خطر اسرائیل در کمین خود جاسوس‌های موساد/ پشت پرده حمله اسرائیل به زندان اوین چه بود؟

اقتصاد۲۴- یک روز قبل از آتش بس، زندان اوین هدف قرار گرفت. گروه هکری عدالت علی_ که پیشتر دوربین‌های زندان اوین و اسناد و بایگانی‌های قوه قضاییه را مورد حمله سایبری قرار داده_ در کانال تلگرامی خود ویدئویی از انفجار در ورودی اوین منتشر کرد. مخالفان جمهوری اسلامی در همان دقایق نخست با بازنشر این ویدئو مدعی شدند اسرائیل در یک «حرکت نمادین»، در ورودی زندان اوین را به عنوان «نماد سرکوب» در نظام مورد هدف قرار داده است. برخر شبکه‌های وابسته به اسرائیل از جمله شبکه ایران اینترنشنال هم با ادبیاتی حماسی، زندانیان را تشویق به فرار از زندان اوین می‌کردند. به سرعت روشن شد که ویدئوی مذکور، ساخته هوش مصنوعی بوده و حمله صورت گرفته هرگز محدود به یک در ورودی نبوده است.

قوه قضاییه دو روز بعد اعلام کرد دست کم ۷۱ نفر در حمله اسرائیل به اوین کشته شده‌اند. در میان کشته شدگان نام چندین مددکار، کارمند زندان و بهداری و ملاقات کننده دیده می‌شد. نگرانی بابت سلامتی برخی زندانیان سیاسی هم وجود داشت. شنیده‌ها حاکی از آن بود برخی زندانیان به زندان زنان قرچک و زندان بزرگ تهران منتقل شده‌اند. تا این لحظه تمرکز رسانه‌هایی، چون ایران اینترنشنال بر وضعیت وخیم زندان بزر گ تهران و قرچک بوده، اما عامدانه یا ناآگاهانه، برای کسی سوال نشده که چرا اسرائیل حمله‌ای با این وسعت به زندانی کرده که مدعی است زندانیان داخل آن مورد ظلم واقع شده‌اند؟

یک مقام آگاه گفته، موشک‌های شلیک‌شده مستقیم به سمت یک بلوک اداری در اوین هدایت شدند؛ همان ساختمانی که ماموران اطلاعات طی روز‌های گذشته برای بازجویی از «متهمان جاسوسی اسرائیل» از آن استفاده می‌کردند.

حمله نمادین یا بزرگترین خیانت موساد به جاسوس‌هایش در قلب تهران

یک تحلیلگر که از جزییات این حادثه آگاه است گفته:کد‌های ارتباطی این گروه ظرف روز‌های آینده رمزگشایی می‌شد. اسرائیل عملاً با از بین بردن این افراد، حلقه‌ای را که می‌توانست ایران را به سرشبکه‌ها برساند، قطع کرده است.

سخنگوی قوه قضاییه، مسعود ستایشی، تلفات را ۷۱ نفر اعلام و تأیید کرد که در میان قربانیان، چندین کارمند بهداری، مأمور نگهبانی و اعضای خانواده زندانیان نیز جان باخته‌اند. گزارش‌های رسانه‌ها از شهادت چندین مددکار هم خبر داده است.

بیشتر بخوانید:اعلام جدیدترین آمار شهدای حمله اسرائیل به ایران

گروه‌های حقوق بشری گزارش داده‌اند که ده‌ها زندانی سیاسی—از جمله چند فعال زن—به زندان بزرگ تهران و قرچک منتقل شده‌اند. خانواده‌ها می‌گویند مقامات «برای جلوگیری از حمله دوم» این جابه‌جایی را انجام داده‌اند. یافته‌های رویداد۲۴ نشان می‌دهد نگرانی این گروه‌های حقوق بشری و شبکه‌های وابسته به اسرائیل انحرافی است. هرچند وسعت حمله اسرائیل در اوین به قدری بود که ممکن بود به زندانیان دیگر از جمله بند زنان و زندانیان سیاسی هم آسیب جدی وارد کند، اما شبکه‌ها و فعالان نزدیک به اسرائیل با تمرکز بر موارد این چنینی یا نمادین خواندن حمله به اوین، سعی در انحراف افکار عمومی از هدف اصلی اسرائیل دارند.

روایت‌های متناقض درباره هشدار قبلی به رئیس زندان اوین

شبکه آمریکایی فاکس‌نیوز، رسانه دست راستی آمریکایی که به ترامپ نزدیک با انتشار تصاویری که مدعی شده به یک چت با فرزند هدایت‌الله فرزادی، رییس زندان اوین مربوط است، گفته مامورانی از اسرائیل پیش از حمله هشدار داده بودند که این مقام قضایی باید برای نجات جانش، در‌های زندان را باز و زندانیان را آزاد کند، اما او فرار کرده است.

از وضعیت فرزادی اطلاعی در دست نیست. مرکز رسانه قوه قضاییه گزارشی منتشر کرده و «طبق مستندات موجود» گفته در زمان وقوع حمله به زندان اوین، فرزادی به همراه یک تیم بازدیدکننده از بند‌های زندان در حال بازدید بوده است.

اما آنچه مسلم است این است که با روشن شدن علت حمله اسرائیل به زندان اوین، ادعای «هشدار اسرائیل برای باز کردن در‌های زندان و آزادی زندانیان» بیش از پیش مضحک می‌نماید.

سابقه «قربانی کردن» منابع توسط تل‌آویو

اسرائیل پیش‌تر نیز برای جلوگیری از لو رفتن عملیات‌های حساسی مانند پرونده لاوون در ۱۹۵۴ یا شبکه‌های مخفی در جنوب لبنان، عوامل محلی خود را رها یا حذف کرده است. سال ۱۹۵۴ اطلاعات نظامی اسرائیل یهودیان مصری را برای انجام بمب‌گذاری‌هایی در مصر به خدمت گرفت و این بمب گذاری را به اخوان‌المسلمین یا کمونیست‌ها نسبت می‌داد. هدف اسرائیل این بود که بریتانیا را به ماندن در مصر ترغیب کند. بعد از لو رفتن عملیات، این عوامل دستگیر، شکنجه و کشته شدند. رها شدن آنها توسط اسرائیل رسوایی سیاسی بزرگی برای این رژیم به دنبال داشت. حمله به اوین، اما «خشن‌ترین نمونه» سیاست موسوم به «قطع سرنخ» تلقی می‌شود. این حمله نشان می‌دهد اسرائیل هیچ ارزشی برای جاسوس‌ها و عوامل اطلاعاتی خود قائل نیست و هر زمان ماموریت آنها به پایان برسد، به خشن‌ترین شکل ممکن آنها را حذف می‌کند.

پرسش‌های بی‌پاسخ زیادی در این پرونده وجود دارد. چرا فرزادی رئیس زندان اوین قبل از حادثه محل کار خود را ترک کرده است؟ چرا سامانه‌های پدافندی پایتخت نتوانستند موشک‌های مهاجم را رهگیری کنند؟ و آیا شبکه دیگری از عوامل موساد هنوز در خاک ایران فعال است؟