سن امید به زندگی در کشورهای دنیا به سرعت در حال رشد است و این روند در ایران هم دیده میشود؛ شاخص که یکی از معیارهای توسعهیافتگی، عدمتوسعهیافتگی یا در مسیر توسعه بودن یک کشور را میتوان با آن تخمین زد.متوسط سن امید به زندگی در جهان ۷۳ (برای هر دو جنسیت مردان و زنان) عنوان میشود که از این منظر، وضعیت ایرانیها کمی بالاتر از متوسط جهانی است. بهبود وضعیت بهداشت عمومی، کاهش مرگومیر مادران، بهبود وضعیت نگهداری از سالمندان و... ازجمله دلایل این رشد دانسته شده است.
من که یک مرد بالای چهل سال هستم و صاحب خانواده چند نفره هر روز و هر شب آرزو دارم بمیرم ،هیچ امیدی در زندگیم ندارم هیچی فقط نفس میکشم شوربختانه که امیدوارم قطع بشه راحت بشم ،کاش هیچ وقت زندگی نمیکردم از خودم متنفرم که چرا چند نفر را به دنیا آوردن مثل من بدبخت بشن کاش همون دوران جوانی خودکشی میکردم کسی را با خودم بدبخت نمی کردم ،نه پولی هیچی ندارم به چی دلخوش کنم