ و لایت مو‌های متوسط به دو تا سه میلیون تومان می‌رسد. در مناطق جنوبی‌تر تهران این مبلغ به ۸۰۰ تا یک میلیون تومان و در نواحی اطراف تهران تا ۵۰۰ هزار تومان هزینه انجام این خدمات می‌شود.

صافی و احیای مو‌های آسیب دیده از دیگر خدمات پرطرفدار این روزهاست. در مناطق شمالی‌تر تهران این خدمات برای مو‌های کوتاه حدود ۶ میلیون تومان، در مرکز شهر، ۲ و نیم میلیون تومان، در مناطق جنوبی تر، ۸۰۰ تا یک میلیون تومان و در اطراف تهران، ۴۰۰ هزار تومان هزینه دارد.
همچنین ساده ترین نوع بافت مو در خانه های زیبایی منطقه فرشته، زیر یک میلیون نیست. گران ترین نوع این بافت ها درهمین مناطق تا ۵ میلیون تومان، در نقاط مرکزی شهر تا ۵۰۰ هزار تومان و در جنوب شهر تا ۵۰ هزار تومان قیمت می خورد. لازم به ذکر است که تمام این قیمت ها برای موهای بلند، دو برابر است.

خدمات پوستی (فیشیال، آبرسان و انواع ماسک) در منطقه یک ، از سه میلیون تومان برای هر جلسه شروع می شود. در مناطق مرکزی تر پاکسازی پوست ساده تر انجام و تا ۵۰۰ هزار تومان برای هر جلسه هزینه دارد. آرایشگاه های جنوب و حومه شهر هم این خدمات را کمی ساده تر با ۵۰ تا ۸۰ هزار تومان انجام می دهند.

کاشت مژه (ابریشم، روباهی، طاووسی) در مناطق فرشته، ولنجک و زعفرانیه، تا سه میلیون تومان تعریف می شود. این مبلغ در مرکز شهر ۳۰۰ تا ۶۰۰ هزار تومان ، در جنوب شهر تا ۱۲۰ هزار تومان و در اطراف تهران تا ۷۰ هزار تومان انجام می شود.

مانیکور وی آی پی دست (شیر و عسل) در ولنجک، تا ۵۰۰ هزار تومان، پدیکور وی آی پی (همراه با ماساژ) تا یک میلیون تومان، کاشت ژورنالی ناخن تا ۲ میلیون تومان تعریف می شود. این خدمات(مانیکور) در مرکز شهر تا ۳۰۰ هزار تومان، پدیکور ۲۰۰ هزار تومان تعریف می شود. در مناطق جنوبی تر و حوالی تهران کاشت ناخن نسبت به پدیکورو مانیکور طرفداران بیشتری دارد. این خدمات در این مناطق تا ۸۰ هزار تومان قابل انجام است.

آرایشگاه‌هایی با خدماتی ورای پیش بینی اتحادیه سنتی

در این میان باید به این مساله نیز اشاره کرد که در لیست ارائه داده شده توسط اتحادیه در سال ۱۳۹۹ که برای سال ۱۴۰۰ نیز بدون تغییر مانده است تنها به ۶ گزینه از خدمات سالن‌های زیبایی اشاره شده است. در حالی که اکنون سالن‌های متعدد زیبایی و آرایشگاه‌های تهران گاه تا بیش از ۵۰ خدمت مختلف آرایشی، پیرایشی و حتی بهداشتی و انواع پاکسازی‌های پوست و مو را ارائه می‌دهند و این جدا از مواردی است که خدمات درمانی تخصصی پزشکان را نیز به طور غیرقانونی در آرایشگاه‌ها ارائه می‌کنند.
توجه کنید که برای مثال یکی از خدمات که تقریبا اکنون در بیشتر آرایشگاه‌ها ارائه می‌شود خدمات مربوط به ناخن و کاشت و طراحی آن است که همین رقم خود شامل ۱۹ بخش و خدمات دیگر را در زیرمجموعه خود شامل می‌شود و تقریبا اتحادیه در این مورد هیچ دستور العمل یا نرخ گذاری ندارد.

