اقتصاد۲۴- هواپیمای هشدار دهنده و کنترل زودهنگام هوابرد A-۵۰، توسط شرکت سهامی مجتمع تحقیقاتی و مهندسی هواپیمایی بریف مستقر در تاگانروگ در منطقه روستوف روسیه توسعه و تولید شد. هواپیمای A-۵۰ بر اساس هواپیمای ترابری نظامی ایلیوشین ایل-۷۶ ساخته شده است.
هوابرد A-۵۰ در غرب با نام رمز ناتو Mainstay شناخته میشود. هواپیماهای بریف معمولاً دارای نام روسی Be- و پس از آن شماره هستند، با این حال هواپیمای A-۵۰ نام معروف A را که بریف به نمونه اولیه اختصاص داده بود حفظ کرد.
هواپیمای A-۵۰ اشیاء موجود در هوا را رصد و شناسایی میکند، مختصات و اطلاعات مسیر پرواز آنها را تعیین میکند و اطلاعات را به پستهای فرماندهی منتقل میکند. A-۵۰ همچنین به عنوان یک مرکز کنترل عمل میکند و جنگندههای رهگیر و هواپیماهای تاکتیکی نیروی هوایی را برای نبرد در مناطق به منظور حمله به اهداف زمینی در ارتفاع پایین هدایت میکند. نقش A-۵۰ قابل مقایسه با سیستم E-۳ AEW ایالات متحده است که توسط بوئینگ توسعه یافته است.
A-۵۰ در سال ۱۹۸۴ وارد خدمت نیروی هوایی روسیه شد. در حال حاضر ۱۶ هواپیما در نیروی هوایی روسیه عملیاتی هستند. نسخه ارتقا یافته این هواپیما با نام A-۵۰U برای اولین بار در سال ۱۹۹۵ معرفی شد، اما تا سال ۲۰۰۸ وارد آزمایش نشد. این هواپیما در سال ۲۰۱۱ وارد خدمت شد. A-۵۰Uهای ارتقا یافته طول عمر هواپیما را تا سال ۲۰۲۰ افزایش دادند.
هواپیمای مدرن A-۵۰ اکنون میتواند سوخت بیشتری را با همان وزن برخاست، در حالی که برد و عملکرد زمان ماموریت را افزایش میدهد، مصرف کند. یک سیستم ناوبری ماهوارهای در مجموعه پرواز و ناوبری ادغام شده که افزایش چشمگیری در دقت ناوبری ارائه میدهد.
A-۵۰U مجهز به سیستم هشدار و هدایت راداری Schnel-M است که توسط وگا تولید شده است. سیستم هشدار و هدایت راداری عبارتند از:
ایستگاه رادار
سیستم کاهش دادهها
بازپرس-پاسخگو و سیستم انتقال سیگنال
مجتمع کامپیوتر دیجیتال
تجهیزات شناسایی دوست یا دشمن
لینک رادیویی فرماندهی برای هدایت جنگندهها
سیستم ارتباطی رمزگذاری
تجهیزات ارتباط رادیویی
تجهیزات تله متری / کد
ثبت تجهیزات
رادار و سامانههای هدایتی A-۵۰U، توان ردیابی ۵۰ تا ۶۰ هدف را به طور همزمان و هدایت ۱۰ تا ۱۲ هواپیمای جنگنده را به طور همزمان دارند.
A-۵۰ به سیستم دفاع از خود هنگام پرواز در مسیر و بر فراز مناطق گشت مجهز است. سیستم دفاع از خود از A-۵۰ در برابر سلاحهای هدایت شونده و غیر هدایت شونده جنگندههای دشمن حفاظت میکند. سیستم دفاع از خود شامل یک سیستم اقدامات متقابل الکترونیکی است.
بیشتر بخوانید: مشخصات جنگنده ای-۱۰ تاندربولت؛ گراز قدرتمند آمریکایی
این هواپیما همچنین میتواند با هدایت جنگندههای دوست در برابر هواپیماهای جنگنده دشمن محافظت شود. سیستمهای رادیویی و الکترونیکی A-۵۰ در برابر پارازیتهای دشمن قوی هستند و قابلیت جنگی مناسبی را در محیطهای متقابل الکترونیکی متراکم ارائه میدهند.
این هواپیما مجهز به سیستم ناوبری و کنترل پرواز NPK-T است که برای اطمینان از ناوبری هوایی در تمام مراحل پرواز در تمام شرایط آب و هوایی و طول شبانه روز قابل استفاده است. این سیستم همچنین دادههای کنترل پرواز و ناوبری را برای سیستمها و تجهیزات خاص ماموریت ارائه میدهد.
A-۵۰ ماموریتهای گشت زنی را در ارتفاع ۵۰۰۰ متر تا ۱۰۰۰۰ متر انجام میدهد. سقف خدمات گشت ۱۰ کیلومتر است. حداکثر برد پرواز این هواپیما ۵۰۰۰ کیلومتر و استقامت پروازی آن ۷ ساعت و ۴۰ دقیقه است. در برد ۲۰۰۰ کیلومتری، A-۵۰ میتواند تا یک ساعت و ۲۵ دقیقه گشت زنی انجام دهد.
این هواپیما توسط پنج خدمه پرواز و ده خدمه ماموریت هدایت میشود. حداکثر وزن برخاست هواپیما ۱۷۰۰۰۰ کیلوگرم است. A-۵۰ میتواند با حداکثر سرعت ۸۰۰ کیلومتر در ساعت حرکت کند.
هواپیمای A-۵۰ با چهار نوع A-۵۰M، A-۵۰U، A-۵۰I و A-۵۰E/I دنبال شد. نوع A-۵۰M یک نسخه پیشرفته از هواپیمای A-۵۰ است. در هواپیمای نوع A-۵۰M تجهیزات آنالوگ قدیمی A-۵۰ با سیستم الکترونیک دیجیتال جایگزین شده است.
A-۵۰I گونهای است که به طور خاص برای برآوردن نیازهای نیروی هوایی هند توسعه یافته است. این هوابرد به رادار فالکن ساخت اسرائیل نیز مجهز شده است. نوع A-۵۰E/I یک نسخه صادراتی با رادار اسرائیلی فالکون است.
خدمه: ۱۵ نفر (پنج خدمه پرواز و ده خدمه ماموریت)
نخستین پرواز: ۱۹۷۸
ورود به خدمت: ۱۹۸۴
سازنده: شرکت هواپیماسازی بریف
اپراتورها: روسیه، چین، هند، ایران و عراق
طول: ۴۹.۵۹ متر
طول بال ها: ۵۰.۵۰ متر
وزن خالی: ۷۵۰۰۰ کیلوگرم
حداکثر وزن برخاست: ۱۷۰۰۰۰ کیلوگرم
موتور: ۴ موتورهای توربوفن Aviadvigatel PS-۹۰A
قدرت: هر موتور ۱۵۷ کیلونیوتن (۳۵۲۰۰ پوند فوت).
حداکثر سرعت: ۸۰۰ کیلومتر در ساعت
حداکثر برد پرواز: ۵۰۰۰ کیلومتر
سقف سرویس: ۱۰ کیلومتر
حداکثر ارتفاع: ۵۰۰۰ متر تا ۱۰۰۰۰ متر
حداکثر استقامت پروازی: ۷ ساعت ۴۰ دقیقه