قیمت دلار را می‌توان در یک سال و نیم به ۲۵ هزار تومان رساند؟

اقتصاد۲۴ –اگر قرار است تورم مهار شود، تولید رشد کند، مهار تورم و رشد تولید که شعار امسال هم هست یا جشن تولید که شعار ۱۴۰۱ بوده یا اصلاح الگوی مصرف شعار سال ۸۸ یا نوآوری و شکوفایی شعار سال ۸۷ یا دفاع از تولید ملی شعار ۹۷ یا رونق تولید شعار سال ۹۸ یا …. این‌ها چطوری امکان‌پذیر است، می‌شود رفت در اتاق‌های بسته و چهارتا آدم سیاسی دور هم بنشینند و تولید و دانش بنیان و اشتغال‌زایی از این جلسه بیرون بیاید؟ همه جای دنیا راه حل این مسائل و مشکلات را ارجاع می‌دهند به دانشگاه‌ها، این مشکلات را ارجاع بدهید به دانشگاه‌های کشور، دانشگاه‌هایی مانند صنعتی شریف، امیرکبیر، تربیت مدرس، تهران، دانشگاه شیراز و اصفهان، ما جواب این مشکلات را ارائه می‌دهیم.

زمانی که مقام معظم رهبری موضوعی را به عنوان شعار سال اعلام می‌کنند، انتظار ما دانشگاهیان این نیست که بقیه مسؤولین مجدداً همان را تکرار کنند، مقام معظم رهبری در این زمینه خط مشی تعیین و اهمیت موضوع را بیان می‌کنند. انتظارمان این است مسؤولین اجرایی مطالب را به دانشگاه‌ها منتقل کنند و از آن‌ها کمک بگیرند.

در خارج از کشور هیچ موضوع مهم کشوری همین‌جوری در اتاق‌های دربسته سازمان‌های برنامه و بودجه درنمی‌آید، این مباحث در مراکز تحقیقاتی و دانشگاه‌ها پخته می‌شود و سپس اقدام می‌کنند. امسال سال مهار تورم است، آیا تورم مهار شد؟ شما نمی‌دانید، اما من می‌دانم، این سوال را ارجاع دهید به دانشگاه تربیت مدرس، ما در عرض ۳ ماه فرمول و چند راه حل مهار تورم را با استفاده از متخصصان دانشگاه‌های تهران، شریف، علامه و تربیت مدرس ارائه می‌دهیم و بعد راه‌حل‌ها را با مسوولان اجرایی هماهنگ می‌کنیم، تجربیات اجرایی آن‌ها را وارد علم و علم را وارد تجربه‌های اجرایی آن‌ها می‌کنیم و راه حل ارائه می‌دهیم.

این مشکلات با فکر یک نفر حل نمی‌شود، چه بلایی دارد بر سر ارزش پول ملی ما که اساس این تورم است، می‌آید؟ چه باید بکنیم که ارزش پول ملی ما بیشتر از این سقوط نکند؟ راه حل آن چیست؟ اگر در اتاق‌های دربسته قرار بود به نتیجه برسند که تا حالا رسیده بودند.

برای هر مطلبی در هر سازمان اجرایی یک مرکز تحقیقاتی ایجاد کردیم، به نظر من اشتباه است و مراکز تحقیقاتی این سازمان‌ها باید به دانشگاه‌ها منتقل شوند، هرجایی برای اینکه شویی از علم داشته باشند، یک مرکز پژوهشی زدند، آن‌ها که نمی‌توانند مغایر با سیاست‌های رؤسایشان چیزی بگویند، از قبل مشخص است که از این نوع پژوهش‌ها چی درمی‌آید، همینی که الان درآمده. باید موارد را به دانشگاه‌های مستقل بدهند که زیرمجموعه آن جریانات اجرایی نیستند.

همین جا من اعلام می‌کنم مطالب را اگر به دانشگاه تربیت مدرس‌ها منتقل کنید به سرعت جواب‌های خوب درمی‌آید، شدنی است، حل مشکلات امکان پذیر است، این امکان وجود دارد که طی یک سال، یک سال و نیم برابری دلار با ریال ۲۵ هزار تومان بشود. بدهید به دانشگاه تربیت مدرس‌ها تا بگوییم چطور امکان‌پذیر است.

