زندان غزه هر روز کوچک تر؛ تحمیل شرایط سخت‌تر به آوارگان توسط اسرائیل با وجود تلاش برای آتش بس

اقتصاد۲۴- «دختران جوان در جنوب غزه در میان انبوهی از جمعیت یکدیگر را فریاد می‌زدند، با آرنج به یکدیگر می‌کوبیدند و ناامیدانه تلاش می‌کردند تا به جلوی صف غذا برسند. مردان تا آنجا که می‌توانستند برنج و مرغ در ظرف‌ها می‌ریختند، بشقاب‌هایی از غذا در هیاهو به زمین می‌افتاد و غذا به هدر می‌رفت. در همان نزدیکی، پسران منتظر بودند تا ظروف پلاستیکی را با آب پر کنند و ساعت‌ها در انتظار می‌ایستند.»
به گزارش جماران، آسوشییتدپرس در گزارشی در این باره می‌نویسد: گرسنگی و استیصال روز جمعه در اردوگاه خیمه‌ای در امتداد ساحل دیرالبلح، پس از یک ماه دستور تخلیه پی در پی که هزاران فلسطینی را به منطقه‌ای که ارتش اسرائیل «منطقه بشردوستانه» می‌نامد رسانده، محسوس بود.

این منطقه مدت‌هاست مملو از فلسطینی‌هایی است که به دنبال پناه بردن از بمباران هستند، اما وضعیت روز به روز وخیم‌تر می‌شود، زیرا موج‌های جدید انسانی از راه می‌رسند و غذا و آب کمیاب می‌شود. طی ماه گذشته، ارتش اسرائیل دستور تخلیه جنوب غزه را با سرعتی بی سابقه صادر کرده است.
طبق گزارش سازمان ملل متحد ۹۰ درصد از ۲.۱ میلیون ساکن غزه در طول جنگ آواره شده اند و حداقل ۸۴ درصد مردم غزه در این منطقه محبوس شده اند.

بر اساس شمارش آسوشیتدپرس، سیزده دستور تخلیه از ۲۲ ژوئیه صادر شده است که به طور قابل توجهی مساحت منطقه بشردوستانه اعلام شده توسط اسرائیل در آغاز جنگ را کاهش می‌دهد و در عین حال فلسطینی‌ها را بیش از هر زمان دیگری به تجمع در یک منطقه بسیار کوچک سوق می‌دهد. افزایش ازدحام افراد وادار شده به تخلیه مناطق مختلف را می‌توان در عکس‌های ماهواره‌ای مشاهده کرد.
محمد القاید که از شهر غزه آواره شده و اکنون در کنار ساحل زندگی می‌کند، گفت: «غذایی که از خیریه به ما می‌رسد برای افراد اردوگاه ما کافی است. افرادی که اخیراً آواره شده‌اند از کجا غذا می‌آورند؟ از کجا برای آن‌ها غذا تهیه کنیم؟»

یکی دیگر از آواره‌های فلسطینی می‌گوید: «به این فکر کرده‌ام که اگر غذا نباشد، می‌روم و آب دریا را می‌نوشم تا شرایط را تحمل کنم.»
ارتش اسرائیل ادعا می‌کند که تخلیه‌ها ضروری است، زیرا حماس از داخل منطقه انسانی موشک پرتاب کرده است. یاسر که اصالتاً از شمال غزه آواره شده، شاهد موج‌هایی از مهاجران در اردوگاه خود بوده است. پیش از این ۳۲ نفر در چادر من بودند. اکنون تقریباً ۵۰ نفر هستند، افرادی که من آن‌ها را نمی‌شناسم. یک هفته پیش، مقدار زیادی غذا باقی مانده بود. صبحانه، ناهار و شام خوردیم. امروز، به دلیل تعداد افرادی که به اینجا آمده اند، به سختی برای ناهار غذا کافی داریم.

بیشتر بخوانید: چرا پاسخ ایران به اسرائیل برای خونخواهی اسماعیل هنیه به تاخیر افتاده است؟

سازمان ملل می‌گوید که تنها در ماه اوت، تقریباً هر دو روز یکبار دستور تخلیه صادر شده و نزدیک به ۲۵۰۰۰۰ نفر آواره شده اند. یکی از ساکنان به ما می‌گوید: بسیاری از مردم اینجا بیش از ۱۰ بار آواره شده اند. آن‌ها خسته و شکسته اند.
تصاویری که از PlanetLabs به دست آمده و توسط AP بررسی شده، نشان می‌دهد که اردوگاه‌های چادری در امتداد ساحل از ۱۹ جولای تا ۱۹ اوت پرتراکم‌تر شده اند. در ۱۹ آگوست، چادر‌ها تقریباً تمام نقاط شنی موجود را پوشانده بودند و نزدیک‌تر به اقیانوس برپا شده بودند.

روز شنبه ارتش اسرائیل آخرین دستور تخلیه جمعی خود را صادر کرد و به فلسطینیان در چهار منطقه مسکونی در اردوگاه آوارگان مغازی در شرق دیرالبلح دستور داد خانه‌ها و پناهگاه‌های خود را ترک کرده و به سمت مناطق دیگری حرکت کنند. مشخص نیست چند نفر تحت تاثیر قرار گرفته اند. این تخلیه‌ها در حالی صورت می‌گیرد که میانجی‌های بین المللی تلاش می‌کنند تا بر اختلافات بین اسرائیل و حماس بر سر توافق آتش بس که به توقف جنگ در غزه و مبادله گروگان‌های اسرائیلی با اسرای فلسطینی منجر می‌شود، پایان بدهند.

منابع آبی یکی دیگر از چالش‌های موجود در غزه هستند. سازمان ملل می‌گوید از زمان آغاز موج اخیر تخلیه، به دلیل گیر افتادن پمپ‌ها و کارخانه‌های نمک‌زدایی در مناطق تخلیه، عرضه آب در دیرالبلاح حداقل ۷۰ درصد کاهش یافته است. فقدان آب تمیز باعث بیماری‌های پوستی و سایر بیماری‌ها می‌شود. آژانس اصلی بهداشت سازمان ملل اولین مورد فلج اطفال غزه را در یک نوزاد ۱۰ ماهه در دیرالبلح تأیید کرد که اکنون از ناحیه پایین پای چپ فلج شده است.
در همین حال، گروه‌های امدادی می‌گویند که ارائه کمک دشوارتر می‌شود. استفان دوجاریک، سخنگوی سازمان ملل روز پنجشنبه گفت که برنامه جهانی غذا به دلیل دستور تخلیه اخیر دسترسی به انبار خود در مرکز دیرالبلاح را از دست داده است.
محمد که تاکنون هفت بار آواره شده است، می‌گوید: «آب نیست، غذا نیست، پول نیست، کار نیست، ما از خدا و نه از بنده خدا می‌خواهیم که به این وضعیت ما پایان بدهد. ما دیگر توانایی برای تحمل این وضعیت نداریم.»