اقتصاد۲۴- روابط چین و ایران چیز تازهای نیست بلکه دو کشور منافع اقتصادی مشترکی دارند که آنها را کنار یکدیگر قرار میدهد هرچند این روابط سال هاست برای ایران که زیر سایه تحریمهای بین المللی و آمریکا قرار دارد، اهمیت بیشتری دارد.
دولت ابراهیم رئیسی که سیاست نگاه به شرق را در سیاست خارجی در پیش گرفته است، به روابط با چین اهمیت زیادی میدهد. ایران حتی تلاش میکند خود را بخشی از محور شرق که مخالف سیطره غرب بر سیاست بین المللی است معرفی کند. به عبارت دیگر، تهران تلاش میکند از جدیتر شدن رویکرد کشورهای بزرگ برای برپایی نظام جدید بین المللی و جهان چند قطبی، بهره برداری کند.
روابط با روسیه به عنوان عضو دائم شورای امنیت و عضو اصلی برجام و همچنین حامی اصلی نظام سوریه، برای ایران اهمیت زیادی دارد. در مقابل، روسیه ایران را بازیگری مهم در مقابله با سازمانهای تندرو میداند. علاوه بر این، روسیه تامین کننده اصلی تسلیحات متعارف برای ایران و صادر کننده اصلی فناوری موشکی به این کشور است. بازگشت روسیه به خاورمیانه، موجب تقویت نقش ایران در جنگ سوریه شد و این کشور را به عنوان طرفی اصلی برای حل بحران سوریه مطرح کرد.
بیشتر بخوانید: تندروها مانع توافق میشوند؟
چین نیز به عنوان عضو دائم شورای امنیت و امضا کننده برجام روابطی نزدیک با ایران دارد و بزرگترین خریدار نفت ایران و تامین کننده سلاح برای این کشور است و با تحریمهای آمریکا علیه تهران مخالفت کرده است. اخیرا ایران و چین روابط خود را به سطح راهبردی ارتقاء دادند و چین بر اساس قراردادی ۲۵ ساله پذیرفت بیش از ۴۰۰ میلیارد دلار در ایران سرمایه گذاری کند.
به رغم اهمیت روابط اقتصادی بین چین و ایران برای دو کشور، ظهور چین به عنوان یک قدرت جهانی و تمایل این کشور برای به چالش کشیدن سیطره آمریکا بر نظم جهانی، موجب شده است روابط با تهران اهمیت بیشتری برای پکن پیدا کند. ایران نیز برای بهبود بخشیدن به جایگاه منطقهای خود و خروج از انزوای بین المللی و دور زدن تحریمهای آمریکا در صورتی که برجام احیا نشود، به کمک چین نیاز دارد. در همین راستا ایران سیاست رویکرد به شرق و تقویت حضور در آسیای میانه در کنار تقویت روابط با چین و روسیه را به سرلوحه سیاست خارجی خود تبدیل کرده است.
موقعیت جغرافیایی ایران برای چین که به دنبال اجرای طرح «کمربند و جاده» است اهمیت دارد و به همین علت است که چین دیپلماسی پویایی در خاورمیانه در پیش گرفته و با ارائه ابتکار امنیت منطقه ای، به دنبال کاستن از تنش بین ایران و همسایگانش در جنوب خلیج فارس است.
با این همه، ایران همچنان هم پیمانی کوچک برای چین محسوب میشود و پکن با دستیابی ایران به سلاح هستهای مخالف است هرچند امکان دارد از پرونده هستهای ایران به نفع خود بهره برداری کند همانطور که روسیه در ابتدای جنگ اوکراین تلاش کرد از این پرونده به عنوان اهرم فشار بر غرب استفاده کند. روابط ایران و چین به گونهای است که فضایی برای مانورهای سیاسی و دیپلماتیک برای هر دو طرف فراهم میکند.
روابط چین و ایران به رغم استحکام آن، همچنان تحت تاثیر روابط واشنگتن با پکن و روابط واشنگتن با تهران باقی خواهد ماند. شاید این تقدیر نظام ایران است که از زمان تشکیل خود تلاش کرده است پیامدهای دشمنی خود با آمریکا را با پناه بردن به آغوش قدرتهای رقیب آمریکا، جبران کند.
منبع: ایندیپندنت عربی / دیپلماسی ایرانی