۲۷ ایراد اساسی لایحه حجاب

اقتصاد۲۴-  لایحه‌ای که بعنوان عفاف و حجاب مطرح شده است، از طرف قوه قضاییه با ۹ ماده در اختیار دولت قرار گرفت و دولت نیزچند ماده به آن اضافه کرد و در نهایت با ۱۵ ماده در اختیار مجلس قرار داد. متاسفانه کمیسیون قضایی مجلس ۱۵ ماده را به ۷۰ ماده گسترش داد که جرم انگاری‌ها و مجازات‌های گسترده‌ای را در بر می‌گیرد که ایرادات و اشکالات بسیاری به آن وارد است وبنظر می‌رسد قابلیت تبدیل به قانون را ندارد.

رئیس فراکسیون مستقلین مجلس در پایان خاطر نشان کرد: امیدواریم که انشالله در بررسی‌های فردا بتوانیم اصلاحات لازم را انجام دهیم و نگذاریم مصوبه‌ای با این ایرادات تصویب شود. در ذیل به برخی از این ایرادات اشاره می‌شود:

۱– فقدان آینده نگری در تهیه لایحه

۲ - عدم تناسب هدف لایحه با محتوای آن

۳ - بی توجهی به پیامد‌های احتمالی اجتماعی آن

۴ - مواجهه سلبی و امنیتی و قضایی به جای مواجهه ایجابی و توجیهی و فرهنگی

۵- فعال سازی گسل‌های اجتماع

۶- بی توجهی به واقعیت‌های اجتماعی جامعه ایرانی

۷- فقدان پیوست اخلاقی و شرعی لایحه

۸- عدم تناسب جرم با مجازات

۹- تعمیم غیر منطقی و غیر علمی دامنه جرم

۱۰- پیش فرض درآمد زایی از لایحه حجاب

۱۱- ابهام و کلی گویی مبهم در کلید واژه‌های تعیین کننده

۱۲- به نظر می‌رسد لایحه دفاع از خانواده نیست لایحه‌ای برای خود براندازی است

۱۳- پیش فرض این همانی حجاب شرعی و عفاف عمومی

۱۴- تشدید منازعات خیابانی و خانواده گی

۱۵- تسریع و توجیه سیاست براندازی نظام

۱۶- بستر سازی برای انتقام‌های شخصی و کور

۱۷- کم‌رنگ بودنِ مواجهه علمی و معرفتی با مسأله حجاب و پر رنگ سازی مواجهه حیثیتی و هویتی با مسأله حجاب

۱۸- بی توجهی به حقوق شهروندی سوژه غیر متشرع ایرانی

۱۹- تشدید و تسریع عفاف زدایی از جامعه

۲۰– بی توجهی به سوژه مدرن و دیگری متفاوت ایرانی و جدی نگرفتن آن

۲۱- غفلت از روح شریعت اسلامی (عقلانیت و اخلاق) در تهیه لایحه عفاف و حجاب

۲۲ - عدم سنخیتِ الزام (الزام به حجاب شرعی) با ارزش (حجاب شرعی یک ارزش دینی است)

۲۳- بستر سازی برای توجیه عملکرد افراد غیر مسئول با شیک سازی اسم‌ها (افراد مورد وثوق)

بیشتر بخوانید:  لایحه حجاب‌؛ اعلام جنگ با جامعه

۲۴- مغایرت با روح قانون اساسی و نص قوانین موضوعه در آزادی‌های طبیعی و حقوق شهروندی

۲۵- عدم تفکیک بین حجاب سر که امری از جنس التزام است و حجاب تن که امری از جنس الزام است

۲۶- ترس از مواجهه با اصل نزاع (روسری و فقدان توجیه فقهی و حقوقی در الزام همگانی به آن)

۲۷- ظرفیت سازی برای توجیه برخی رفتار‌های ناموجه که به نام دفاع از اسلام و انقلاب انجام می‌گیرد.