آن‌هایی که می‌گویند نمی‌شود، نمی‌توانند. من کاراته‌بازم و در وزنه برداری هم مدتی عضو هیات مدیره فدراسیون وزنه برداری بودم، من نهایت وزنه‌ای که در این سن بزنم که کمرم درد نگیرد ۵۰ یا ۶۰ کیلو است، پس می‌گویم نمی‌شود ۲۰۰ کیلو را زد، رضا زاده را بیاورید تا وزنه بزرگ بزند، برای وزنه بزرگ آدم بزرگ بیاورید، مجموعه‌های بزرگ برای مطالب و مشکلات بزرگ نیاز است، آن‌هایی که می‌گویند، نمی‌شود، کوچک هستند، بلد نیستند. ما وزیر اقتصاد، رئیس بانک مرکزی و وزیر صمتی می‌خواهیم که بگویند می‌شود و راه‌حل ارائه کنند.

به من بگویید دولت تا این زمان برای مهار تورم و بهبود معیشت مردم چه برنامه‌ای دارد؟ برنامه دولت فعلی و دولت قبلی برای اینکه ارزش پول را بالا ببرند چیست؟ در دولت‌های قبلی چه کسی گفت سیاست ما این است که ارزش پول ملی را بالا ببریم و راه‌حل‌هایمان، این است؟ من که نشنیده‌ام، شما اگر شنیدید بگویید، بسیاری از مطالب ما به نابرابری ارزش ریال و دلار برمی‌گردد. به نظر بنده این موضوع شدنی و امکان‌پذیر است. این موضوع افرادی مانند فرهاد دانشجو و کسانی که به خوبی اقتصاد را می‌دانند، می‌خواهد.

در دانشگاه‌های کشور انسان‌های قوی و ساختار‌های بسیار قوی وجود دارد که متأسفانه به آن‌ها رجوع نمی‌کنیم. منتظر مانده‌ایم انسان‌های قوی بگویند ما هستیم و بعد وقتی می‌گویند ما هستیم، می‌گویند ببینید چقدر خودخواه هستند. خودخواه نیست، می‌داند که می‌تواند و می‌گوید انجام می‌دهم. امتحانش کنید. مشکل را به دانشگاه تربیت مدرس بدهید، ببینید می‌توانیم یا نمی‌توانیم. اصلا مگر مشکلی هست که برای بشریت خلق شده و راه‌حل را خداوند خلق نکرده باشد؟ ما باید راه‌حل را کشف کنیم و شدنی است. به دانشگاه‌ها اطمینان کنید و پول بیشتری هزینه کنید.

چندسال است ما می‌شنویم که ماشین‌های متعددی در گمرک خوابیده‌اند که ترخیص نمی‌شوند، از آمبولانس تا کامیون، مسؤولان می‌روند آنجا و می‌گویند باید بشود، ۲ ماه هم فرصت می‌دهند، ۴ ماه دیگر هم فرصت می‌دهند.

مواد خوراکی می‌آید گمرک آنقدر می‌ماند که خراب می‌شود و می‌ریزیم دور در حالی که کشور به آن نیاز دارد، این چه مشکلی است که نمی‌توانیم آن را حل کنیم؟ حل این مشکل برای ما آدم‌های علمی مثل آب خوردن است. آنچه که برای برخی سیاسیون خیلی گنده است، برای ما آدم‌های علمی مثل آب خوردن است و حتی خنده‌مان می‌گیرد که چگونه است سیاسیون ما نمی‌توانند، این مشکل را حل کنند، جنسی آنقدر در گمرک می‌ماند که خراب می‌شود و می‌ریزند دور در حالی که کشور به آن نیاز دارد!

آدمی که این کالا را دارد و نمی‌آید ترخیص کند، چه منفعتی می‌برد؟ کجای این سیستم بروکراسی ما اجازه می‌دهد او وقتی جنسش در گمرک بخوابد منفعت ببرد؟ چگونه است که اگر ۱۰ سال جنسی بماند و خراب هم بشود و بریزیم دور او ضرر نمی‌کند، چرا؟ مثلا ارز ۴ هزار و ۲۰۰ تومانی گرفته، در هر دلار حدود ۴۰ هزار تومان سود کرده آن ۴ هزار و ۲۰۰ تومانی اصلا نباشد هم برایش مهم نیست.