بیشتر بخوانید: موی مصنوعی گران شد/ فروش موی سَر برای تهیه مایحتاج زندگی!

خدمات اکستنشن مو نیز که در برخی سالن‌های زیبایی و آرایشگاه‌ها انجام می‌شود را می‌توان در ردیف گرانقیمت‌ترین خدمات آرایشگاه‌ها دانست که هر سه ماه نیاز به ترمیم دارد. در مناطق متمول‌تر تهران، برای اینکار از مو‌های طبیعی استفاده می‌شود که از شاخه‌ای ۲۰۰ هزار تومان قیمت پایه آن شروع می‌شود و هزینه تمام شده آن در این حالت حداقل ۲۰ میلیون تومان است. در مرکز شهر، اما مدل‌هایی موجود است که هر شاخه موی طبیعی تا ۵۰ هزار تومان، در نواحی جنوبی تهران، هرشاخه موی مصنوعی ۸ هزار تومان و در مجموع یک و نیم میلیون تومان قیمت گذاری می‌شود. این ارقام البته تنوع بیشتری نیز دارند و بنا به کیفیت مو ارقام متفاوت تری به دست می‌آید.

نرخ مصوبه اتحادیه در سال ۱۳۹۹ و ۱۴۰۰

این نمونه‌ها حالا تنها تعدادی از مواردی است که در سالن‌های زیبایی و آرایشگاه‌ها از لاکچری تا معمولی خدمات ارائه می‌کنند و تقریبا کوچکترین نسبتی بین ارقام آنان و نظر اتحادیه وجود ندارد. از سوی دیگر اساسا محل نظارت بر قیمت‌های سالن‌های آرایشگاه‌های زنانه حالا کاملا نامشخص است. در موضوع بهداشت می‌توان به سراغ وزارت بهداشت و درمان رفت و از بازرسان و کارشناسان آنان کمک خواست، اما در موضوع قیمت گذاری تقریبا هیچ مرجعی وجود ندارد. اتحادیه با دادن لیستی ۶ تایی خدمات و تنها تعیین حداقل قیمت به طور کامل از خود سلب مسولیت کرده است و کارشناسان سازمان تعزیرات حکومتی نیز بدون وجود مرجع اصلی تعیین قیمت تقریبا کارایی لازم را در این زمینه ندارند.
از سوی دیگر در اعیاد و مناسبت‌ها بدون توجه به وضعیت مشتریان ارقام تغییرات اساسی می‌کند. هر سال روز‌های آخر بهمن و اوایل اسفند که می‌رسد بسیاری می‌گویند دوران تاخت و تاز آرایشگران است. آنان ارقام را تغییر می‌دهند، رقم‌هایی برای خدمات طلب می‌کنند که نظارتی وجود ندارد و تقریبا در هیچ زمینه‌ای نیز پاسخگو نیستند.

به زعم بسیاری از آرایشگران، خدماتی که ارائه می‌دهند قیمت مختص خودشان را دارد و مشتری می‌تواند به سراغ آنان نرود و در مقابل زمانی که انتقادات به ارقام افزایش می‌یابد بسیاری می‌گویند که این خدمات در رسته خدمات ضروری نیست و کسی که تمایل ندارد استفاده نکند و در این میان کمتر کسی به شکافی که بیشتر خود را به رخ می‌کشد توجه می‌کند.
شکافی که از یک سو حقوق یک ماه کارگری در چند ساعت توسط شخص دیگری هزینه می‌شود و از سوی دیگر جامعه در دوقطبی که مدام تشدید می‌شود سرگردان می‌ماند. دو قطبی که یک سوی آن زنان و دخترانی هستند که برای یک مراسم ساده تا چند میلیون می‌توانند هزینه کنند و در سوی دیگر دختران و زنانی هستند که از داشتن نیاز‌های اصلی زندگی نیز محروم مانده اند. عدم نظارت روزافزون و ورود به بازی تجمل گرایی نیز به طور روزافزون در حال تشدید این دو قطبی ترسناک است.