اقتصاد۲۴: میتسوبیشی F-۳ یک جنگنده بومی ژاپنی نسل پنجم است. برنامه ریزی شده است که این جنگنده تحت برنامه Advanced Technology Demonstrator - X (ATD-X) تکامل یابد. این جنگنده به طور گسترده در ژاپن با نام شینشین شناخته می‌شود. مدرن‌سازی سریع نظامی چین، ژاپن را بر آن داشت تا یک جنگنده رادارگریز را توسعه دهد.

توسعه جنگنده میتسوبیشی اف-۳ ژاپن

اولین ماکت ATD-X در سال ۲۰۰۵ ساخته شد. برخی منابع ادعا می‌کنند که در اصل ATD-X یک پروژه کاغذی ژاپن برای تحت فشار قرار دادن ایالات متحده بود. ژاپن قصد داشت جنگنده برتری هوایی رادارگریز F-۲۲ رپتور را از آمریکا خریداری کند که پنتاگون با این درخواست مخالفت کرد.

بعد از این بود که در ژاپن بودجه‌ای برای توسعه هواپیما‌های بومی فراهم شد. در حال حاضر این هواپیما هنوز در حال توسعه است. اولین پرواز در سال ۲۰۱۶ آغاز شد. ژاپن از اولین هواپیما به عنوان نمایشگر فناوری و نمونه اولیه تحقیقاتی استفاده کرد. میتسوبیشی F-۳ می‌تواند پس از چند سال به تولید برسد. این جنگنده پس از عملیاتی شدن، جایگزین ناوگان جنگنده‌های قدیمی F-۱۵J ژاپنی و میتسوبیشی F-۲ خواهد شد.

قابلیت جنگنده میتسوبیشی اف-۳ 

ادعا می‌شود که F-۳ از فناوری پیشرفته رادارگریز برای کاهش سطح مقطع راداری خود استفاده می‌کند. این اولین جنگنده رادارگریز ساخت ژاپن است. این جنگنده همچنین به سیستم‌های پیشرفته دیگری نیز مجهز شده است.

بیشتر بخوانید: معرفی جنگنده J۲۰، اژد‌های رادارگریز چین

 از نظر ظاهری، F-۳ دارای برخی ویژگی‌های مخفیانه است، اما ممکن است به اندازه F-۲۲ رپتوریا F-۳۵ لایتینگ II رادارگریز نباشد. از نظر رادار گریزی ممکن است به هواپیما‌های رادارگریز اخیر چینی مانند چنگدو J-۲۰، شییانگ J-۳۱، سوخو Su-۵۷ روسی یا بوئینگ F-۱۵SE سایلنت ایگل نزدیکتر باشد. هواپیما‌های رادارگریز بسیار گران هستند.

F-۲۲ آمریکایی برای جایگزینی ۱ در ۱ ناوگان F-۱۵J بسیار گران تلقی می‌شد. با این حال، هواپیما‌هایی با رادارگریزی متوسط، چابکی ناوگان هوایی و هزینه‌های تولید پایین‌تر را حفظ می‌کنند. با افزایش قدرت هوایی چین، ژاپن احساس کرد که باید تعداد هواپیمای جنگنده خود را فراتر از سطح فعلی افزایش دهد.

موتور میتسوبیشی اف-۳ 

این جنگنده  دارای موتور ۲ x IHI XF۵-۱ توربوفن است. یک نمونه اولیه دارای قابلیت بردار رانش سه بعدی است. موتور‌های بردار رانش نیز برای هواپیما‌های تولیدی در مقیاس کامل در حال توسعه هستند. موتور‌ها توسط صنایع سنگین Ishikawajima-Harima تولید خواهند شد.

اقدامات متقابل و ناوبری اف-۳ 

این هواپیما به یک رادار فعال الکترونیکی اسکن آرایه (AESA) مجهز خواهد شد. ادعا می‌شود که این رادار دارای قابلیت‌هایی برای اقدامات متقابل الکترونیکی، عملکرد‌های ارتباطی و احتمالاً حتی عملکرد سلاح‌های مایکروویو خواهد بود.

میتسوبیشی F-۳ قرار است سیستم کنترل پرواز پرواز به اپتیک داشته باشد. داده‌ها به جای سیم توسط فیبر‌های نوری منتقل می‌شوند. به این ترتیب داده‌ها سریعتر منتقل می‌شوند و در برابر اختلالات الکترومغناطیسی مصون هستند.

هواپیمای جدید ژاپنی به اصطلاح قابلیت کنترل پرواز خود تعمیری خواهد داشت. این به هواپیما اجازه می‌دهد تا خرابی یا آسیب را در سطوح کنترل پرواز خود تشخیص دهد. سیستم بر این اساس سطوح کنترل باقی مانده را کالیبره می‌کند تا پرواز کنترل شده را حفظ کند.

انتظار نمی‌رود میتسوبیشی F-۳ به این زودی‌ها عملیاتی شود. در این بین ژاپن ۴۲ فروند F-۳۵A لایتینگ II دارای برخاستن و فرود معمولی سفارش داد. این یک اقدام موقت برای جایگزینی حدود ۱۰۰ هواپیمای قدیمی F-۱۵ و همچنین F-۴EJ فانتوم است. در سال ۲۰۲۱ ژاپن قصد دارد F-۴EJ فانتوم‌های خود را به طور کامل بازنشسته و به F-۳۵A تبدیل کند.

مشخصات فنی کلی میتسوبیشی F-۳ 

کشور سازنده: ژاپن
ورود به خدمت:؟
خدمه: ۱

ابعاد و وزن
طول: ۱۴.۱۷ متر
طول بال: ۹.۰۹ متر
ارتفاع: ۴.۵۱ متر
وزن (خالی)؟
وزن (حداکثر برخاستن): ۱۳ تن

موتور‌ها
موتور: ۲ x IHI XF۵-۱ توربوفن