آقای قلعه‌نویی! این ره به ترکستان است

اقتصاد۲۴- تیم ملی فوتبال ایران در فینال رقابت‌های کافا مقابل ازبکستان شکست خورد تا پس از توقف برابر تاجیکستان، انتقادات گسترده‌ای متوجه کادر فنی و بازیکنان شود. این ناکامی در شرایطی رقم خورد که ایران از دقیقه ۳۰ با اخراج آریا یوسفی ده‌نفره شد؛ بازیکنی که اساساً حضورش در فهرست تیم ملی از ابتدا محل بحث و تردید بود.

تیمی سالخورده و بی‌انگیزه

ترکیب تیم ملی بیش از هر زمان دیگری تحت فشار قرار گرفته است. چهره‌هایی مانند کنعانی‌زادگان، رامین رضاییان، نورافکن و علیرضا جهانبخش که سال‌هاست در تیم ملی حضور دارند، از نظر سنی و شرایط بدنی دیگر گزینه‌های مطمئنی به شمار نمی‌روند. در عین حال، غیبت برخی بازیکنان که همیشه در اردو‌ها حاضر بوده‌اند، اما در این تورنمنت دیده نشدند، نیز نتوانست معادله را تغییر دهد. منتقدان می‌گویند تیم ایران به شدت پیر و کم‌انگیزه شده و فرصت کافی برای جوان‌سازی را از دست داده است.

نارضایتی عمومی از کادر فنی

رفتار و مصاحبه‌های امیر قلعه‌نویی پس از بازی‌ها، به جای آرام کردن فضا، هواداران را بیش از پیش خشمگین کرده است. بسیاری از کارشناسان معتقدند این تیم نه تاکتیک مشخصی دارد و نه رویکرد فنی قابل دفاعی؛ در نتیجه، حتی در صورت صعود به جام جهانی، نمی‌تواند در سطح جهانی موفق عمل کند. این موضوع در فضای مجازی نیز به وضوح بازتاب پیدا کرده و کاربران با ناامیدی از آینده تیم ملی سخن می‌گویند.

بیشتر بخوانید: پایان مسیر ایران در کافا با باخت مقابل ازبکستان

صعود آسان، بدون دستاورد واقعی

یکی از نکات کلیدی که منتقدان بار‌ها بر آن تأکید کرده‌اند، این است که صعود به جام جهانی ۲۰۲۶ دیگر یک موفقیت بزرگ محسوب نمی‌شود. با توجه به افزایش تعداد تیم‌ها به ۴۸، راه ایران برای حضور در این رقابت‌ها به‌مراتب آسان‌تر از گذشته است و صرفاً حضور در تورنمنت جهانی نمی‌تواند به عنوان دستاورد جدی قلمداد شود.

آینده‌ای مبهم روی نیمکت ایران

اکنون گمانه‌زنی‌های زیادی درباره آینده نیمکت تیم ملی وجود دارد. برخی منابع از احتمال پایان کار قلعه‌نویی خبر می‌دهند و حتی نام‌هایی از مربیان خارجی و باکیفیت به عنوان جانشین احتمالی مطرح شده است. آنچه مسلم است، شکست در فینال کافا نه تنها یک جام را از ایران گرفت، بلکه اعتماد عمومی به کادر فنی و بازیکنان فعلی را نیز به شدت خدشه‌دار کرد.

این روز‌ها تیم ملی بیش از هر زمان دیگری در معرض بحران اعتماد قرار دارد؛ بحرانی که اگر به سرعت برای آن راه‌حلی پیدا نشود، می‌تواند آینده فوتبال ایران در سطح بین‌المللی را با چالش جدی مواجه کند.