امروز سردترین روز سال تهران است

من پیری کهنسال از طهران قدیم هستم. در حدود ۷۵ سال پیش در تهران به قدری برف می آمد که در کوچه ها دو عابر از دو جهت مخالف حرکت میکردند به واسطه برفی که وسط کوچه ها انبوه شده بود همدیگر را نمی دیدند! !.سرما به قدری شدید بود که وسط حوض های آب تیر های چوبی می انداختند تا حوض بر اثر فشار یخبندان نه ترکد و در کناره های حوض که پاشویه میگفتیم مدفوع حیوانات را پای این دیواره ها میرختند تا از ترکیدن آنها جلوگیری شود . خانه ها همه یک طبقه و دارای پشت بام های وسیعی بود و انبوهی برف به قدری زیاد بود که کودکان از بالای پشت بام سرسره درست میکردند و از بالا سر میخوردند و توی باغچه حیاط سرازیر می شدند . شاید برا شما باورش مشکل باشد در آن زمان ها ما تا اردیبهشت در باغچه برف داشتیم . وسیله گرم کردن مدارس و ادارات بخاری های بزرگ زغال سنگی و در منازل همه کرسی داشتیم.
شور و حال کودکی بر نگردد دریِغا !!

جالب بود

اصلا جو برگشته

درود به قدیمی ها

یک پیشنهاد به وزرات سوخت :
لطفا یک کرسی با زغال و منقل به شهروندان اهدا کنید تا مثل قدیم از ان لذت ببرند .

محمود خان باشه طلبت

فعلا در بعضی از شهرهای شمالی مردم از نفت برای گرم کردن بخاری استفاده میکنند.در پاره ای از روستاها هم از هیزم استفاده میشود

سرمای زمستان به ۳ بخش تقسیم میشه : : از روز یکم دیماه تا دهم بهمن را چون ۴۰ روز است چله بزرگ و از یازده بهمن تا اول اسفند که ۲۰ روز میشه چله کوچک به خاطر تعداد کمتر روزها در مقایسه با چله بزرگ نامیده اند . چهار روز آخر چله بزرگ و چهار روز اول چله کوچک را چار چار (چهار و چهار ) که غایت سرماست می گفتند یعنی از ششم تا چهاردهم بهمن از روز ۲۰ تا ۲۶ اسفند یک سرمای موذی بود که سرما پیرزن نام داشت و در تقویم مصباح که هنوز هم منتشر میشود به نام برد العجوز از آن نام برده شده.