بلیت ۲۲۰ هزارتومانی برای فیلم پیرپسر؟

اقتصاد۲۴- هادی اسماعیلی مدیرعامل موسسه بهمن سبز که بیش از یک سوم سالن‌های سینمایی کشور را در اختیار دارد با تمجید از کیفیت فنی فیلم «پیر پسر» و بازی بازیگران آن با تاکید بر بازی حسن پورشیرازی عنوان کرد: «پیر پسر» فیلمی است که از جهات مختلف فرمی، نکات قابل تحسینی دارد، اما زمان طولانی این فیلم ممکن است با قالب‌های متعارف نمایش فیلم در سینمای ایران همخوان نباشد و مشکلاتی به همراه داشته باشد.

او افزود: اگر زمان این فیلم کوتاه شود، احتمالا اکران آن موفق خواهد بود، اما بعید به نظر می‌رسد که با زمان ۱۹۰ دقیقه‌ای این فیلم، سالن‌داران سینما حاضر به نمایش گسترده آن باشند.

مدیرعامل موسسه بهمن سبز ادامه داد: «پیر پسر» زمان پخش ۲ سانس از فیلم‌های متعارف و معمولی سینمای ایران را پر می‌کند و ممکن است سالن‌داران تمایلی به اکران آن نشان ندهند. اگر هم قیمت بلیت ۲ برابر شود تا این قضیه را جبران کند، ممکن است ریزش قابل توجهی در مخاطبان این فیلم سینمایی به وجود بیاید.

اسماعیلی با اشاره به خبر افزایش قیمت بلیت سینما در سال ۱۴۰۴ گفت: در سال‌های اخیر بار‌ها دیده شده که قیمت بلیت سینما تاثیر محسوسی روی تعداد مخاطبان داشته است و معلوم نیست چه کسی حاضر می‌شود برای تماشای یک فیلم ۲۲۰ هزار تومان پول بپردازد؟

بیشتر بخوانید: کارگردان «شب‌های روشن» با «شبگرد» به سینماها می‌آید

او در ادامه با اشاره به اینکه زمان فیلم «پیر پسر» قبلا بیشتر از میزان فعلی و حدود ۴ ساعت بوده است، گفت: ظاهرا نسخه فعلی «پیر پسر»، به نسبت نسخه اولیه کوتاه‌تر شده است و ممکن است سازندگان آن برای کوتاه‌تر کردن این اثر حساسیت‌هایی داشته باشند یا تشخیص آنها این باشد که کار نباید از این فشرده‌تر شود تا صدمه‌ای به آن وارد نشود در این صورت می‌توان به آنها پیشنهاد داد که کار را به صورت یک مینی‌سریال عرضه کنند.

این مدیر سینمایی در ادامه افزود: این شور و شوقی که در حمایت از «پیر پسر» راه انداخته‌اند را می‌توان درک کرد، اما باید پرسید چرا چنین اشتیاقی برای نمایش فیلم‌هایی دیده نمی‌شود که از جشنواره‌های چند سال قبل باقی مانده‌اند و باعث شده که میلیارد‌ها تومان در صف اکران باقی بماند.

اسماعیلی در پایان با تاکید بر این که یک فیلم به تنهایی نمی‌تواند سینمای ایران را نجات دهد یا مسیر آن را عوض کند، گفت: ما وقتی وضعیت رو به سامانی خواهیم داشت که چرخه نمایش فیلم در ایران نظم و سامان مناسبی داشته باشد و همه فیلم‌هایی که از حداقل‌های فرمی برخوردارند، فرصت این را داشته باشند که بخت خود را در گیشه آزمایش کنند.